-
1 εἰς-άλλομαι
εἰς-άλλομαι (s. ἅλλομαι), hineinspringen; πυρὸς κρατῆρας εἰςήλατο, in den Krater, Ep. ad. (VII, 124); ἐς τὸ πῠρ Her. 2, 66; bei Hom, πύλας, τεῖχος εἰςᾶλτο, Il. 12, 466. 13, 679, εἰςήλατο τεῖχος 12, 438; dagegen anstürmen, πύργον Pind. Ol. 8, 38; εἰς τὰ τείχη εἰςήλατο Xen. Cyr. 7, 4, 4; Plut. Cleom. 21; ἐπὶ κρατί μοι πότμος δυςκόμιστος εἰςήλατο Soph. Ant. 1326, stürzte auf mich ein. Im aor. II., εἰς τὸν αὐχένα εἰςαλοίμην, Soph. frg. 695.
-
2 ἍΛλομαι
ἍΛλομαι (entst. aus ἉΛΙΌΜΑΙ, ΣΑΛΙΌΜΑΙ, salire), am häufigsten pr. u. impf.; fnt. ἁλοῦμαι, dor. ἁλεῠμαι Theocr. 3, 25; aor. I. ἡλάμην Eur. Or. 278 Ion 1422 Callim. Dian. 1 95 Theocr. 1 9, 4 u. sonst im ind., ἁλάμενος Ar. Av. 1395; aor. II. fand sich im ind. nur Xen. An. 5, 9, 5 Aesch. Pers. 508 ἐνήλου u. Soph. O. R. 1311 ἐξήλου, und ist nach mss. in den beiden ersten Stellen, u. durch Herm. Conj. in letzterer ins impf. verwandelt; – bei Hom. die sync. F. ἆλτο häufig, sonst nur ἆλσο Iliad. 16, 754, conj. ἅληται 21, 536, mit verkürztem Vocal ἅλεται Iliad. 11, 192. 207 αὐτὰρ ἐπεί κ' ἢ δουρὶ τυπεὶς ἢ βλήμενος ἰῷ εἰς ἵππους ἅλεται; partic. ἄλμενος in Zsstzgen; – ἁλέσϑαι Opp. Cyn. 1, 83, ἅλοιτο Theocr. 8, 88; vgl. Compp.; – springen, laufen; Hem. z. B. ἆλτο χαμᾶζε Iliad. 6, 103, ἆλτο ϑύραζε 24, 572; ἦ, καὶ ἐπὶ στίχας ἆλτο, κέλευε δὲ φωτὶ ἑκάστῳ 20, 353; ἆλτ' ἐπί οἱ μεμαώς 21, 174; ἆλτο δ' ὀιστός 4, 125; – ἆλτο ϑέειν u. πετέσϑαι H. Cer. 389 Apoll. 448; – vom Auge, es zittert, es zucht, Theocr. 3, 37; vom Quellwasser N. T.
-
3 καθ-άλλομαι
καθ-άλλομαι (s. ἅλλομαι), herabspringen; vom Sturmwinde, ἥτε καϑαλλομένη πόντον ὀρίνει, herunterfahrend das Meer aufregt, Il. 11, 298; ἀπὸ τοῠ ἵππου καϑαλόμενος Xen. Hell. 4, 5, 7; ἀπ' ὄχϑων, Ggstz von ἀνορούειν, equ. 3, 7; Sp., καϑάλασϑαι εἰς τὸ ἐντὸς τοῦ τείχους Luc. D. Mort. 14, 5.
-
4 μεθ-άλλομαι
μεθ-άλλομαι (s. ἅλλομαι), hinüber, nach Einem springen, vom feindlichen Darauflosspringen, χαλκῷ, δουρί, Il. 5, 336. 11, 538. 14, 443, u. vom Löwen gesagt 12, 305; nachspringen, einholen, 23, 345; immer in dem syncop. aor. μετάλμενος. Sonst nur bei Sp., εἴς τινα, App. B. C. 5, 120; ἐπὶ τὸν βόϑρον, Mel. 6, 14.
-
5 εἰςάλλομαι
εἰς-άλλομαι, hineinspringen; πυρὸς κρατῆρας εἰςήλατο, in den Krater; dagegen anstürmen; ἐπὶ κρατί μοι πότμος δυςκόμιστος εἰςήλατο, stürzte auf mich ein
См. также в других словарях:
άλμα — Αθλητικό αγώνισμα το οποίο διαιρείται σε τέσσερις ειδικότητες: ά. εις ύψος, ά. επί κοντώ, ά. εις μήκος, ά. τριπλούν. Στο ά. εις ύψος, ο αθλητής πρέπει να υπερπηδήσει έναν οριζόντιο πήχη που έχει τοποθετηθεί μεταξύ δύο καθέτων δοκών· μπορεί να… … Dictionary of Greek