διαῤῥαγήσομαι

     διαρραγήσομαι

    fut. pass. к διαρρήγνυμι См. διαρρηγνυμι

διαράσσω

strike through: fut ind pass 1st sg

διαρρήγνυμι

break through: fut ind pass 1st sg

διαρρᾱγήσομαι, διαρρήγνυμι

break through: fut ind pass 1st sg

διαρραγήσομαι, διαράσσω

strike through: fut ind pass 1st sg

διαρραγήσομαι, διαρρήγνυμι

break through: fut ind pass 1st sg

διαρρᾱγήσομαι, διαρρήγνυμι

break through: fut ind pass 1st sg

διαρρήγνῡμι,

A break through, Hom. only in [voice] Med.,

διά τε ῥήξασθαι ἐπάλξεις Il.12.308

; διαρρήξασα χαλινόν having broken the bridle asunder, Thgn.259; μόγις ἂν.. διαρρήξειας [τὴν κεφαλήν] Hdt.3.12; πλευρὰν διαρρήξαντα.. φασγάνῳ having cloven it, S.Aj. 834;

δ. τὰς χορδάς Pl.Phd. 86a

:—[voice] Pass., burst, as with eating, X.Cyr.8.2.21, Anaxil.25, Phoenicid.3, etc.;

δ. μυρίων ἀγαθῶν Men.10D.

; with passion,

διαρραγήσομαι Ar.Eq. 340

;

ὑπὸ φθόνου Luc.Tim.40

;

οὐδ' ἂν σὺ διαρραγῇς ψευδόμενος D.18.21

, cf. 87; διαρραγείης, as a curse, 'split you!' Ar.Av.2, etc.: [tense] pf. διέρρωγα to be broken or torn,

διερρωγυιῶν τῶν χορδῶν Pl.Phd.

l. c.;

ἀκεσαμένη τὸ διερρωγός Arist.HA 623a18

;

ὑπόδημα δ. Plu.2.82b

: later [tense] pf. part. [voice] Pass.

διερρηγμένος Jul.Or.2.64c

.

δια(ρ)ρήγνυμι/διαρήσσω (Ion.; B-D-F §101 s.v. ῥήγνυμι; W-S. §15 and Rob. 1219 s.v. ῥήσσω.—Hom. et al.; LXX, TestSol; TestJob 19:2; TestJos 5:2; ParJer) fut. διαρρήξω LXX; 1 aor. διε(ρ)ρηξα; pf. ptc. trans. διερρηχώς LXX, intr. διερρωγώς (s. ParJer 2:1, 10). Pass.: fut. διαρραγήσομαι (s. Test-Sol 5:5; 15:8); 2 aor. 3 sg. διε(ρ)ράγη GPt 5:20; pf. ptc. διερρηγμένος LXX.

① to cause something to come apart through violent action or pressure.

ⓐ Of fabric tear τὶ someth.: garments (as a sign of grief Gen 37:29; Jdth 14:19; Esth 4:1 al.; Philippides Com. [IV/III B.C.] 25, 5, vol. III p. 308 K.; Phlegon of Tralles [Hadr.]: 257 Fgm. 36, I, 5, Jac.; PHib 200, 10 [III B.C.] χιτῶνα λινοῦν διέρρηξεν; PCairIsid 63, 25 τὴν ἐσθῆταν διαρήξαντες; PLips 37, 19 τὴν ἐπικειμένην αὐτοῦ ἐσθῆτα διαρήξαντες; Philo, De Jos. 217; Jos., Bell. 2, 322; TestJos 5:2.—S. ἀλαλάζω 1) Mt 26:65; Mk 14:63; Ac 14:14.—Pass. intr. tear, burst (Hero Alex. I p. 18, 21 διαρραγήσεται τὸ τεῖχος; 264, 20; Aesop, Fab. 135 P.=218 H.; 139 P.=239 H.; Lucian, Hist. Conscrib. 20; PGM 36, 263 πέτραι; Bel 27) of nets Lk 5:6 (διερρήγνυτο v.l. for-ήσσετο); of the temple curtain GPt 5:20.

ⓑ Of chains and fetters break τὶ someth.(Chariton 4, 3, 3; Ps.-Apollod. 2, 5, 11, 117; PGM 12, 279; 57, 4; Ps 2:3; 106:14; Na 1:13; Jer 5:5; Jos., Ant. 5, 300) Lk 8:29 (spelled [s. above] διαρήσσων as PGM 4, 1022).

② shatter, destroy τι someth., fig. ext. of 1 ἰσχὺν βασιλέων B 12:11 (Is 45:1).—DELG s.v. ῥήγνυμι. M-M.

