-
1 εὐμαρότης
εὐμαρότης, ητος, ἡ, = εὐμάρεια, Callistr. p. 894, 11.
-
2 εὐμαρότης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐμαρότης
-
3 ευμαρότητα
-
4 εὐμαρότητα
-
5 εὐμαρής
Grammatical information: adj.Meaning: `light, without pain' (Alc., Pi.).Derivatives: εὐμάρεια (-( ε)ίη, - ία) `easiness' (Ion.-Att.), εὐμαρότης `id.' (Callistr. Soph.), εὐμαρέω `have easy access' (B. 1, 175).Origin: IE [Indo-European]X [probably]Etymology: Bahuvrihi of εὖ and μάρη `hand' (s. v.) making an σ-stem (Schwyzer 513) but not esp. after εὐχερής (Bq), which does not belong to χείρ, s. δυσχερής; s. μάρη. - Blanc, REG 105 (1992) 548-556 rejects this, and assumes as meaning `accordé en abondance' from * smer- in μείρομαι `accorder comme part'; unclear. His comparison with the reduced grade of - τραφης does not work; beside μείρομαι and μέρος one would rather expect - μερης.Page in Frisk: 1,588Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > εὐμαρής
См. также в других словарях:
ευμαρότης — εὐμαρότης, ἡ (Α) [ευμαρής] ευμάρεια* … Dictionary of Greek
εὐμαρότητα — εὐμαρότης fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευμαρής — (μέσα 6ου αι. π.Χ.). Αθηναίος ζωγράφος. Χρησιμοποίησε πρώτος τη διχρωμία, ώστε να είναι εμφανής η διάκριση των ανδρικών από τα γυναικεία σώματα στη ζωγραφική. * * * εὐμαρής, ές (Α) 1. ευχερής, εύκολος (α. «ευμάρεα προλέξαις», Αλκ. β. «εὐμαρὲς… … Dictionary of Greek
