-
61 ανεξικακια
-
62 διαβιοω
(тж. δ. τὸν βίον Isocr., Plat., Plut.)1) проводить время или жизнь, жить(ὡς ὁσιώτατα, δικαίως, ἐν τῇ περὴ Μοῦσαν διατριβῇ Plat.; κακίᾳ λανθανούσῃ Plut.)
2) жить, кормиться(ἀπό τινος Plut.)
-
63 ημερα
I.IIIэп.-ион. ἡμέρη, дор. ἁμέρα (ᾱμ) ἥ1) день (в противоп. ночи)ἅμ΄ ἡμέρῃ διαφωσκούσῃ Her. и ἅμα (τῇ) ἡμέρᾳ или ἐπεὴ ἡ. ὑπεφαίνετο Xen. — с наступлением дня;
οὔτε νυκτὸς οὐτ΄ ἐξ ἡμέρας Soph. — ни ночью, ни днем;πρὸς ἡμέραν Xen. — к рассвету;2) день, суткиἀφ΄ ἡμέρας τῆς νῦν Soph. — с нынешнего дня, отныне;
τῆς ἡμέρας ὀψέ Xen. — к концу дня, к вечеру;πέντε ἡμέρας Thuc. — в течение пяти дней;ἡμερῶν ὀλίγων Thuc. — в течение нескольких дней;ἐν τρισὴν ἡμέραις Lys. — в три дня;ἀνὰ πᾶσαν ἡμεραν, ἐπ΄ ἡμέρης ἑκάστης или τῆς ἑκάστης ἡμέρης Her., ἑκάστης ἡμέρας или τὸ καθ΄ ἡμέραν Plat., καθ΄ ἑκάστην (τέν) ἡμέραν Isocr. — каждый день, ежедневно;καθ΄ ἡμέραν Thuc. — каждый день, но Soph. ныне, сегодня;ἐπ΄ ἡμέρην Her., ἐφ΄ ἡμέραν Thuc. — изо дня в день, повседневно;ὅ ἐπ΄ ἡμέρην ἔχων Her. — перебивающийся со дня на день, т.е. имеющий (лишь) насущный хлеб;τῇδε (ἐν) ἡμέρᾳ Soph., Eur.; — в этот (самый) день;τῆς αὐτῆς ἡμέρας Isocr. — в тот же день;τρίτην ἡμέραν Thuc. — на третий день;διὰ τρίτης ἡμέρης Her. — каждый третий день;ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἥ κακία αὐτῆς погов. NT. — довлеет дневи злоба его3) дни, время, пора, возрастνέα ἡ. Eur. — юность;
τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ Arst. — в раннем возрасте;παλαιὰ ἁμέρα Soph. — старость4) век, жизнь(ἐπίπονος Soph.; λυπρά Eur.)
ἐχθρὰ ἡ. Eur. — жизнь, исполненная вражды;αἱ μακραὴ ἡμέραι Soph. — долгая жизньII.τά1) возделываемые (т.е. культурные) растения Plat.2) прирученные животные Xen. -
64 κακοτης
- ητος ἥ1) страдание, болезньαἱ ἐντὸς κακότητες Plat. — внутренние недуги
2) малодушие, трусость(κ. καὴ δειλία Thuc.)
3) испорченность, безнравственность, порочность(κ. κακία καὴ μοχθηρία ψυχῆς, sc. ἐστιν Plut.)
τίσεσθαι Ἀλέξανδρον κακότητος Hom. — покарать Александра (Париса) за (его) распущенность4) злой умысел, коварствоοὐδεμίῃ κακότητι λειφθῆναι τῇ ναυμαχίῃ Her. — не участвовать в морском сражении отнюдь не по злому умыслу
5) беда, несчастьеκαὴ τί μέτρον κακότητος ἔφυ ; Soph. — где же предел (моему) горю? -
65 μνησικακια
-
66 συγκαταβιοω
жить вместе(μετ΄ εὐνοίας σ. τινι Plut.)
