-
1 εμαπον
-
2 μεμαρπον
-
3 μαρπτω
(aor. 2 ἔμαπον - эп. μέμαρπον; part. pf. μεμαρπώς; inf. aor. μαπέειν)1) хватать, схватывать(χεῖρας σκαιῇ Hom.; τινὰ αὐχένος Pind.; τινὰ ποδός Soph.; γαμφηλῇσι δράκοντα Arph.)
ἀγκὰς μ. τινά Hom. — схватить кого-л. в объятья2) охватывать, овладевать(τὸν ὕπνος ἔμαρπτε Hom.)
σθένος μ. Pind. — набирать силу3) настигать, догонять(τινὰ ταχέεσσι πόδεσσιν Hom.)
4) достигать, касаться(χθόνα ποδοῖϊν Hom.; γῆρας Hes.)
5) поражать(τινὰ τόξοις Eur.)