-
1 κότυλος
κότυλος, ὁ (vgl. κοτύλη), das Näpfchen, Schälchen, nach Ath. XI, 482 b κάλλιστα καὶ εὐποτώτατα ἐκπωμάτων, bei den Lacedämoniern; vgl. 478 b.
-
2 κοτυλος
ὁ чаша, кубок Hom. -
3 κότυλος
κότυλοςmasc nom sg -
4 κότυλος
κότυλος, ὁ, das Näpfchen, Schälchen -
5 κότυλος
κότυλ-ος, ὁ,A = κοτύλη, Hom.Epigr.14.3, Alc.139 (nisi potius Alc.Com.), Ar.Fr.71, Pl.Com.46.9, IG22.1541.14, cf. Ath.11.478b, 482b.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κότυλος
-
6 τρι-κότυλος
τρι-κότυλος, drei Kotylen haltend, Ar. Thesm. 748.
-
7 τετρα-κότυλος
τετρα-κότυλος, vier Kotylen haltend; κύλιξ, Theophil. com. bei Ath. XI, 472 d; κώϑων, Alexis ib. p. 483 e.
-
8 δι-κότυλος
δι-κότυλος, vom Polypen, mit zwei Reihen Saugwarzen; Arist. H. A. 4, 1; vgl. part. anim. 4, 9. – Zwei Kotylen enthaltend, λήκυϑος Sotad. Ath. VII, 293 (v. 33); vgl. Dionys. com. ib. XI, 467 d; Polyaen. 8, 16, 2.
-
9 δεκα-κότυλος
δεκα-κότυλος, zehn Kotylen fassend, Strab. 3, 2, 7.
-
10 μονο-κότυλος
μονο-κότυλος, mit einer Reihe Saugwarzen, κοτυληδών, Arist. H. A. 4, 1 Gen. an. 4, 9.
-
11 ὀκτα-κότυλος
ὀκτα-κότυλος, acht Kotylen enthaltend, ψυκτήρ, Ath. V, 180 a.
-
12 ἑπτα-κότυλος
ἑπτα-κότυλος, sieben Kotylen haltend, Ar. frg. 399.
-
13 κοτύλου
κότυλοςmasc gen sg -
14 κοτύλους
κότυλοςmasc acc pl -
15 κοτύλων
κότυλοςmasc gen plκοτύλωνnickname of a toper: masc nom /voc sg -
16 κότυλοι
κότυλοςmasc nom /voc pl -
17 κότυλον
κότυλοςmasc acc sg -
18 κοτύλη
Grammatical information: f.Meaning: `bowl, dish, small cup' (Il.; on the meaning Brommer Herm. 77, 358 a. 366), also as measure for liquid and dry = 6 κύαθοι or = 1\/2 ξέστης (IA.), metaph. `socket, esp. of the hip-joint' (Il., Hp.), `cymbals' (pl., A.); (Hom. Epigr., com.).Other forms: also κότυλος m. `id.'Compounds: Compp., e. g. κοτυλ-ήρυτος `to be scooped with cups' (Ψ 34), ἡμι-κοτύλη `a half κ.' (pap.), δι-κότυλος `measuring two κ.' (Hp., pap.).Derivatives: Diminut. κοτυλίς ` socket' (Hp.), κοτυλίσκος, - ίσκη, - ίσκιον `small cup' (com.), κοτυλίδιον (Eust.). - κοτυληδών, - όνος f. name of diff. cup-like hollows (on the formation Chantraine Formation 361), e. g. ` sucker' (ε 433 etc.), also as plant-name, prob. ` Cotyledon umbilicus' (Hp., Nic., Dsc.; after the suckerlike leaves, Strömberg Pflanzennamen 44f.), with κοτυληδονώδης `nipple-like' (Gal.). - κοτυλιαῖος, - ιεῖος `measuring a κ.' (hell.; Mayser Pap. 1: 3, 95), κοτυλώδης ` cup-like' (Ath.); κοτύλων, - ωνος m. `toper' (Plu.). - Denomin. verb κοτυλίζω `with k., i. e. sell in small quantities' (IA.) with κοτυλισμός, - ιστής, - ιστί (hell.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: One th formation in - ύλη (diminut.?) Schwyzer 485, Chantraine Form. 250f. - Close is Lat. catīnus `(flat) dish'; the deviation in vowel and formation makes the comparison very uncertain (cf. Ernout-Meillet s. catīnus). Further s. Pok. 586, W.-Hofmann s. catīnus. New suggestion by Machek Stud. in hon. Acad. d. Dečev 49: to Czech. kotlati` become hollow' (denom. verb). - A loan would be quite possible in the case of a vessel - Fur. 101, 181, adduces κόνδυ `a cup' with κονδύλιον; he notes 205 n. 14 that - υλη is well known in Pre-Greek.Page in Frisk: 1,933-934Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κοτύλη
-
19 δικοτυλος
-
20 επτακοτυλος
- 1
- 2
См. также в других словарях:
κότυλος — κότυλος, ὁ (Α) ποτήρι, κύπελλο. [ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. τ. τής λ. κοτύλη] … Dictionary of Greek
κότυλος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοτύλου — κότυλος masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοτύλους — κότυλος masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοτύλων — κότυλος masc gen pl κοτύλων nickname of a toper masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοτύλῳ — κότυλος masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κότυλοι — κότυλος masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κότυλον — κότυλος masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μονοκότυλος — η, ο (Α μονοκότυλος, ον) νεοελλ. 1. (για φυτά) αυτός που αποτελείται από μία μόνο κοτυληδόνα 2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα μονοκότυλα βοτ. κλάση αγγειόσπερμων φυτών που περιέχει όλα τα αγγειόσπερμα τών οποίων το έμβρυο αποτελείται από μία μόνο… … Dictionary of Greek
πολυκότυλος — η, ο, Ν βοτ. πολυκοτυλήδονος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + κότυλος «κοτυληδόνα» (πρβλ. μονο κότυλος)] … Dictionary of Greek
τετρακότυλος — ον, Α αυτός που μπορεί να χωρέσει τέσσερεις κοτύλες («τετρακότυλος κύλιξ», Ιπποκρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α) * + κότυλος (< κοτύλη «μικρό αγγείο, μέτρο υγρών»), πρβλ. πεντα κότυλος] … Dictionary of Greek
