-
1 Δαιδάλω
Δαίδαλοςcunningly: masc nom /voc /acc dualΔαίδαλοςcunningly: masc gen sg (doric aeolic)Δαίδαλοςcunningly: neut nom /voc /acc dualΔαίδαλοςcunningly: neut gen sg (doric aeolic)——————Δαίδαλοςcunningly: masc dat sgΔαίδαλοςcunningly: neut dat sg -
2 Δαιδάλῳ
Βλ. λ. Δαιδάλω -
3 δαιδάλω
δαίδαλοςcunningly: masc /fem /neut nom /voc /acc dualδαίδαλοςcunningly: masc /fem /neut gen sg (doric aeolic)δαιδάλλωwork cunningly: pres imperat act 2nd sg (doric aeolic)δαιδάλλωwork cunningly: aor subj act 1st sgδαιδά̱λω, δαιδάλλωwork cunningly: aor subj act 1st sg (doric)δαιδάλλωwork cunningly: imperf ind act 3rd sg (doric aeolic)δαιδά̱λω, δαιδάλλωwork cunningly: aor ind mid 2nd sg (doric)δαιδαλόωpres imperat act 2nd sg (doric aeolic)δαιδαλόωimperf ind act 3rd sg (doric aeolic)——————δαίδαλοςcunningly: masc /fem /neut dat sg -
4 δαιδάλῳ
Βλ. λ. δαιδάλω -
5 Δαιδάλωι
Δαιδάλῳ, Δαίδαλοςcunningly: masc dat sgΔαιδάλῳ, Δαίδαλοςcunningly: neut dat sg -
6 δαιδάλωι
δαιδάλῳ, δαίδαλοςcunningly: masc /fem /neut dat sg -
7 πεδάω
πεδάω (s. πέδη;, fesseln, binden, festbinden, ϑύρας, Od. 21, 391; festhalten, hemmen, δόλῳ ἅρμα πεδῆσαι. Il. 23, 585, γυῖα, 13, 435, νῆα ἐνὶ πόντῳ, Od. 13, 168; u. bes. von den Göttern, welche die Vernunft u. den freien Willen der Menschen fesseln u. zu unfreiwilligen Handlungen zwingen, Διώρεα Μοῖρ' ἐπέδησε Il. 4, 517, Ἕκτορα δ' αὐτοῠ μεῖναι ὀλοιὴ Μοῖρ' ἐπέδησεν 22, 5, zwang ihn zu bleiben, πέδησε δὲ καὶ τὸν Ἀϑινη – δαμῆναι Od. 18, 155, vgl. 3, 269; ὅςτις μ' ἀϑανάτων πεδάᾳ καὶ ἔδησε κελεύϑου, 4, 380. 469; ἐμὲ ἀλγεσι ϑεοὶ πεδάασκον, 23, 353; mit doppeltem accus., ὅς μ' ἐπέδησε βλέφαρα ἀμφικαλύψας, Od. 23, 17, vom Schlafe, wenn man nicht besser den accus. βλέφαρα vom partic. ἀμφικ. abhängig macht; Pind. πέδασον ἔγχος, Ol. 1, 76; ἵππος ἅρμ' ἐπέδα, P. 6, 32; δόλῳ νιν πεδᾰσαι, N. 5, 26; πεδήσασ' ἀνὁρα δαιδάλῳ πέπλῳ, Aesch. Eum. 605; vom Schlafe Soph Ai. 661; in Prosa, τὸν μούναρχον πεδήσας Her. 6. 23, καϑ' ὕπνον τὴν τῆς φρονήσεως πεδηϑεὶς δύναμιν, im Gebrauche des Verstandes gehemmt, Plat. Tim. 71 e; Folgde.
