-
1 γραμματικως
-
2 γραμματικώς
-
3 γραμματικῶς
-
4 γραμματικός
γραμματικός, 1) die Buchstaben betreffend, bes. richtig lesend u. schreibend, in den Elementarkenntnissen gut unterrichtet, Plat. Theaet. 207 b Rep. III, 402 b; Xen. Mem. 4, 2, 20, wo ἀγράμματος Ggstz. Ueber ἔκπωμα γρ. s. Ath. XI, 467 c. – 2) der sich mit Wort- u. Sacherklärung der alten Schriftsteller abgiebt, die Jugend darin unterrichtet; Sprachkenner, Sprachforscher, bes. bei Alexandrinern; Elementarlehrer Plut. discr. ad. et am. 25; – ἡ γραμματική, sc. τέχνη, die Kenntniß richtig zu schreiben und zu lesen, Plat. Crat. 431 e; übh. die Wissenschaft des γραμματικός, vgl. Wolf Proleg. LXIV; bes. in Schol.; das Alphabet, Plut. Arist. 1. – Adv. γραμματικῶς, z. B. λέγειν Plat. Theaet. 207 b.
См. также в других словарях:
γραμματικῶς — γραμματικός knowing one s letters adverbial … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ατεχνολόγητος — η, ο (Α ἀτεχνολόγητος, ον) νεοελλ. όποιος δεν έχει τεχνολογηθεί, δεν έχει αναλυθεί γραμματικώς αρχ. απλός, σαφής … Dictionary of Greek
