-
1 θέσ-φατος
θέσ-φατος, von Gott gesprochen, verkündet, von göttlichen Schicksalsbestimmungen oder Verhängnissen, ϑέσφατόν ἐστί μοι, c. lnf., es ist mir von Gott bestimmt, Od. 5, 561. 10, 473; ἃς γὰρ ϑέσφατόν ἐστι Il. 8, 477; ϑέσφατον ἦν, es war so bestimmt, verhängt, Pind. P. 4, 71, vgl. I. 7, 31; Ar. Par 1038; τὰ ϑέσφατα, göttliche Aussprüche, Weissagungen, Orakel, ἦ μάλα δή με παλαίφατα ϑέσφαϑ' ἱκάνει πατρὸς ἐμοῦ, ὃς ἔφασκε, mich trifft die Weissagung des Vaters, geht in Erfüllung an mir, Od. 13, 172, vgl. 9, 507. 11, 151 Il. 8, 477; so bes. Tragg., ϑέσφατα Λοξίου Aesch. Spt. 600, ϑεῶν Pers. 787, Ζεὺς ἐπέσκηψεν τελευτὴν ϑεσφάτων 726, Λαΐου παλαιὰ ϑέσφατα Soph. O. R. 907, öfter, auch adj., ἥκει ϑέσφατος βίου τελευτή, das von Gott verheißene Ende des Lebens, O. C. 1470; Eur. u. Ar. Equ. 1229. 1245. – Allgemein, von Gott ausgehend, wie ϑεῖος, göttlich, ἀήρ Od. 7, 143. – Davon
-
2 ἀ-θέσ-φατος
ἀ-θέσ-φατος, so groß. daß es ein Gott nicht aussprechen kann, Buttm. Lex. I, 167, unermeßlich, ὄμβρος II. 3, 4, πολὺν ὄμβρον ἀϑέσφατον 10, 6, ϑάλασσα Od. 7, 273, νὺξ δ' ἥδε μάλα μακρή, ἀϑέσφατος 11, 373, αἵδε δὲ νύκτες ἀϑέσφατοι 15, 392, οἶνος 11, 61, σῖτος Od. 13, 244, von Kühen ( βόες) αἱ μὲν γίγνονται ἀϑέσφατοι Od. 20, 211; – ὕμνος Hes. O. 660; ϑέα Eur. Iph. A. 216.
-
3 θέσφατος
θέσ-φατος, von Gott gesprochen, verkündet, von göttlichen Schicksalsbestimmungen oder Verhängnissen; c. Inf., es ist mir von Gott bestimmt; ϑέσφατον ἦν, es war so bestimmt, verhängt; τὰ ϑέσφατα, göttliche Aussprüche, Weissagungen, Orakel, ἦ μάλα δή με παλαίφατα ϑέσφαϑ' ἱκάνει πατρὸς ἐμοῦ, ὃς ἔφασκε, mich trifft die Weissagung des Vaters, geht in Erfüllung an mir; auch adj., ἥκει ϑέσφατος βίου τελευτή, das von Gott verheißene Ende des Lebens. Allgemein: von Gott ausgehend, wie ϑεῖος, göttlich -
4 ἀθέσφατος
ἀ-θέσ-φατος, so groß, daß es ein Gott nicht aussprechen kann; unermeßlich (von Kühen)
См. также в других словарях:
φατός — (I) ή, όν, Α 1. αυτός για τον οποίο γίνεται λόγος 2. αυτός για τον οποίο πρέπει ή μπορεί να γίνει λόγος («τὸ μήτε φατὸν μήτε ῥητὸν κάλλος», Πλούτ.) 3. μτφ. περίφημος, ξακουστός. επίρρ... φατῶς Α ρητώς. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. φᾰ τής συνεσταλμένης… … Dictionary of Greek
θεσπέσιος — Όνομα αγίων της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Καταγόταν από την Καππαδοκία. Διακρίθηκε για τη χριστιανική δράση του. Κατέστρεψε ειδωλολατρικούς ναούς και βωμούς και γι’ αυτό φυλακίστηκε και μαρτύρησε με αποκεφαλισμό επί Αλεξάνδρου Σεβήρου. Η… … Dictionary of Greek
ημίφατος — ἡμίφατος, ον (Α) ειπωμένος κατά το ήμισυ, μισοειπωμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ημι * + φατός (< φημί), πρβλ. θέσ φατος, πολύ φατος] … Dictionary of Greek
μεγαλήφατος — μεγαλήφατος, ον (Α) εγκωμιαστικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < μέγας, μεγάλου + συνδετικό φωνήεν η (για μετρικούς λόγους) + φατός (< φημί), πρβλ. θέσ φατος, οδυνή φατος] … Dictionary of Greek
dheu̯es-, dhu̯ē̆s-, dheus-, dhū̆ s- — dheu̯es , dhu̯ē̆s , dheus , dhū̆ s English meaning: to dissipate, blow, etc. *scatter, dust, rain, breathe, perish, die Deutsche Übersetzung: ‘stieben, stäuben, wirbeln (nebeln, regnen, Dunst, Staub; aufs seelische Gebiet angewendet:… … Proto-Indo-European etymological dictionary
θέσφατος — η, ο (Α θέσφατος, ον) (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τά θέσφατα οι θείες εντολές ή προφητείες, οι χρησμοί αρχ. 1. αυτός που έχει εξαγγελθεί, που έχει λεχθεί από τον θεό, μοιραίος 2. ο σταλμένος από τον θεό, ο θείος 3. φρ. «θέσφατόν ἐστι» είναι ορισμένο … Dictionary of Greek
περίσφατος — ον, Α (κατά τον Ησύχ.) «ἐπιθρήνητος καὶ μοχθηρᾱς ἐπιφωνήσεως ἄξιος, ἐπονείδιστος». επίρρ... περισφάτως 1. κατά τρόπο επονείδιστο 2. (κατά τον Ησύχ.) «περιωδύνως, περιβοήτως» 3. φρ. «περισφάτως ἔχω» είμαι λυπημένος, μελαγχολικός (Τραγ. Αδέσπ.).… … Dictionary of Greek