-
8 κόπτω
κόπτω, perf. bei Hom. κεκοπώς, vgl. διακέκοφα, aor. ἐκόπην, s. κατακ., – 1) schlagen, hauen; ὅστις σ' ἀμφὶ κάρη κεκοπὼς χερσὶ στιβαρῇσιν δώματος ἐκπέμψῃσι Od. 18, 334; κόψε δὲ παπτήναντα παρήϊον, er schlug ihn auf die Wange, Il. 23, 690; ποτὶ γαίῃ Od. 9, 289; δούρεσσι μετάφρενον ἠδὲ καὶ ὤμους 8, 528, treffen. verwunden; auch übertr., ῥήμασι κόπτειν, mit Schmähreden verwunden; ῥήμασι καὶ κοπίσιν Ep. ad. 89 (XI, 335); erschlagen, schlachten, von Ochsen, ll. 17, 521, von Schweinen, Od. 14, 425, die auf den Kopf geschlagen werden; so κόπτοντες βοῦς καὶ ὄνους ἐπορίζοντο σῖτον Xen. An. 2, 1, 5; vgl. auch ἱκτῆρας ἐκϑύει ξένους κόπτων Eur. Cycl. 371; ἐν δ' ἀτέρμονι κόπτει πεδήσασ' ἄνδρα δαιδάλῳ πέπλῳ Aesch. Eum. 605, vgl. Ag. 1251; – abhauen, χεῖρας καὶ πόδας, κεφαλὴν ἀπὸ δειρῆς, Il. 13, 203 Od. 22, 477; κύπερος κεκομμένος Her. 4, 71; bes. Bäume umhauen, δένδρα Xen. Hell. 5, 2, 43, und daher ἐπορεύετο κόπτων καὶ κάων τὴν χώραν, 3, 2, 26, das Land verheerend, durch Umhauen der Bäume u. Anzünden des Getreides u. des Strauchwerks, wie der Häuser, und allein, τὴν χώραν κόπτων, 4, 6, 5; häufiger τέμνειν. – Aber σῖτος κόπτεται ist = das Getreide verdirbt, eigtl. wird von Würmern beschädigt, Theophr.; – schlagen, verwunden; κόψε γὰρ αὐτὸν κατὰ στῆϑος, von einer Schlange, beißen, Il. 12, 204; τὰ μέτωπα κόπτονται μαχαίραις Her. 2, 61; von Vögeln, hacken, Arist. H. A. 9, 1; Arat. 448; von Fischen, anbeißen, Arist. H. A. 9, 37; – auch von Schiffen, die einen Stoß der feindlichen erhalten, κοπεῖσαι ὑπὸ τῶν Ἀττικῶν Thuc. 8, 13, wie Plut. Alc. 27 sagt προςκείμενος ἔκοπτε τὰς ναῦς καὶ συνετί. τρωσκε ἄνδρας. – Uebertr., Aesch. Ag. 479 φρενῶν κεκομμένος, wie sonst βεβλαμμένος, vom Wahnsinn. – Auch schlagen, um zum Laufen anzutreiben, wie Odysseus die Rosse mit dem Bogen schlägt, Il. 10, 513, u. Poseidon die beiden Aias ermuthigt, ἀμφοτέρω κεκοπὼς πλῆσεν μένεος 13, 60; – hämmern, schmieden, κόπτε δὲ δεσμούς, vom Hephästus, Il. 18, 379 Od. 8, 274 (vgl. ἐλαύνω). – Bes. auch = Geld schlagen, prägen, νόμισμα μολίβδου, Münze aus Blei, Her. 3, 56; καλλίστοις νομισμάτων καὶ μόνοις ὀρϑῶς κοπεῖσιν Ar. Ran. 721; Arist. Oec. 2, 20 und Sp.; auch med., = schlagen lassen, Her. 4, 166; und = act., Αἰγινῆται πρῶτον νόμισμα ἐκόψαντο, eigtl. für sich, Ael. V. H. 10, 12; – ϑύραν, an die Thür klopfen, pochen, wie der thut, der in das Haus hineingehen will, nach den Atticisten die eigtl. att, Form, hellenistisch κρούειν (w. m. s.); τίς ἔσϑ' ὁ κόπτων τὴν ϑύραν; Ar. Plut. 1097; Xen. Hell. 5, 4, 7 u. A.; auch Sp., wie Plut. Alc. 8; auch πρὸς τὴν ϑύραν, Luc. Nigrin. 2; – zerstoßen, im Mörser, Her. 4, 71; κόνις κοπτομένη ὑφ' ἅρμασι Hes. sc. 62. – 2) im mildern Sinne, Einem lästig fallen, ihn bedrängen, quälen; οἱ κοπτόμενοι wird Dem. 2, 16 ταλαιπωρούμενοι erkl.; vgl. Hegesipp. bei Ath. VII, 290 b u. Sosipat. ib. IX, 378 b (v. 20); ermüden, obtundere, ἐρωτήμασιν ἀκαίροις Plut. Phoc. 7. – Aehnl. von Pferden, stoßen, durch Stoßen den Reiter ermüden, τὸν ἀναβάτην κόπτει ὁ ἵππος Xen. de re equ. 1, 4, vgl. 8, 7. – 3) Med. sich schlagen, κεφαλήν Il. 22, 33, wie Her. 2, 161, 4; bes. = sich die Brust schlagen, zum Zeichen der Trauer, dah. trauern, wehklagen, wie plangere; πόλις στένει, κέκοπται Aesch. Pers. 683, der auch ἔκοψε κομμὸν Ἄρειον verbindet in dieser Bdtg, Ch. 417; κόπτεσϑ' Ἄδωνιν Ar. Lys. 397; κόπτεσϑαι καὶ ὀδύρεσϑαι τὴν αἵρεσιν Plat. Rep. X, 619 c; βοῶσάν τε καὶ κοπτομένην Phaed. 60 a; neben πενϑεῖν, Luc. Sacrif. 15; a. Sp.
