-
1 γλώσσημα
-
2 glossema
glōssēma (glōsēma), matis, Genet. Plur. matum u. gew. matorum, n. (γλώσσημα), ein veraltetes-, fremdes-, fremdartiges Wort, das einer Erklärung durch ein bekanntes bedarf, ein Glossem, Varro LL. 7, 34. Asin. Poll. bei Suet. gr. 22. Quint. 1, 8, 15. – Plur. glossemata als Titel von Sammlungen solcher Wörter, Fest. 166 (b), 8 u. 181 (a), 18. Vgl. Löwe Prodr. p. 1 sq.
-
3 λέξις
λέξις, ἡ, das Sprechen, der Ausdruck der Rede, Redeweise, Styl, vgl. Arist. poet. 6; Ggstz πρᾶξις; ἔστι τι εἶδος λέξεώς τε καὶ διηγήσεως, Plat. Rep. III, 396 b; ξένως ἔχω τῆς ἐνϑάδε λέξεως Apol. 17 d, öfter; λόγου Isocr. 5, 4, bes. vom Ausdruck der Prosa. – Auch von einem einzelnen Worte, Pol. 2, 22, 1; αὐταῖς λέξεσιν αἷς ἐκεῖνος κέχρηται, 8, 11, 5 u. öfter; Plat. u. A.; κατὰ λέξιν, wörtlich, S. Emp. adv. phys. 1, 92. Auch = eine Redensart, Ath. VII, 275 b. – Bei den Grammatikern bes. ein altes, seltneres, od. einem Schriftsteller eigenthümliches Wort, das der Erklärung durch ein bekanntes, γλώσσημα, bedarf; so λέξις κωμική, πλατωνικαί u. ä., auch collectivisch, von einer Sammlung solcher Wörter.
-
4 glossema
glōssēma (glōsēma), matis, Genet. Plur. matum u. gew. matorum, n. (γλώσσημα), ein veraltetes-, fremdes-, fremdartiges Wort, das einer Erklärung durch ein bekanntes bedarf, ein Glossem, Varro LL. 7, 34. Asin. Poll. bei Suet. gr. 22. Quint. 1, 8, 15. – Plur. glossemata als Titel von Sammlungen solcher Wörter, Fest. 166 (b), 8 u. 181 (a), 18. Vgl. Löwe Prodr. p. 1 sq.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > glossema
-
5 λέξις
λέξις, ἡ, das Sprechen, der Ausdruck der Rede, Redeweise, Stil. Auch von einem einzelnen Worte. Auch = eine Redensart. Bei den Grammatikern bes. ein altes, selteneres, od. einem Schriftsteller eigentümliches Wort, das der Erklärung durch ein bekanntes, γλώσσημα, bedarf; so λέξις κωμική, πλατωνικαί u. ä., auch collectivisch, von einer Sammlung solcher Wörter
См. также в других словарях:
γλώσσημα — tongue neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γλώσσημα — το (AM γλώσσημα) [γλώσσα] 1. λέξη η οποία δεν χρησιμοποιείται πλέον 2. ερμήνευμα μιας τέτοιας λέξης νεοελλ. μονάδα γλωσσικής εκφράσεως για τη δήλωση μιας έννοιας μσν. γλώσσα, όργανο τού στόματος αρχ. αιχμή βέλους … Dictionary of Greek
γλώσσημα — το λέξη απαρχαιωμένη που χρειάζεται ερμηνεία … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
γλώττημα — γλώσσημα , γλώσσημα tongue neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γλωσσήματα — γλώσσημα tongue neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γλώσσα — I Όργανο με το οποίο ο άνθρωπος αναλύει και αντικειμενοποιεί την εμπειρία του με τη βοήθεια φωνητικών συμβόλων (λέξεων) που έχουν διαφορετική μορφή και διαφορετικές αμοιβαίες σχέσεις σε κάθε ιστορική κοινότητα. Πιο συγκεκριμένα, λέγοντας γ.… … Dictionary of Greek
Glose — Une glose est un commentaire linguistique ajouté dans les marges ou entre les lignes d un texte ou d un livre, pour expliquer un mot étranger ou dialectal, un terme rare. Sommaire 1 Linguistique 2 Historique 3 Forme poétique … Wikipédia en Français
Gloses — Glose Une glose est un commentaire linguistique ajouté dans le corps d un texte ou d un livre, ou dans sa marge expliquant un mot étranger ou dialectal, un terme rare. Linguistique Le terme vient du grec ancien γλῶσσα / glỗssa, littéralement… … Wikipédia en Français
Glossateur — Glose Une glose est un commentaire linguistique ajouté dans le corps d un texte ou d un livre, ou dans sa marge expliquant un mot étranger ou dialectal, un terme rare. Linguistique Le terme vient du grec ancien γλῶσσα / glỗssa, littéralement… … Wikipédia en Français
Копенгагенский лингвистический кружок — (дат. Lingvistkredsen i København, фр. Cercle linguistique de Copenhague) объединение датских лингвистов, включающее нескольких иностранных членов. Кружок основан в 1931 г. группой копенгагенских лингвистов во главе с Л. Ельмслевом … Википедия
glosemática — ► sustantivo femenino LINGÜÍSTICA Teoría del lenguaje según algunas escuelas lingüísticas, que describe el conjunto de las lenguas naturales en la variedad de sus usos. * * * glosemática. (Del gr. γλωσσηματικός, este de γλώσσημα, glosa, y este… … Enciclopedia Universal