ἥ κακία τοῖς πολλοῖς συγκαταβιοῖ καὴ συναποθνῄσκει Plut. — многих порок сопровождает всю жизнь до самой смерти -
67 χαιρεκακια
-
68 злоба
злоб||аж ἡ κακία, ἡ Εχθρα, τό μίσος:по \злобае ἀπό μίσος, ἀπό ἔχθρα· питать \злобау против кого́-л. δέν χωνεύω κάποιον, ἐχθρεύομαι κάποιον ◊ на \злобау дня τό φλέγον, τό ἐπίμαχον ζήτημα. -
69 злорадно
злорад||нонареч χαιρέκακα, μέ χαιρε-κακία[ν]. -
70 кипеть
кип||етьнесов1. (о жидкости) βράζω (άμετ.), ζέω:\кипеть ключом κοχλάζω, χοχ-λάζω· медленно \кипеть σιγοβράζω·2. (о реке и т. ἡ.) ἀφρίζω·3. перен:\кипеть злобой βράζω ἀπό κακία· во мне все \кипетьит βράζω ολόκληρος· 4· перен (быть в разгаре) βράζω:работа \кипетьи́т ἡ δουλειά βράζει. -
71 недобрый
недобр||ыйприл1. κακός, ἄγριος, σκληρός / ἐχθρικός (враждебный):\недобрый взгляд τό ἄγριο βλέμμα· питать \недобрыйые чувства к кому́-л. αἰσθάνομαι ἐχθρα γιά κάποιον, κρατῶ κακία κάποιου·2. (плохой) κακός, δυσάρεστος, ἀσχημος:\недобрыйая весть ἡ δυσάρεστη είδηση· \недобрыйое предчувствие ἡ δυσάρεστη προαίσθηση· заслужить \недобрыйую славу ἀποκτῶ κακή φήμη· замышлять что-то \недобрыйое ἔχω κακές προθέσεις. -
72 озлобление
озло́б||лениес ἡ ἐχθρότητα, ἡ Εχθρα, ἡ ὀργή, ἡ ἀγριάδα, τό ἀχτι / ἡ κακία (злость). -
73 озлобленный
озло́б||ленный1. прич. от озлобить12. прил ἐξοργισμένος, γεμάτος ἐχθρα, γεμάτος κακία, ἐξαγριωμένος:\озлобленныйленный вид ἡ ὀγρια ὀψη. -
74 пазуха
пазух||аж1. ὁ κόρφος, ὁ κόλπος:положить за \пазухау βάζω στον κόρφο· вынуть из-за \пазухаи βγάζω ἀπό τόν κόρφο μου·2. анат. ἡ κοιλότης, τό ἄντρον:ло́бная\пазуха τό μετωπιαίον ἄντρον ◊ держать камень за \пазухаой κρατώ κακία. -
75 поминать
помина||тьнесов1. κάνω μνείαν, μνημονεύω, ἀναφέρω:\поминать добрым словом разг λέγω ἕνα καλό λόγο γιά κάποιο·2. церк. μνημονεύω· ◊ не \поминатьйте лихом! разг ιιή μοῦ κρατάτε κακία!· \поминатьй как звали разг ἔγινε ἄφαντος, ἀπό δῶ πδν κι ἄλλοι. -
76 принести
принестисов см. приносить· ◊ принесла его́ нелегкая κακιά ὠρα τόν Εφερε. -
77 таить
таитьнесов κρύβω, ἀποσιωπώ:\таить свое горе κρύβω τήν στενοχώρια μου· \таить злобу против кого́-л. κρατώ κακία κάποιου· э́то таит в себе большие возможности αὐτό μπορεί νά ἀποδώσει πολλά· ◊ нечего греха \таить разг τί νά τό κρύβουμε. -
78 язык
языкм в разн. знач. ἡ γλώσσα; \язык колокола ἡ γλώσσα τής καμπάνας· \язык пламени ἡ φλόγα, ἡ γλώσσα τής φωτιΐϊς· обложенный \язык γλώσσα μέ ἐπίχρισμα· вареный (копченый) \язык ἡ βραστή (ή καπνιστή) γλώσσα· злой \язык ἡ κακιά γλώσσα· острый на \язык ἔχει τσουχτερή γλώσσα· ΗΗοετρέΗΗΐιΐΐ \язык ἡ ξένη γλώσσα· греческий \язык ἡ ἐλληνική γλώσσα· литературный \язык ἡ λογοτεχνική γλώσσα· разговорный \язык ἡ ὁμιλούμενη (γλώσσα)· живой (мертвый) \язык ἡ ζωντανή (ἡ νεκρή) γλώσσα· показать \язык а) (врачу) δείχνω τή γλώσσα, б) (из озорства) βγάζω τή γλώσσα μου· прикусить \язык прям., перен δαγκάνω τή γλώσσα μου· владеть \языко́м κατέχω μιά γλώσσα· знающий \языкй γλωσσομαθής· ◊ добыть \языка воен. πιάνω γλώσσα, πιάνω αἰχμάλωτο γιά πληροφορίες· высунув \язык μέ τή γλώσσα ἔξω· попридержи́ \язык! разг μάζεψε τή γλώσσα σου!