-
9 Δαίδαλος
Δαίδᾰλος a legendary craftsman. τᾷ Δαιδάλου μαχαίρᾳ φύτευέ οἱ θάνατον ἐκ λόχου Πελίαο παῖς ( δαιδάλῳ coni. Didymos, cf. Hes., fr. 79. 2. Rz.) N. 4.59 -
10 πεδάω
Aπεδάᾳ Od.4.380
: [dialect] Ep. and [dialect] Ion. [tense] impf.πεδάασκον 23.353
: [tense] pf. part. [voice] Pass.πεπεδημένος Paus.8.49.6
: ([etym.] πέδη):—prop. bind with fetters: hence, simply, bind, make fast, ἐπέδησε θύρας (unless this be from ἐπιδέω) Od.21.391 ;π. ἄνδρα δαιδάλῳ πέπλῳ A.Eu. 635
;τὸν μούναρχον πεδήσας Hdt.6.23
.2 shackle, trammel,πέδησε δὲ φαίδιμα γυῖα Il.13.435
;δόλῳ ἅρμα πεδῆσαι 23.585
, cf. Pi.P.6.32, N. 5.26 ;ἕρκος Ἀχαιῶν θρασεῖ φόνῳ πεδάσαις Id.Pae.6.86
;νῆα θοὴν ἐπέδησ' ἐνὶ πόντῳ Od.13.168
; of sleep, ;ὕπνος λύει πεδήσας S.Aj. 676
; esp. of a deity or fate overruling a mortal's will, μοῖρ' ἐπέδησε c. acc. pers., Il.4.517 ;ὅς τίς μ' ἀθανάτων πεδάᾳ Od.4.380
;πέδησε δὲ καὶ τὸν Ἀθήνη 18.155
; : c. inf., Ἕκτορα δ' αὐτοῦ μεῖναι.. μοῖρ' ἐπέδησε constrained him to remain on the spot, Il.22.5 ; μιν μοῖρα θεῶν ἐπέδησε δαμῆναι constrained him to be slain, Od.3.269 ; , cf. 10.6 : rare in Prose, , cf. 43d, Plot.3.5.7 ;εἰ πεδᾶται ὁ ταὐτοῦ κύκλος Dam.Pr. 400
;τῷ ἀξιώματι πεδηθείς D.C.60.29
.
См. также в других словарях:
δαιδαλώ — δαιδαλῶ ( όω) (Α) [δαίδαλος] δαιδάλλω. [ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. δαιδαλεύομαι (δαίδαλος) απαντά στη μτγν. Ελληνική (Φίλων, μηχανικός) αντί τού δαιδάλλω] … Dictionary of Greek
Δαιδάλω — Δαίδαλος cunningly masc nom/voc/acc dual Δαίδαλος cunningly masc gen sg (doric aeolic) Δαίδαλος cunningly neut nom/voc/acc dual Δαίδαλος cunningly neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαιδάλω — δαίδαλος cunningly masc/fem/neut nom/voc/acc dual δαίδαλος cunningly masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) δαιδάλλω work cunningly pres imperat act 2nd sg (doric aeolic) δαιδάλλω work cunningly aor subj act 1st sg δαιδά̱λω , δαιδάλλω work cunningly … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Δαιδάλῳ — Δαίδαλος cunningly masc dat sg Δαίδαλος cunningly neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαιδάλῳ — δαίδαλος cunningly masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Δαιδάλωι — Δαιδάλῳ , Δαίδαλος cunningly masc dat sg Δαιδάλῳ , Δαίδαλος cunningly neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δαιδάλωι — δαιδάλῳ , δαίδαλος cunningly masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)