-
41 δαιμονίοιο
δαιμόνιονdivine Power: neut gen sg (epic)δαιμόνιοςof: masc /neut gen sg (epic)δαιμόνιοςof: masc /fem /neut gen sg (epic)δαιμονάωto be under the power of a: pres opt mp 2nd sg (epic doric ionic) -
42 δαιμονίοις
δαιμόνιονdivine Power: neut dat plδαιμόνιοςof: masc /neut dat plδαιμόνιοςof: masc /fem /neut dat plδαιμονάωto be under the power of a: pres opt act 2nd sg (epic doric ionic) -
43 δαιμονίοισι
δαιμόνιονdivine Power: neut dat pl (epic ionic aeolic)δαιμόνιοςof: masc /neut dat pl (epic ionic aeolic)δαιμόνιοςof: masc /fem /neut dat pl (epic ionic aeolic)δαιμονάωto be under the power of a: pres part act masc /neut dat pl (epic doric ionic) -
44 δαιμονίου
δαιμόνιονdivine Power: neut gen sgδαιμόνιοςof: masc /neut gen sgδαιμόνιοςof: masc /fem /neut gen sg -
45 δαιμόνια
δαιμόνιονdivine Power: neut nom /voc /acc plδαιμόνιοςof: neut nom /voc /acc plδαιμόνιοςof: neut nom /voc /acc pl -
46 δαιμόνιον
δαιμόνιον, ου, τό (substant. neut. of the adj. δαιμόνιος [s. 2 below δαιμόνιον πνεῦμα], quotable since Homer; OGI 383, 175; Herm. Wr. 10, 19; Ps.-Phoc. 101; En 19:1; TestSol; GrBar 16:3; Philo; Jos., Bell. 1, 373; 6, 429) in Gk. lit. the δαιμον-family refers in general to powerful entities that transcend ordinary experience. After Homer’s time, the adj. δαιμόνιος means anything ‘sent from heaven’ or ‘that which is divine’ and the subst. τὸ δ. comes to mean ‘divine manifestation’ or ‘heaven’, as in our expression ‘what heaven decrees’ (Hdt. 5, 87, 2; cp. SIG 601, 15; Jos., Bell. 1, 69); or simply ‘the divine’ (Eur., Bacch. 894); cp. SIG 545, 14 (of religious piety). In our lit. the subst. gener. denotes a malevolent force.① transcendent incorporeal being w. status between humans and deities, daemon (as distinguished from demon, which in Eng. gener. connotes inimical aspect), semi-divine being, a divinity, spirit, (higher) power, without neg. connotation. The subst. was freq. used by Hellenes in a gener. sense esp. of independent numinous beings or divinities, as distinguished from a more personalized θεός, e.g. nymphs, Panes, and Sileni (Pla., Symp. 23 p. 202e πᾶν τὸ δαιμόνιον μεταξύ ἐστι θεοῦ τε καὶ θνητοῦ=‘every δ. is between a god and a mortal’; cp. Philo, Mos. 1, 276; UPZ 144, 43; 50 [164 B.C.]; Vett. Val. 355, 15; Ps.-Lucian, Asinus 24 p. 592 οὐδὲ τὰ δ. δέδοικας; ‘aren’t you afraid of the spirits [powers]?’ The term is common in adjurations, e.g., δαιμόνιον πνεῦμα, w. ref. to the spirit of the departed as possessing extraordinary powers: lead tablet fr. Hadrumetum [Dssm., B 26, 35 (BS 271ff)]; PGM 4, 3038; 3065; 3075). ξένων δ. καταγγελεύς a preacher of strange divinities Ac 17:18 (cp. Pla., Apol. 26b; X., Mem. 1, 1, 1 καινὰ δαιμόνια εἰσφέρειν).② a hostile transcendent being w. status between humans and deities, spirit, power, hostile divinity, evil spirit, the neg. component may be either specific or contextual, and w. the sense commonly associated w. the loanword ‘demon’ (δ. φαῦλα: Chrysipp. [Stoic. II 338, 32, no. 1178]; Plut., Mor. 1051c. φαῦλ. δ.: Plut., Mor. 277a, Dio 2, 5. Vett. Val. 67, 5; 99, 7. Herm. Wr. 9, 3; PGM 4, 3081; 5, 120; 165; 170; LXX; En 19:1). Beings of this type are said to enter into persons and cause illness, esp. of the mental variety (GrBar 16:3 ἐν μαχαίρᾳ … ἐν δαιμονίοις as punishment; Jos., Bell. 7, 185 [of the spirits of deceased wicked people], Ant. 6, 166ff; 211; 214; 8, 45ff): δ. εἰσέρχεται εἴς τινα Lk 8:30; δ. ἔχειν Mt 11:18; Lk 7:33; 8:27; J 7:20; 8:48f, 52; 10:20. ἔχων πνεῦμα δαιμονίου ἀκαθάρτου who was under the control of an unclean power Lk 4:33. ῥῖψαν αὐτὸν τὸ δ. vs. 35; cp. ἔρρηξεν 9:42. Hence the healing of a sick person is described as the driving out of malignant forces ἐκβάλλειν (τ.) δ. (Jos., Ant. 6, 211) Mt 7:22; 9:34; 10:8; 12:24, 27f; Mk 1:34, 39; 3:15, 22; 6:13; 7:26; 9:38; 16:9, 17; Lk 9:49; 11:14f, 18ff; 13:32. Pass. Mt 9:33. ἐξουσίαν ἐπὶ πάντα τὰ δ. Lk 9:1. τὰ δʼ ὑποτάσσεται ἡμῖν 10:17. ἐξέρχεται τὸ δ. (s. ἐξέρχομαι 1aβב.