-
1 ευηθικών
-
2 εὐηθικῶν
-
3 εὐηθικός
-
4 εὐηθικός
εὐηθικός, ή, όν, dem εὐήϑης eigen, gutmütig, treuherzig; ἄρχει τῶν ὡς ἀληϑῶς εὐηϑικῶν τε καὶ δικαίων, der leicht nachgibt, im Ggstz von σκληρός; tadelnd: einfältig
См. также в других словарях:
εὐηθικῶν — εὐηθικός like an fem gen pl εὐηθικός like an masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
