-
1 ευθυρρήμων
-
2 εὐθυρρήμων
-
3 εὐθυῤῥήμων
εὐθυῤῥήμων, ον, geradheraus redend, die Dinge bei ihren wahren Namen nennend, Cic. ad fam. 12, 16, im compar. εὐϑυῤῥημονέστερος; Poll. 3, 119. – Adv. εὐϑ υῤῥημόνως Clem. Alex.; Poll. 5, 120.
-
4 εὐθυῤῥήμων
εὐθυῤῥήμων, ον, geradheraus redend, die Dinge bei ihren wahren Namen nennend -
5 εὐθυρρήμων
II gloss on εὐθύγλωσσος, Sch.Pi.P.2.157.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐθυρρήμων
-
6 ευθυρρημόνως
-
7 εὐθυρρημόνως
-
8 εὐθυλόγος
εὐθῠ-λόγος, ον,A gloss on εὐθυρρήμων, Suid.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐθυλόγος
См. также в других словарях:
ευθυρρήμων — εὐθυρρήμων, ον (Α) αυτός που μιλάει με ευθύτητα, αυτός που λέει τα πράγματα όπως είναι. επίρρ... εὐθυρρημόνως με ελευθερία λόγου, με παρρησία. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευθυ * + ρήμων (< ρήμα < θ. ρη τού είρω «λέγω, δηλώνω», πρβλ. ρη τός, ρη θήσομαι),… … Dictionary of Greek
εὐθυρρήμων — plain spoken masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐθυρρημόνως — εὐθυρρήμων plain spoken adverbial … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευθυ- — (ΑΜ εὐθυ ) α συνθετικό λέξεων, προερχόμενο από το επίθετο ή το επίρρημα. Στα σύνθετα τού ευθυ το α συνθετικό δηλώνει τις σημασίες α) ίσιος («ευθύγραμμος, «εὐθύβλαστος», «εὐθύπορος») β) δίκαιος, ορθός («ευθυκρισία, «ευθύδικος») γ) εύκολος,… … Dictionary of Greek
ευθυρρημονώ — εὐθυρρημονῶ, έω (Α) [ευθυρρήμων] 1. μιλώ με ευθύτητα, λέω τα πράγματα όπως είναι («ὁ σοφὸς εὐθυρρημονήσει», Ζήν.) 2. μιλώ πρόχειρα … Dictionary of Greek
ευθυρρημοσύνη — εὐθυρρημοσύνη, ἡ (Α) [ευθυρρήμων] η ευθύτητα τού λόγου, η παρρησία … Dictionary of Greek
