-
1 δύς-αρκτος
δύς-αρκτος, schwer zu beherrschen; Aesch. Ch. 1020; im compar., Plut. Lucull. 2 u. öfter; superl., App. B. C. 2, 149.
-
2 δύςαρκτος
1 δύς-αρκτος
δύς-αρκτος, schwer zu beherrschen; Aesch. Ch. 1020; im compar., Plut. Lucull. 2 u. öfter; superl., App. B. C. 2, 149.
2 δύςαρκτος