-
1 πρίω
πρίω [(A)] (later πρίζω, πριόω, qq. v.), imper.A , Ar.Ra. 927: [tense] impf. ἔπῑον ([etym.] ἐξ-) Th.7.25 : [tense] aor.ἔπῑσα Hp.VC14
, Th.4.100: [tense] pf. πέπρῑκα ([etym.] ἐμ-) D.S.17.92:—[voice] Med., Babr.28.8, Luc.DMeretr.12.2:— [voice] Pass., [tense] fut.πρισθήσομαι Aen.Tact.19
: [tense] aor.ἐπρίσθην Hp.Epid.5.16
, 27: [tense] pf.πέπρισμαι Id.VC15
, Dsc.4.65, ([etym.] δια-) Pl.Smp. 193a, ([etym.] ἐκ-) Ar. Pax 1135 (dub.):—saw, π. δίχα saw asunder, Th.4.100;π. τὸν ἐλέφαντα Luc.Hist.Conscr.51
: abs., prob. in Ar.V. 694:—[voice] Pass.,κέρατα ὅταν πρισθῇ Plu.2.953b
;χειρὸς.. πριομένης
cut, abraded,Opp.
H. 3.315.2 in surgery, trephine, Hp.VC12, al., Epid.II.cc.II π. ὀδόντας grind or gnash the teeth, in disease, Hp.Prog.3; esp. with rage,μὴ πρῖε τοὺς ὀδ. Ar.Ra. 927
;τὰς σιαγόνας πρίων Babr.96.3
:—[voice] Med., Luc.DMeretr.12.2.2 generally, bite,ὀδόντι πρῖε τὸ στόμα S. Fr. 897
; [ἀμίαι] πρίουσι Opp.H.2.575
: metaph.,θυμὸν ὀδὰξ πρίοντες Id.C.4.139
; ἐπί οἱ πρῖεν χόλον gnashed fury against him, A.R.4.1671:—[voice] Pass., to be irritated, provoked, τινι by or at a thing,πριομένα κάλλει Γανυμήδεος AP9.77
(Antip. Thess.);ἔνδοθεν δὲ πρίεται Men.902
; but μὴ πρίου is prob. f.l. for μὴ πρήθου (cj. Bgk.) in Babr. 28.8.III seize as with the teeth, grip, bind fast, , cf.ἐκ 1.6
. [[pron. full] ῑ: [pron. full] ῐ only in later Poets,ἀπέπρῐσε AP11.14
(Ammian.).]------------------------------------πρίω [(B)], imper. of ἐπριάμην,A v. Πρίαμαι.
Перевод: с греческого на английский
с английского на греческий- С английского на:
- Греческий
- С греческого на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
