-
1 δυς-πρός-δεκτος
δυς-πρός-δεκτος, 1) schwer annehmend, glaubend, τινός, M. Anton. 1, 5. – 2) schwer anzunehmen, lästig, Plut., καὶ ἀηδής audit. 4, καὶ λυπηρός de virt. et vit. A (p. 312).
-
2 δυςπρόςδεκτος
δυς-πρός-δεκτος, (1) schwer annehmend, glaubend, τινός. (2) schwer anzunehmen, lästig