θεόπυρος

См. также в других словарях:

• θεόπυρος — θεόπυρος, ον (Α) ο αναμμένος από τους θεούς («φλογὶ θεοπύρῳ», Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θεο * + πυρος (< πυρ), πρβλ. αυτό πυρος, δορύ πυρος] …   Dictionary of Greek

• θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… …   Dictionary of Greek

• θεοπύρωι — θεοπύρῳ , θεόπυρος kindled by the gods masc/fem/neut dat sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)