-
1 γείτων
a adj., neighbouring, neighbour of people, places. κλεινὸς οἰκιστὴρ ἐκύδανεν πόλιν γείτονα i. e. the city of Aitna lying near the mountain P. 1.32 γείτονα δ' ἐκκάλεσεν ( Ἀμφιτρύων) Διὸς ὑψίστου προφάταν ἔξοχον, ὀρθόμαντιν Τειρεσίαν in Thebes N. 1.60 πολλὰ μὲν ἐν κονίᾳ χέρσῳ, τὰ δὲ γείτονι πόντῳ φάσομαι i. e. in Sicily and off Cumae N. 9.43 ἄμμι δ' ἔοικε Κρόνου σεισίχθον υἱὸν γείτον κελαδῆσαι (i. e. Poseidon: γείτονα, τῶν Θηβαίων, ὡς πρὸς τὴν Ὀγχηστόν. Σ.) I. 1.53 ]ιόν τε σκόπελον γείτονα πρύτανιν[ Δ. 3. 10.b subs.ἔννεπε κρυφᾷ τις αὐτίκα φθονερῶν γειτόνων O. 1.47
ἔσχον δ' Ἀμύκλας Τυνδαριδᾶν βαθύδοξοι γείτονες (sc. Δωριεῖς: Amyklai is near Therapnai, centre of their cult) P. 1.66καὶ γειτόνων πολλοὶ ἐπαῦρον P. 3.35
ῥαίνω δὲ καὶ ὕμνῳ, γείτων ὅτι μοι καὶ κτεάνων φύλαξ ἐμῶν ὑπάντασεν ἰόντι (sc. Alkmaion: reference unexplained) P. 8.58φαῖμεν κε γείτον' ἔμμεναι νόῳ φιλήσαντ ἀτενέι γείτονι χάρμα πάντων ἐπάξιον N. 7.87
—8. -
2 γείτων
A neighbour, borderer,γείτονες ἠδὲ ἔται Μενελάου Od.4.16
, cf. 9.48, Hes.Op. 346, etc.; opp. σύνοικος, Pl.Lg. 696b;γ. τινός E.IT 1451
, X.An.3.2.4; τινί ib.2.3.18; ἐκ τῶν γ. or ἐκ γειτόνων from or in the neighbourhood, Ar.Pl. 435, etc.;οἷον ἐκ γ. φωνὴν θηρευόμενοι Pl.R. 531a
;λύχνον ἐκ τῶν γ. ἐνάψασθαι Lys.1.14
;ἐκ γ. τῆς πατρίδος μετοικεῖν Lycurg.21
, cf. Str.10.4.12; rarelyἀπὸ γ. D.S.13.84
; ἐν γειτόνων (sc. οἴκοις)οἰκεῖν Men.Pk.27
, Luc.Philops.25, etc.;τὸ χωρίον τὸ ἐν γ. D.53.10
: metaph., ἐν γ. εἶναι to be of like kind, Luc.Icar.8: prov.,μέγα γείτονι γείτων Alcm.50
, cf. Pi.N.7.87. -
3 γείτων
γείτων, - ονοςGrammatical information: m. f.Meaning: `neighbour', also as adj. (Od.). Also γ\<ε\> ίτονας τὰ δύο αἰδοῖα H., also in Mod. Greek (Pontos, Koukoulés Α᾽ρχ. 27, 61ff.).Compounds: As second member in τὰ Μεταγείτνια a feast in Miletus (Va) with the month name Μεταγειτνιών (Ion.-Att.), beside Πεδαγείτνιος etc. (Rhodos, Kos, Chalcedon).Derivatives: Late γείταινα (AB, cf. τέκταινα etc.). With γειτον-: γειτονία `neighbourhood' (Pl.) with γειτονέω (A.), γειτονεύω (Hp.). - With γειτν- γειτνιάω (S.), γειτνία, γείτνιος (pap.), γειτνέω (pap.) etc.Origin: IE [Indo-European]X [probably], XX [unknown]Page in Frisk: 1,293-294Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γείτων
-
4 γειτων
Iἐκ (τῶν) γειτόνων Arph., Lys., ἀπὸ γειτόνων Diod. — от или у соседей;
II2gen. ονος1) соседний(πόντος Pind.; πόλις Pind., Plat.; χώρα Aesch.; Σκαμάνδριοι ῥοαί Soph.; τινί Eur., Xen., Plat. и τινός Eur., Xen.)
2) близкий, сходный(πρός τι Arst.)
ἐν γειτόνων εἶναι Luc. — быть сходным -
5 γείτων
γείτωνneighbour: masc /fem nom /voc sg -
6 γείτων
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > γείτων
-
7 γείτων
γείτων, ονος, ὁ and ἡ (Hom.+; ins, pap, LXX; TestAbr A 1 p. 77, 7 [Stone p. 2]; Philo, Aet. M. 144; 148; Joseph.; Just., A I, 16, 4; II, 1, 2) neighbor (w. φίλοι, φίλαι as 3 Macc 3:10; Jos., Ant. 18, 376; cp. Epict. 1, 12, 20 with ἀδελφός and others in a related series) Lk 15:6, 9; 14:12.—J 9:8.—B. 1349. DELG. M-M. TW. -
8 γείτων
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > γείτων
-
9 γείτων
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > γείτων
-
10 γείτων
(-όνος) ο, η сосед, -ка;γείτονες χώραι — соседние страны
-
11 γείτων
сосед; LXX: (שָׂכן).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > γείτων
-
12 γείτων
-
13 γείτων,-ονος
+ ἡ N 3/M 2-1-3-9-1=16 Ex 3,22; 12,4; 2 Kgs 4,3; Jer 6,21; 12,14 -
14 ποταμο-γείτων
ποταμο-γείτων, ονος, ὁ, ἡ, dem Flusse nah, Name eines Krautes; Ael. H. A. 6, 46; Diosc.
-
15 πλησιο-γείτων
πλησιο-γείτων, ὁ, der nahe Nachbar, Gränznachbar, böot. πλεισιογείτων, Inschr. bei Müller Orchom. p. 472.
-
16 συγ-γείτων
συγ-γείτων, ονος, benachbart, angränzend, γαῖα, Eur. Suppl. 402.
-
17 φῡκο-γείτων
φῡκο-γείτων, ονος, dem Meertang nahe, am Meere wohnend, lebend; Statil. FIacc. 4 (VI, 193) nennt den Priapus so.
-
18 κακο-γείτων
κακο-γείτων, ονος, ὁ, Unglücksgefährte; Soph. Phil. 689 οὐδέ τιν' ἐγχώρων κακογείτονα παρ' ᾡ στόνον ἀποκλαύσειεν, keinen Gefährten des Unglücks, od. mit στόνος verbunden, das Geseufz über das Unglück, das wieder ein unangenehmer Genosse ist, vgl. Lob. Phryn. 601; κακογείτονες ἐχϑροί Callim. Cer. 118.
-
19 ἀστυ-γείτων
-
20 ἀγχι-γείτων
ἀγχι-γείτων, nahe benachbart, Aesch. Pers. 860.
См. также в других словарях:
γείτων — neighbour masc/fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γείτων — βλ. γείτονας … Dictionary of Greek
γειτόνων — γείτων neighbour masc/fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεῖτον — γείτων neighbour masc/fem voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γείτονα — γείτων neighbour masc/fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γείτονας — γείτων neighbour masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γείτονε — γείτων neighbour masc/fem nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γείτονες — γείτων neighbour masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γείτονι — γείτων neighbour masc/fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γείτονος — γείτων neighbour masc/fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γείτοσι — γείτων neighbour masc/fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