· держать \язык за зубами δέν λέγω πολλά λόγια· тянуть за \язык кого́-л. ὑποχρεώνω κάποιον νά μιλήσει· развязать \язык кому-л. λύνω τή γλώσσα κάποιου· быть несдержанным на \язык δέν μετρώ τά λόγια μου· быть бойким на \язык πάει ἡ γλώσσα μόυ ροδάνι· злые \языки́ говорят οἱ κακές γλώσσες λενε· у него́ отнялся \язык κατάπιε τή γλώσσα του· у него́ \язык без костей εἶναι πολυλογάς· у него длинный \язык δέν κρατἄ τή γλῶσσα του· у него́ \язык хорошо подвешен ἔχει ἀκονισμένη τή γλώσσα του· у него что на уме, то и на \языке τα λεω ὅλα, δέν κρύβω τίποτε· у меня \язык чешется разг μέ τρώει ἡ γλώσσα μου· э́то слово сорвалось у меня с \языка μοῦ ξέφυγε· это слово вертится у меня на \языке τήν ἔχω τή λεξη στό στόμα μου καί δέν μπορώ νά τή βρώ· трепать \языко́м φλυαρώ· найти общий \язык с кем-л. Ερχομαι σέ συνεννόηση μέ κάποιον \язык до Киева доведет ρωτώντας πάει κανείς στήν Πόλη· \язык мой \язык враг мой λανθάνουσα ἡ γλώσσα λέει τήν ἀλήθεια. -
79 αρρώστια
αρρώστία, αρρώστιά η1) болезнь, недуг;κακιά αρρώστια — а) туберкулёз; — б) сифилис;
κολλητική αρρώστ — заразная болезнь;
κολνώ αρρώστια — заражаться;
περνώ αρρώστια — перенести болезнь;
2) перен. надоедливость, докучливость;αυτός ο άνθρωπος είναι αρρώστ — он надоедлив, докучлив; — он надоеда, зануда (прост.);
αρρώστ μου έγινε με τίς φλυαρίες του — он извёл меня своей болтовнёй;
3) недостаток, порок -
80 ατιθάσ(σ)ευτος
η, ο [ος, ον ]1) неукрощённый, неприручённый, дикий (о животном); 2) не поддающийся укрощению, приручению; 3) необузданный;ατιθάσ(σ)ευτος κακία — необузданная злоба;
4) непослушный
См. также в других словарях:
κακία — κακίᾱ , κακία badness fem nom/voc/acc dual κακίᾱ , κακία badness fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κακίᾳ — κακίαι , κακία badness fem nom/voc pl κακίᾱͅ , κακία badness fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάκια — και κακιά, η 1. έχθρα, εχθρότητα, μνησικακία, κάκιωμα («από τότε μού κρατάει κάκια») 2. ψυχρότητα μεταξύ πρώην φίλων, διαταραχή τών σχέσεων μεταξύ φίλων. [ΕΤΥΜΟΛ. < ρ. κακίζω, υποχωρητικά] … Dictionary of Greek
κακία — η (AM κακία) [κακός] 1. η ιδιότητα τού κακού ανθρώπου, η έλλειψη αρετής, η κακοήθεια 2. πονηρία, μοχθηρία, κακεντρέχεια 3. σκληρότητα νεοελλ. μσν. 1. οργή, θυμός 2. έχθρα, μίσος μσν. 1. ατιμία, ανηθικότητα 2. αλαζονεία, φιλοδοξία 3. μνησικακία… … Dictionary of Greek
κακιά — ἡ βλ. κάκια … Dictionary of Greek
κακία — η η ιδιότητα του κακού ανθρώπου, κακότητα: Η κακία σου δεν έχει όρια … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Κακιά Σκάλα — Απότομη και απόκρημνη ακτή του Σαρωνικού, νοτιοανατολική απόληξη των Γερανείων, που βρίσκεται Δ των Μεγάρων. Από την περιοχή αυτή περνούν η σιδηροδρομική γραμμή Αθήνας Πελοποννήσου, η παλαιά και η νέα εθνική οδός Αθηνών Κορίνθου. Στην αρχαιότητα… … Dictionary of Greek
κακίας — κακίᾱς , κακία badness fem acc pl κακίᾱς , κακία badness fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κακίαι — κακία badness fem nom/voc pl κακίᾱͅ , κακία badness fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κακίαν — κακίᾱν , κακία badness fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κακιῶν — κακία badness fem gen pl κακίζω abuse fut part act masc nom sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)