-
1 ευρετικώτερον
εὑρετικόςinventive: adverbial compεὑρετικόςinventive: masc acc comp sgεὑρετικόςinventive: neut nom /voc /acc comp sg -
2 εὑρετικώτερον
εὑρετικόςinventive: adverbial compεὑρετικόςinventive: masc acc comp sgεὑρετικόςinventive: neut nom /voc /acc comp sg -
3 εὑρετικός
εὑρετικός, erfinderisch; Plat. Conv. 209 a; τὸν ἀκούσαντα εὑρετικώτερον ἀπεργάζεσϑαι Polit. 286 e; τῆς δηλώσεως 287 a; πρὸς πᾶν τὸ χρήσιμον D. Sic. 3, 69.
См. также в других словарях:
εὑρετικώτερον — εὑρετικός inventive adverbial comp εὑρετικός inventive masc acc comp sg εὑρετικός inventive neut nom/voc/acc comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
