εὐδιάχυτος

См. также в других словарях:

• ευδιάχυτος — εὐδιάχυτος, ον (ΑΜ) 1. αυτός που διαχέεται εύκολα αρχ. 1. αυτός που καταπραΰνεται, που ανακουφίζεται εύκολα («εὐδιάχυτον τὴν ὄρεξιν ἔχουσιν», Επίκ.) 2. ο εύκαμπτος, ο ευλύγιστος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + διάχυτος (< διαχέω)] …   Dictionary of Greek

• εὐδιάχυτος — easily dissolved masc/fem nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• εὐδιάχυτον — εὐδιάχυτος easily dissolved masc/fem acc sg εὐδιάχυτος easily dissolved neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• εὐδιαχύτου — εὐδιάχυτος easily dissolved masc/fem/neut gen sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• εὐδιάχυτα — εὐδιάχυτος easily dissolved neut nom/voc/acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• εὐδιάχυτοι — εὐδιάχυτος easily dissolved masc/fem nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)