γανόωσαι

γανάω

glitter: pres part act fem nom /voc pl (epic)

γανόω

make bright: pres part act fem nom /voc pl (epic)

γᾰνάω, ([etym.] γάνος)

A glitter, gleam, of metals; Hom. always in [dialect] Ep. part.,

θώρηκες λαμπρὸν γανόωντες Il.13.265

;

κόρυθες λαμπρὸν γανόωσαι 19.359

: hence, look fresh and smiling, πρασιαὶ.. ἐπηετανὸν γανόωσαι, of garden-beds, Od.7.128;

νάρκισσον.. γανόωντα h.Cer.10

;

χαλκῷ γανάοντας ἐφήβους Mus.Belg.16.70

(Attica, ii A. D.); ὀφθαλμοὶ γανόωντες, in phthisis, Aret.SD1.8.

2 exull, rejoice, Opp.H.1.659.

II trans., make bright, Arat.190; cf. γανάσσαι· σμῆξαι, ἡδῦναι, Hsch.

2 γανάοντες glorifying, Herm. for γανάεντες, A. Supp. 1019 (lyr.).

     ἐπηετανόν

     ἐπηετᾰνόν

    adv.

    1) в течение круглого года, т.е. постоянно, всегда

    

(πρασιαὴ ἐ. γανόωσαι Hom.)

    2) в изобилии

    

(ἔχειν τι Hom.; εἶναί τινι Hes.)

ἐπηετᾰνός, όν, also ή, όν (v. infr.),

A abundant, ample, sufficient (Hom. only in Od.);

παρέχουσιν ἐπηετανὸν γάλα θῆσθαι 4.89

; πρασιαὶ.. ἐπηετανὸν γανόωσαι (as Adv.) 7.128;

σῖτον.. ἐ. παρέχοιμι 18.360

; πλυνοὶ ἐ. troughs always full, 6.86, cf. 13.247;

ἐπεὶ οὐ κομιδὴ κατὰ νῆα ἦεν ἐπηετανός 8.233

; ἐπηετανὸν γὰρ ἔχεσκον for they had great store, 7.99, cf. 10.427;

ἐ. βίος Hes.Op.31

, Pi.N.6.10; ἐπηεταναὶ τρίχες thick, full fleeces, Hes.Op. 517; [

Ἀμαζόνες] ἐπηετανὸν κομέουσαι A.R.2.1176

;

ἐπηεταναὶ πλατάνιστοι Theoc.25.20

, cf. Orph. Fr. 280. [In h.Merc. 113, Hes.Op. 607, quadrisyll.]

Grammatical information: v.

Meaning: `brighten up, be glad' (Il.)

Other forms: present; further only fut. γανύσσομαι (Il. 14, 504); late perf. γεγάνυμαι.

Compounds: Γανυ-μήδης etc..

Derivatives: γανύματα ἀρτύματα (AB), γανύσματα (Paul. Sil.), from which (with rhotacism) γανύρματα H. (Baunack Phil. 70, 374f.); γανυρόν λευκόν, ἡδύ, ἱλαρόν H. ( γανερόν EM), γανυτελεῖν γανυπελεῖν, ἡδύσματα ποιεῖν H. γάνος `brightness, joy' (Sapph.). with γάνωμα = γάνος (Ph.), γανώδης (Thphr.), διηγανές λαμπρόν H. and γανόομαι (Anacr.) with γάνωσις (Plu.). - Denomin. γανεῖν λευκαίνειν (H., EM). Pres. γανύσκομαι (Them.). - Homeric ptc. γανόωντες, γανόωσαι etc. `glitter, gleam' (Il.), innovations after the verbs in - ανάω (s. Risch 274, Chantr. Gramm. hom. 1, 360), late pres. γανόωσιν (Arat. 190) and γανάσσαι σμῆξαι, ἡδῦναι H. - γαίων in κύδει γ.; γαίεσκον ἔχαιρον Η.

Origin: IE [Indo-European] [353 * geh₂u- `be bright, be glad'

Etymology: γάνυμαι is an old nasal present * gh₂-n-u-, cognate with γαίων from *γᾰϜ-ι̯ω \< *gh₂u-i̯ō. Further perhaps to γαῦρος (* geh₂u-ro-) and γηθέω, q. v..

Page in Frisk: 1,289