-
1 γενεηθεν
adv. с рождения или из поколения в поколениеγ. ὀροιτύποι Anth. — потомственные дровосеки
См. также в других словарях:
ορφνήθεν — ὀρφνῆθεν (Α) επίρρ. από το σκοτάδι. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὄρφνη «σκοτάδι» + επιρρμ. κατάλ. θεν (πρβλ. αγορή θεν, γενεή θεν)] … Dictionary of Greek