—Thrasyllus [I A.D.] in Ps.-Plut., Fluv. 16, 2 ἀπέρχεται τὸ δαιμόνιον) Mt 17:18; Mk 7:29f; Lk 4:41; 8:2, 33, 35, 38. Some live in deserted places 8:29, hence a ruined city is a habitation of (malevolent) powers Rv 18:2 (cp. Is 13:21; 34:11, 14; Bar 4:35). Their ruler is βεελζεβούλ (q.v.) Mt 12:24, 27; Lk 11:15, 18f. Erroneous instruction is διδασκαλίαι δαιμονίων (subj. gen.) 1 Ti 4:1. The ability of such beings to work miracles is variously described J 10:21 and Rv 16:14. They are objects of polytheistic worship 9:20 (Dt 32:17; Bar 4:7; cp. Ps 95:5; 105:37; En 19:1; 99:7; Just., Tat.; SibOr Fgm. 1, 22. Likew. among Persians and Babylonians: Cumont3 305, 97) 1 Cor 10:20f (w. satirical reference to the secondary status of these members of the spirit-world relative to deity); B 16:7. On Js 2:19 s. φρίσσω.—Of the evil spirit of slander Hm 2:3; of vengeance Hs 9, 23, 5; of arrogance Hs 9, 22, 3.—The δ. can appear without a tangible body, and then acts as a phantom or ghost ISm 3:2.—JGeffcken, Zwei griech. Apologeten 1907, 216ff; JTambornino, De Antiquorum Daemonismo 1909; RWünsch, D. Geisterbannung im Altertum: Festschr. Univ. Breslau 1911, 9–32; WBousset, Z. Dämonologie d. späteren Antike: ARW 18, 1915, 134–72; FAndres, Daimon: Pauly-W. Suppl. III 1918, 267–322; MPohlenz, Stoa ’49 (index).—HDuhm, D. bösen Geister im AT 1904; GBarton, EncRelEth IV 1911, 594–601; AJirku, Die Dämonen u. ihre Abwehr im AT 1912; ALods, Marti Festschr. 1925, 181–93; HKaupel, D. Dämonen im AT 1930; Bousset, Rel.3 1926, 331ff; Billerb. IV 1928, 501–35; TCanaan, M.D., Dämonenglaube im Lande der Bibel 1929 1–20.—WAlexander, Demonic Possession in the NT 1902; JSmit, De Daemonicis in Hist. Evang. 1913; RBultmann, Gesch. d. Syn. Tradition2 ’31, 223ff; HEberlein, NKZ 42, ’31, 499–509; 562–72; FFenner, D. Krankheit im NT 1930; ATitius, NBonwetsch Festschr. 1918, 25–47; GSulzer, D. Besessenheitsheilungen Jesu 1921; HSeng, D. Heilungen Jesu in med. Beleuchtung2 1926; WWrede, Z. Messiaserkenntnis d. Dämonen bei Mk: ZNW 5, 1904, 169–77; OBauernfeind, D. Worte d. Dämonen im Mk-Ev. 1928; AFridrichsen, Theology 21, ’31, 122–35; SMcCasland, By the Finger of God ’51; SEitrem, Some Notes on the Demonology in the NT: SymbOsl, Suppl. 12, ’50, 1–60; JKallas, The Satanward View (Paul), ’66; GTillesse, Le Secret Messianique dans Mk, ’68, 75–111; RAC IX 546–797; RMacMullen, VigChr 37, ’83, 174–92; G. Francois, Le polythéisme et l’emploi au singulier des mots ΘΕΟΣ ΔΑΙΜΩΝ ’57 (lit.); GRiley, Demon: DDD 445–55. S. also the lit. s.v. ἄγγελος.—B. 1488. DELG s.v. δαίμων. M-M. TW. -
47 δαιμόνιον
δαιμόνιον, τό ( neutr. von δαιμόνιος), die Wirkung der Gottheit, die in dem Menschen wohnende Stimme des Göttlichen, Socrates bei Plat., die sich bei ihm bes. abmahnend äußerte, Theaet. 151 a Euth. 3 d; vgl. Xen. Mem. 1, 1, 2. 1, 4, 2; übh. = Gottheit, δαιμόνια ἕτερα καινὰ νομίζω Apol. 24 b; 27 e steht erst δαιμόνια καὶ ϑεῖα, nachher δαίμονες καὶ ϑεοί. Nach Plat. Conv. 202 e πᾶν τὸ δαιμόνιον μεταξύ ἐστι ϑεοῠ τε καὶ ϑνητοῠ. – Dem. 19, 239 vbdt οἱ ϑεοὶ εἴσονται καὶ τὸ δ. – Auch übh. = ϑεός, z. B. Isocr. 1, 13, u. bes. bei Sp. – Im N. T. der böse Geist, z. B. δαιμόνια ἐκβάλλειν Matth. 10, 8; bei Luc. Asin. 24 das Gespenst.
