-
1 διψάων
διψά̱ων, δίψαthirst: fem gen pl (epic aeolic) -
2 στεῦμαι
(στεῦμαι), ep. descclives dep., das bei Hom. öfters, aber nur in der 3. Person sing. ind. praes. u. imperf. στεῠται, στεῠτο vorkommt; – eigtl. wohl = dastehen, στεῠτο δὲ διψάων, dürstend stand er da, Od. 11, 584, welche Stelle aber die alten Gramm. als unächt verwerfen; sonst mit dem int., = sich anstellen, als wolle man Etwas thun, Miene machen, verheißen, drohen, behaupten; κατὰ διάνοιαν ὁρίζεσϑαι ecklärte Aristarch, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 98, und vgl. Curtius Grundz. d. Griech. Etym. 2. Aufl. S. 192; Il. 2, 597 στεῠτο γὰρ εὐχόμενος νικησέμεν, er bestand darauf, er werde siegen, u. so mit dem int. tut. 3, 83. 9, 241. 18, 191. 21, 455; auch Ἥρῃ στεῠτ' ἀγορεύων Τρωσὶ μαχήσεσϑαι, er versprach ihr zu kämpfen, 5, 832; c. int. aor., στεῠται δ' Ὀδυσῆος ἀκοῠσαι, Od. 17, 525, er behauptet gehört zu haben; – Aesch. auch in der 3. Pers. plur., στεῠνται δ' ἱεροῠ Τμώλου πελάται ζυγὸν ἀμφιβαλεῖν δούλιον Ἑλλάδι, sie versprechen, drohen, Pers. 49.
-
3 διψάω
διψάω (vgl. διφάω); inf διψῆν, u. so immer η statt α in der Contraction; doch διψᾷς Ath. III, 122 f. u. Sp., wie N. T.; durften; bei Homer einmal, in der interpolirten Stelle Odyss. 11, 584 στεῦτο δὲ διψάων vgl. Scholl.; Folgende; τινός, wonach, d. h. darnach verlangen, Pind. N. 3, 6; ἐλευϑερίας Plat. Rep. VIII, 562 c; φόνου, p. bei Ath. X, 433; τι-μῆς Plut. Cat. min. 11; seltener mit dem acc., Teles Stob. flor. 5, 67; φόνον Philp. 42 ( Plan. 137); N. T.; auch mit dem inf., χαρίζεσϑαι Xen. Cyr. 5, 5, 1; Ael. V. H. 3, 7. Das med. διψώμεϑα hat Hermipp. bei Ath. X, 426 f.
-
4 στευμαι
[ἵστημι] (только 3 л. sing. и pl. praes. и impf.)1) стоять, находитьсяστεῦτο δὲ διψάων Hom. — (Тантал) стоял томимый жаждой
2) утверждать, сулитьστεῦνται ζυγὸν ἀμφιβαλεῖν δούλιον Ἑλλάδι Aesch. — (жители Тмола) уверяют, что наденут ярмо рабства на Элладу;στεῦτ΄ ἀγορεύων Τρωσὴ μαχήσεσθαι Hom. — (Арей) дал клятву, что будет сражаться против троянцев -
5 διψάω
διψ-άω, late [dialect] Ep. [suff] διψ-ώω Tryph.548, AP11.57 (Agath.): [dialect] Ion. [suff] διψ-έω Archil.68; part.Aδιψεῦσα AP6.21
; [var] contr. [ per.] 3sg.διψῇ Pi.N.3.6
, Pl.Phlb. 35b; inf.διψῆν Hdt.2.24
, S.Fr. 735, Ar.Nu. 441, etc.: [tense] impf. [ per.] 3sg.ἐδίψη Hp. Epid.3.1
.β,γ (διψᾷς, -ᾷ, -ᾶν only in later writers, APl.4.137 (Phil.), Pl.Ax. 366a, LXXIs.29.8, Gal.5.837): [tense] fut.- ήσω X.Mem.2.1.17
: [tense] aor. : [tense] pf.δεδίψηκα Hp.Cord.2
, Plu.Pomp.73:—[voice] Med. (v. infr.):—thirst, στεῦτο δὲ διψάων [ᾱ] Od.11.584, etc.; of the ground, to be thirsty, parched, Hdt.2.24;δ. ὑπὸ καύματος Alc.39.2
; of trees, Thphr.CP3.22.5:—[voice] Med.,διψώμεθα Hermipp.25
.2 metaph., δ. τινός thirst after a thing, Pi.N.3.6;ἐλευθερίας Pl.R. 562c
: later c. acc.,δ. Χῖον Teles p.8
H.;φόνον APl.4.137
(Phil.);δικαιοσύνην Ev.Matt. 5.6
