ζῳοφάγος

См. также в других словарях:

• ζωοφάγος — ο (Α ζῳοφάγος, ον) αυτός που τρώει κρέατα ζώων, ο σαρκοφάγος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ζω(ο) (ΙΙ)* + φαγος (< θ. φαγ , πρβλ. έ φαγ ον, αόρ. του εσθίω*] …   Dictionary of Greek

• ζωοφάγος — α, ο 1. αυτός που τρώει κρέατα ζώων, σαρκοφάγος. 2. που τρώει ζωικές τροφές. 3. (ζωολ.), το ουδ. πληθ. ως ουσ., ζωοφάγα, τα ζώα που τρέφονται με τις σάρκες άλλων ζώων, τα σαρκοφάγα ζώα, τα αρπαχτικά …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

• ζῳοφάγων — ζῳόφαγος carriivorous masc/fem/neut gen pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• ζωοφαγώ — (Α ζῳοφαγῶ, έω) [ζῳοφάγος] τρώγω σάρκες ζώων ή ζωική τροφή, είμαι ζωοφάγος …   Dictionary of Greek

• zoófago — (Del gr. zoon, animal + phago, comer.) ► adjetivo/ sustantivo ZOOLOGÍA Que se alimenta de materias animales: ■ insecto zoófago. * * * zoófago, a (del gr «zōophágos») adj. y n. Zool. Se aplica al organismo que se alimenta de sustancias animales. ⇒ …   Enciclopedia Universal

• -φάγος — ΝΜΑ β συνθετικό πολλών ονομάτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, το οποίο ανάγεται στο θ. φαγ τού αορ. β ἔ φαγ ον τού ρ. ἐσθίω «τρώγω» (βλ. λ. φαγεῑν). Τα σύνθετα σε φάγος ανήκουν ως επί το πλείστον στην κατηγορία τών αντικειμενικών συνθέτων,… …   Dictionary of Greek

• ζω(ο)- — (I) (AM ζω[ο] ) α συνθετικό λέξεων που δηλώνει ότι το β συνθετικό α) αναφέρεται στη ζωή ή έχει σχέση με τη ζωή («ζωοπάροχος», «ζωοπλάσσω») β) αναδίδει ζωή ή ζωτικότητα («ζωομύριστος», «ζωπυρίς»). [ΕΤΥΜΟΛ. Στην Αρχαία Ελληνική ζω(ο) (Ι) είναι τ.… …   Dictionary of Greek

• ζωοφαγία — (AM ζῳοφαγία, Μ και ζωοφαγεία) [ζωοφάγος] το να τρώει κάποιος ζωική τροφή ή ζώα, σαρκοφαγία, κρεοφαγία, αντίθ. τών φυτοφαγία, χορτοφαγία, καρποφαγία …   Dictionary of Greek

• zoófago — zoófago, ga (Del gr. ζῷοφάγος). adj. Zool. Que se alimenta de materias animales. Insecto zoófago. U. t. c. s.) …   Diccionario de la lengua española