δια(ρ)ρήγνυμι/διαρήσσω (Ion.; B-D-F §101 s.v. ῥήγνυμι; W-S. §15 and Rob. 1219 s.v. ῥήσσω.—Hom. et al.; LXX, TestSol; TestJob 19:2; TestJos 5:2; ParJer) fut. διαρρήξω LXX; 1 aor. διε(ρ)ρηξα; pf. ptc. trans. διερρηχώς LXX, intr. διερρωγώς (s. ParJer 2:1, 10). Pass.: fut. διαρραγήσομαι (s. Test-Sol 5:5; 15:8); 2 aor. 3 sg. διε(ρ)ράγη GPt 5:20; pf. ptc. διερρηγμένος LXX.

① to cause something to come apart through violent action or pressure.

ⓐ Of fabric tear τὶ someth.: garments (as a sign of grief Gen 37:29; Jdth 14:19; Esth 4:1 al.; Philippides Com. [IV/III B.C.] 25, 5, vol. III p. 308 K.; Phlegon of Tralles [Hadr.]: 257 Fgm. 36, I, 5, Jac.; PHib 200, 10 [III B.C.] χιτῶνα λινοῦν διέρρηξεν; PCairIsid 63, 25 τὴν ἐσθῆταν διαρήξαντες; PLips 37, 19 τὴν ἐπικειμένην αὐτοῦ ἐσθῆτα διαρήξαντες; Philo, De Jos. 217; Jos., Bell. 2, 322; TestJos 5:2.—S. ἀλαλάζω 1) Mt 26:65; Mk 14:63; Ac 14:14.—Pass. intr. tear, burst (Hero Alex. I p. 18, 21 διαρραγήσεται τὸ τεῖχος; 264, 20; Aesop, Fab. 135 P.=218 H.; 139 P.=239 H.; Lucian, Hist. Conscrib. 20; PGM 36, 263 πέτραι; Bel 27) of nets Lk 5:6 (διερρήγνυτο v.l. for-ήσσετο); of the temple curtain GPt 5:20.

ⓑ Of chains and fetters break τὶ someth.(Chariton 4, 3, 3; Ps.-Apollod. 2, 5, 11, 117; PGM 12, 279; 57, 4; Ps 2:3; 106:14; Na 1:13; Jer 5:5; Jos., Ant. 5, 300) Lk 8:29 (spelled [s. above] διαρήσσων as PGM 4, 1022).

② shatter, destroy τι someth., fig. ext. of 1 ἰσχὺν βασιλέων B 12:11 (Is 45:1).—DELG s.v. ῥήγνυμι. M-M.

δια(ρ)ρήγνυμι/διαρήσσω (Ion.; B-D-F §101 s.v. ῥήγνυμι; W-S. §15 and Rob. 1219 s.v. ῥήσσω.—Hom. et al.; LXX, TestSol; TestJob 19:2; TestJos 5:2; ParJer) fut. διαρρήξω LXX; 1 aor. διε(ρ)ρηξα; pf. ptc. trans. διερρηχώς LXX, intr. διερρωγώς (s. ParJer 2:1, 10). Pass.: fut. διαρραγήσομαι (s. Test-Sol 5:5; 15:8); 2 aor. 3 sg. διε(ρ)ράγη GPt 5:20; pf. ptc. διερρηγμένος LXX.

① to cause something to come apart through violent action or pressure.

ⓐ Of fabric tear τὶ someth.: garments (as a sign of grief Gen 37:29; Jdth 14:19; Esth 4:1 al.; Philippides Com. [IV/III B.C.] 25, 5, vol. III p. 308 K.; Phlegon of Tralles [Hadr.]: 257 Fgm. 36, I, 5, Jac.; PHib 200, 10 [III B.C.] χιτῶνα λινοῦν διέρρηξεν; PCairIsid 63, 25 τὴν ἐσθῆταν διαρήξαντες; PLips 37, 19 τὴν ἐπικειμένην αὐτοῦ ἐσθῆτα διαρήξαντες; Philo, De Jos. 217; Jos., Bell. 2, 322; TestJos 5:2.—S. ἀλαλάζω 1) Mt 26:65; Mk 14:63; Ac 14:14.—Pass. intr. tear, burst (Hero Alex. I p. 18, 21 διαρραγήσεται τὸ τεῖχος; 264, 20; Aesop, Fab. 135 P.=218 H.; 139 P.=239 H.; Lucian, Hist. Conscrib. 20; PGM 36, 263 πέτραι; Bel 27) of nets Lk 5:6 (διερρήγνυτο v.l. for-ήσσετο); of the temple curtain GPt 5:20.

ⓑ Of chains and fetters break τὶ someth.(Chariton 4, 3, 3; Ps.-Apollod. 2, 5, 11, 117; PGM 12, 279; 57, 4; Ps 2:3; 106:14; Na 1:13; Jer 5:5; Jos., Ant. 5, 300) Lk 8:29 (spelled [s. above] διαρήσσων as PGM 4, 1022).

② shatter, destroy τι someth., fig. ext. of 1 ἰσχὺν βασιλέων B 12:11 (Is 45:1).—DELG s.v. ῥήγνυμι. M-M.