;αἷμα J.BJ1.32.2
; alsoδ. πρὸς τὸν θεόν LXXPs.41(42).2
: c. dat., ὕδατι ib.Ex.17.3: c. inf.,διψῶ χαρίζεσθαι ὑμῖν X.Cyr.5.1.1
;ἀκρατῶς ἐδίψη οἴνου πίνειν Ael.VH2.41
, etc. -
6 στεῦμαι
στεῦμαι, Epic Verb, used by Hom. only in [ per.] 3sg. [tense] pres. and [tense] impf., στεῦται, στεῦτο, once by A. in [ per.] 3sg. στεῦται; [ per.] 1sg. στεῦμαι cj. for ὑπισχνοῦμαι in Orph.L.82, [ per.] 3pl. [tense] impf.Aστεῦντο Maiist.60
:—In Il. always with inf. [tense] fut., make as if one would.., promise or threaten that one will..,στεῦται γάρ τι ἔπος ἐρέειν Il.3.83
; ; ;στεῦτο γὰρ.. οἰσέμεν ἔντεα καλά 18.191
;στεῦτο.. ἀπολεψέμεν οὔατα χαλκῷ 21.455
; ; once with inf. [tense] aor., στεῦται δ' Ὀδυσῆος ἀκοῦσαι declares he has heard of O., Od.17.525;στεῦται.. ζυγὸν ἀμφιβαλεῖν δούλιον Ἑλλάδι A.Pers.49
(anap.); with inf. [tense] pres., στεῦται δ' Ἠελίου γόνος ἔμμεναι boasts that he is.., A.R.2.1204; with acc. and inf. [tense] pres., στεῦντο θεοπλήγεσσιν ἐοικότας εἰδώλοισιν ἔμμεναι ἢ λάεσσιν declared that they were.., Maiist. l.c.: abs. once in Od., στεῦτο δὲ διψάων, πιέειν δ' οὐκ εἶχεν ἑλέσθαι he made eager efforts in his thirst, 11.584. (Aristarch. seems to have connected it with ἵστημι: τὸ στεῦτο κατὰ διάνοιαν ὡρίζετο, οὐκ ἐπὶ τῆς τῶν ποδῶν στάσεως, Sch.Il.2.597, cf. Apollon. Lex., Hsch.: but more prob. στεῦτο (from Στεῦστο with dissimilation) corresponds to Ved. asto[snull ][tnull ]a 'solemnly proclaimed concerning himself', [ per.] 3sg. sigmatic [tense] aor. middle of stu-.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στεῦμαι
-
7 διψάω
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > διψάω
-
8 στεῦμαι
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > στεῦμαι
-
9 στερω
στερω, Stammwort zu στέρομαι, στερέω; eigtl. wohl = dastehen; στεῠτο δὲ διψάων, dürstend stand er da; sonst mit dem int., = sich anstellen, als wolle man etwas tun, Miene machen, verheißen, drohen, behaupten; στεῠτο γὰρ εὐχόμενος νικησέμεν, er bestand darauf, er werde siegen; Ἥρῃ στεῠτ' ἀγορεύων Τρωσὶ μαχήσεσϑαι, er versprach ihr zu kämpfen; c. int. aor., στεῠται δ' Ὀδυσῆος ἀκοῠσαι, er behauptet gehört zu haben
См. также в других словарях:
διψάων — διψά̱ων , δίψα thirst fem gen pl (epic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
TANTALUS — I. TANTALUS Iovis et Nymphae Plotae filiteste Eusebiô, l. 2. Praep. Euang. cum tamen Io. Diaconus et Didymus Iovis et Plutus Nymphae filium fuisse arbitrantur: quem Tzetzes hist. 10. chil. 5. praedictâ quidem matre genitum, ac patre Imolo Lydiae… … Hofmann J. Lexicon universale
δίψα — η (AM δίψα) 1. η φυσιολογική ανάγκη που αισθάνεται κανείς για να πιει νερό ή άλλο υγρό 2. διακαής πόθος, ακράτητη επιθυμία («δίψα για εκδίκηση»). [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Η ομηρ. μτχ. < διψάων και το απαρμφ. διψήν παρουσιάζουν όμοιο… … Dictionary of Greek