-
48 εμπνοια
-
49 δαιμονισμένες
η, ο1) сумасшедший; безумный; беснующийся; одержимый;δαιμονισμένεςο παιδί — озорной ребёнок; — бесёнок (разг);
2) см. δαιμόνιος 1 -
50 δαιμονίαι
δαιμονίᾱͅ, δαιμόνιοςof: fem dat sg (attic doric aeolic) -
51 δαιμονίαν
δαιμονίᾱν, δαιμόνιοςof: fem acc sg (attic doric aeolic)δαιμονίᾱν, δαιμονιάωto be possessed of a God: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)δαιμονίᾱν, δαιμονιάωto be possessed of a God: imperf ind act 1st sg (doric aeolic) -
52 δαιμονίησι
-
53 δαιμονίῃσι
-
54 astute
-
55 fiendish
1) (wicked or devilish: a fiendish temper.) διαβολικός2) (very difficult, clever etc: a fiendish plan.) δαιμόνιος,διαβολικός -
56 shrewd
[ʃru:d](showing good judgement; wise: a shrewd man; a shrewd choice.) δαιμόνιος/εύστοχος- shrewdly- shrewdness -
57 гений
-я α.ιδιοφυΐα, δαιμόνιος νους•великий гений μεγάλη ιδιοφυΐα.
δαίμονας, δαιμόνιο•добрый гений το αγαθό δαιμόνιο•
злой гений το κακό δαιμόνιο (πνεύμα).
-
58 демонический
επ.δαιμονικός, του δαίμονα. || μτφ. δαιμόνιος, δαιμονιώδης. -
59 лихой
лихой 1επ., βρ: лих, -а, -о(παλ. κ. απλ.) κακός, κακούργος, μοχθηρός, κακεντρεχής, κοκοήθης. || δύσκολος, χαλεπός, βαρύς, ζόρικος.εκφρ.-а беда начало ή начать – κάθε αρχή και δύσκολη.лихой 2επ., βρ: лих, -а, -о.1. τολμηρός, άφοβος, γενναίος, παλικαρίσιος• θαρραλέος.2. γρήγορος, ολοταχύς• ακάθεκτος, ορμητικός, λάβρος, θυμοειδής.3. ζωηρός, έντονος.4. ευκίνητος, σβέλτος, επιδέξιος• δεινός, δαιμόνιος. -
60 шустрый
επ., βρ: шустр, шустра, шустро ευκίνητος, εύστροφος• ζωηρός, σφριγηλός• επιτήδειος, δαιμόνιος.
См. также в других словарях:
δαιμόνιος — of masc nom sg δαιμόνιος of masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαιμόνιος — α, ο (AM δαιμόνιος, α, ον, Α και δαιμόνιος, η, ον και δαιμόνιος, ον) [δαίμων] Ι. αυτός που προέρχεται από δαίμονα ή ανήκει σε δαίμονα (αρχ. νεοελλ.) έξοχος, υπέροχος αρχ. μσν. υπερφυσικός, θεϊκός αρχ. (στην επική γλώσσα) η κλητ. δαιμόνιε,… … Dictionary of Greek
δαιμόνιος — α, ο αυτός που διαθέτει ικανότητα σε υπέρτατο βαθμό, έξοχος: Είναι ένας δαιμόνιος νους, που τα καταφέρνει θαυμάσια με ό,τι κι αν καταπιαστεί … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
δαιμονιώτερον — δαιμόνιος of adverbial comp δαιμόνιος of masc acc comp sg δαιμόνιος of neut nom/voc/acc comp sg δαιμόνιος of masc acc comp sg δαιμόνιος of neut nom/voc/acc comp sg δαιμόνιος of adverbial … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαιμονιώτατα — δαιμόνιος of adverbial superl δαιμόνιος of neut nom/voc/acc superl pl δαιμόνιος of adverbial superl δαιμόνιος of neut nom/voc/acc superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαιμονιώτατον — δαιμόνιος of masc acc superl sg δαιμόνιος of neut nom/voc/acc superl sg δαιμόνιος of masc acc superl sg δαιμόνιος of neut nom/voc/acc superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαιμονίως — δαιμόνιος of adverbial δαιμόνιος of masc acc pl (doric) δαιμόνιος of adverbial δαιμόνιος of masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαιμονιωτάτην — δαιμόνιος of fem acc superl sg (attic epic ionic) δαιμόνιος of fem acc superl sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαιμονιωτέρου — δαιμόνιος of masc/neut gen comp sg δαιμόνιος of masc/neut gen comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαιμονιώτατε — δαιμόνιος of masc voc superl sg δαιμόνιος of masc voc superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαιμονιώτατος — δαιμόνιος of masc nom superl sg δαιμόνιος of masc nom superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
