-
1 δυσ-
δῠσ-, insepar. Prefix, opp. εὖ,A un-, mis-, with notion of hard, bad, unlucky, etc., as δυσήλιος, δύσαγνος; destroying the good sense of a word, or increasing its bad sense: hence, joined even to words expressing negation, as δυσάμμορος, δυσανάσχετος; poet. in strong contrasts, as Πάρις Δύσπαρις, γάμος δύσγαμος. Before στ, σθ, σπ, σφ, σχ, the final ς was omitted, v. δυστ-. (Cf. Skt. du[snull ]-, dur-, e.g. durmanās, = δυσμενής; ONorse tor-, e.g. torsóttligr ([etym.] δύσμαχος); OIr. du-, do-, e.g. dochruth 'misshapen'.) -
2 δυσγαμος
-
3 δυσάνωρ
δῠσ-άνωρ [ᾱ] γάμος marriageGreek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δυσάνωρ
-
4 δυσανωρ
См. также в других словарях:
πρόγαμος — η, ο / πρόγαμος, ον, ΝΑ νεοελλ. 1. προγαμιαίος, προγάμιος 2. φρ. «πρόγαμος δωρεά» (παλαιότερα) η προγαμιαία δωρεά αρχ. 1. μνηστευμένος, αρραβωνιασμένος 2. (το αρσ. πληθ. ως κύριο όν.) Πρόγαμοι (ως τίτλος έργου τού Μενάνδρου) οι μελλόνυμφοι.… … Dictionary of Greek
Hybrid word — A hybrid word is a word which etymologically has one part derived from one language and another part derived from a different language. Common hybridsThe most common form of hybrid word in English is one which combines etymologically Latin and… … Wikipedia
