-
1 θεμιστος
-
2 αθεμιστος
21) живущий без законов(ἀφρήτωρ ἀ. Hom.)
2) беззаконный, нечестивый, бессовестный Xen.3) противозаконный, недозволенный(τὰ ἀθέμιστα εὔχεσθαι Xen.)
-
3 θεμις
преимущ. indecl., gen. атт.-дор. θέμιτος, эп. θέμιστος ἥ (dat. неупотреб.; acc. эп. θέμιστα - поэт. θέμιν; pl.: nom. θέμιστες, gen. θεμίστων и θεμιστέων, dat. θέμισσι, acc. θέμιστας)1) (= лат. fas или jus в отличие от lex) установление, (обычное) право, (нерушимый) обычай, долг, священная обязанностьθ. ἐστί Hom. — дозволено, можно, должно;
οὔ μοι θ. ἐστὴ ξεῖνον ἀτιμῆσαι Hom. — долг запрещает мне быть негостеприимным к пришельцу;ὅσα τείνει πρὸς θέμιν καὴ ἀσέβειαν Plat. — что относится к области дозволенного и что - к области недозволенного;οὐ τοὺς μύθους, φασί, μεταξὺ θ. εἶναι καταλείπειν Plat. — говорят, что не следует обрывать рассказ посередине;λέξον, εἰ θ. κλύειν Eur. — скажи, если можешь (т.е. если ты вправе)2) установленный обычай, обыкновение, нормаἣ θ. ἐστί Hom., Hes. — как водится, как повелось, как принято
3) закон, законность, справедливостьὃς οὔ τινα οἶδε θέμιστα Hom. — (Арей), не признающий никаких законов
4) суд, судилищеἵνα σφ΄ ἀγορή τε θ. τε ἤην Hom. — (площадь), где у них (ахейцев) находились совет и судилище
5) судебное решение, приговорοἳ σκολιὰς κρίνωσι θέμιστας Hom. — те, которые выносят неправые решения
6) возмездие, кара(τίνειν ἀντίρροπον θέμιν Aesch.)
7) pl. веления (воля) боговΔιὸς θέμιστες Hom. — заповеди Зевса;
θέμισσιν Pind. — согласно оракулам8) pl. законы, права, судебная власть, законность, правопорядок, правосудие(δίκαι καὴ θέμιστες Hom.)
τοῖσιν οὔτ΄ ἀγοραὴ βουληφόροι οὔτε θέμιστες Hom. — нет у них (киклопов) ни совещательных собраний, ни законов;Ζεὺς ἐγγυάλιξεν σκῆπτρόν τ΄ ἠδὲ θέμιστας Hom. — (Агамемнону) Зевс вручил скипетр и судебную власть9) pl. установленная дань, налоги, податиλιπαρὰς τελέουσι θέμιστας Hom. — (Ахиллу) будут платить обильные дани
См. также в других словарях:
θεμιστός — θεμιστός, ή, όν (Α) [θέμις (Ι)] 1. θεμιτός, όσιος, νόμιμος («αἵματος οὐ θεμιστοῦ», Αισχύλ.) 2. χρησμοδοτικός, μαντικός. επίρρ... θεμιστῶς (Α) νόμιμα, δίκαια … Dictionary of Greek
θεμιστός — oracular masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Θέμιστος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θέμιστος — θέμις that which is laid down fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεμιστά — θεμιστός oracular neut nom/voc/acc pl θεμιστά̱ , θεμιστός oracular fem nom/voc/acc dual θεμιστά̱ , θεμιστός oracular fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεμιστοῦ — θεμιστός oracular masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεμιστῶ — θεμιστός oracular masc/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεμιστῶς — θεμιστός oracular adverbial … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεμιστώ — θεμιστός oracular masc/neut nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Θεμίστων — Θέμιστος masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεμίστ' — θεμιστά , θεμιστός oracular neut nom/voc/acc pl θεμιστά̱ , θεμιστός oracular fem nom/voc/acc dual θεμιστά̱ , θεμιστός oracular fem nom/voc sg (doric aeolic) θεμιστέ , θεμιστός oracular masc voc sg θεμισταί , θεμιστός oracular fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)