-
1 δαμαστικός
δαμαστικόςmasc nom sg -
2 δαμαστικός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δαμαστικός
-
3 δαμαστική
δαμαστικόςfem nom /voc sg (attic epic ionic) -
4 δαμαστικαίς
-
5 δαμαστικαῖς
-
6 δαμαστικώ
-
7 δαμαστικῷ
-
8 δάμνημι
Grammatical information: v.Meaning: `tame, subdue, conquer', esp. of horses.Other forms: 3. sg. also δαμνᾳ̃ (for Aeol. δάμνᾱ, Schwyzer 694), aor. δαμάσ(σ)αι, intr. δαμῆναι, perf. δέδμημαι (Il.); to δαμάσ(σ)αι new present δαμάζω (A.), fut. δαμάσσω, 3. sg. δαμᾳ̃ (Il.), aor. Pass. δαμα-σ-θῆναι (Il.), also (after δέδμημαι) δμηθῆναι (Il.)Compounds: ὑπο-. as first member in δάμν-ιππος (Orph.)Derivatives: δμητήρ ( ἵππων) `tamer' (h. Hom., Alkm.), f. δμήτειρα (Il.), δμῆσις ( ἵππων) `taming' (Il.); ἀ-δμής, - τος f. m. `untamed, unmarried' (Od.), also ἄ-δμη-τος `id.' (Il.) and ἀ-δάμα-σ-τος (Il.), ἀ-δάμα-τος (trag.), δμᾱτέα (Dor.). δαμαστέα H.; on ἀδάμας s. s. v. - Isolated δαμα- and δαμν-: Δαμαῖος `tamer' of Poseidon (Pi.), δαμάτειρα (AP), παν-δαμάτωρ `alltamer' (Il.), late f. πανδαμάτειρα; δάμασις and δαμαστικός (sch.), δαμάστης ([Epich.] 301 [?], gloss.); δαμνῆτις δαμάζουσα, τιμωρός; δάμνος ἵππος. Τυρρηνοί H. - δαμασώνιον and δαμναμένη plant names (Dsc., Ps.-Dsc.; for love, Strömberg Pflanzennamen 92). - On δαμάλης s. s. v. Not here δμώς, s. v.Etymology: The present δάμνημι, Aeol. δάμνᾱμι agrees with OIr. damnaim `bind, tame (horses)' from *dm̥-n-eh₂-mi, from a disyllabic root * demh₂- seen in δαμά-σαι, where *δεμα- was reshaped to δαμα-, partly after - δαμο- \< * dmh₂-o ; zero grade *dm̥h₂- in δμη-θῆναι (Dor. δμᾱ-). Many representatives (note Hitt. damaš-zi `he forces, urges'). Note παν-δαμάτωρ = Lat. domitor, Skt. damitár-; they may be independent parallel formations. As second member in compounds ἱππό-]δαμος (Il.) = Skt. ariṃ-] dama- `conquering the enemy' (from * domh₂-o-?); ( ἄ-)δμητος: Skt. dāntá- from *dm̥h₂-to- (independent Lat. domitus). - The old presents Lat. domāre = Skt. damāyáti and OHG zamōn, Goth. ga-tamjan, NHG zähmen = Skt. damáyati are not found in Greek. - Not to the old word for `house' (s. δόμος and δεσπότης).Page in Frisk: 1,346Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δάμνημι
См. также в других словарях:
δαμαστικός — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαμαστικαῖς — δαμαστικός fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαμαστική — δαμαστικός fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαμαστικῷ — δαμαστικός masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαμαστήριος — ια, ιο (Μ δαμαστήριος, α, ον) [δαμαστήρ] αυτός που χρησιμεύει ή συντελεί σε δαμασμό, ο δαμαστικός μσν. το ουδ. ως ουσ. το δαμαστήριον μέσο με το οποίο δαμάζει κανείς, υποτάσσει ή καταστέλλει κάτι («ἀγρυπνία... πνευμάτων δαμαστήριον») … Dictionary of Greek
