-
1 γήτειον
-
2 κρομμυο-γήτειον
κρομμυο-γήτειον, ὁ, Zwiebellauch, Theophr.
-
3 getium
gētium (gēthyum), iī, n. (γήτειον, γήθυον), der Schnittlauch, getium, Plin. 19, 105 u. 107 D.: gethyum, Plin. 19, 117 D.; vgl. Urlichs Vindic. Plin. p. 402.
-
4 τέττιξ
τέττιξ, ῑγος, ὁ, 1) die Cicade od. Baumgrille, ein geflügeltes, auf einzeln stehenden sonnigen Bäumen u. Gebüschen lebendes Insekt, dessen Männchen in der heißesten Jahreszeit durch Reiben der untern Flügelblättchen am Brustschilde ein helles Geschwirr hervorbringt, welches die Alten seiner Lieblichkeit wegen vielfach priesen u. es zum Gleichniß für die anmuthigste menschliche Stimme brauchten; Il. 3, 151; Hes. O. 584 Sc. 393, vgl. Voß Virg. Ecl. 5, 77, dah. heißen sie οἱ τῶν Μουσῶν προφῆται, Plat. Phaedr. 262 ό. Man hielt sie, wie noch jetzt in Spanien, in Binsenkäsigen, u. fütterte sie mit γήτειον; Mel. 112 (VII, 195); Theocr. 1, 52. – 2) bei den ältesten Athenern vor Solon eine Haarnadel mit einer goldenen Cicade als Knopf, Stammesabzeichen u. Sinnbild ihrer Autochthonenschaft, s. τεττιγοφόρος. – 3) τέττιξ ἐνάλιος, ein Meerkrebs, Ael. H. A. 13, 26.
-
5 κήτειος
-
6 γήθυον
-
7 ἥδυσμα
ἥδυσμα, τό, Alles was dazu dient, eine Speise oder ein Getränk schmackhaft zu machen, Würze, Gewürz, so γήτειον Ar. Vesp. 496 Equ. 676 als Würze der Sardellen; τέχνη μαγειρικὴ τοῖς ὄψοις ἀποδίδωσι τὰ ἡδύσματα Plat. Rep. I, 332 d; Xen. Mem. 3, 14, 5; vom Pfeffer u. Essig, Ath. II, 67 c. Auch von Wohlgerüchen, Hippocr.; Specereien, Plut. de esu carn. 1, 5; oft übertr., παιδιὰ τοῠ πόνου ἥδυσμα Lyc. 25; Reiz, Arist. poet. 5, 5 u. Sp. oft.
-
8 getium
-
9 κρομμυογήτειον
κρομμυο-γήτειον, ὁ, Zwiebellauch -
10 τέττιξ
τέττιξ, ῑγος, ὁ, (1) die Cicade od. Baumgrille, ein geflügeltes, auf einzeln stehenden sonnigen Bäumen u. Gebüschen lebendes Insekt, dessen Männchen in der heißesten Jahreszeit durch Reiben der untern Flügelblättchen am Brustschilde ein helles Geschwirr hervorbringt, welches die Alten seiner Lieblichkeit wegen vielfach priesen u. es zum Gleichnis für die anmutigste menschliche Stimme brauchten, dah. heißen sie οἱ τῶν Μουσῶν προφῆται. Man hielt sie, wie noch jetzt in Spanien, in Binsenkäfigen, u. fütterte sie mit γήτειον; (2) bei den ältesten Athenern vor Solon eine Haarnadel mit einer goldenen Cicade als Knopf, Stammesabzeichen u. Sinnbild ihrer Autochthonenschaft; (3) τέττιξ ἐνάλιος, ein Meerkrebs
См. также в других словарях:
γήτειον — γήτειον, το (Α) βλ. γήθυον … Dictionary of Greek
γήτειον — horn onion neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γητείου — γήτειον horn onion neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γητείων — γήτειον horn onion neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γητείῳ — γήτειον horn onion neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γήτεια — γήτειον horn onion neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γήθυον — και γῆθυ και γήτειον, το (Α) είδος πράσου. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. γηθυλλίς] … Dictionary of Greek
γηθυλλίς — και δωρ. τ. γαθυλλίς, η (Α) είδος πράσου, αμπελόπρασο. [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Η λ. γηθυλλίς θεωρήθηκε σύνθετη (γηθυλλίς) και ερμηνεύτηκε ως «σάκος χώματος» (πρβλ. θύλαξ) καθώς και η λ. γήθυον (γη + *θύον «σάκος»). Ίσως όμως θα ήταν προτιμότερο … Dictionary of Greek
κρομμυογήτειον — κρομμυογήτειον, το (Α) είδος πράσου. [ΕΤΥΜΟΛ. < κρόμμυον + γήτειον «είδος πράσου»] … Dictionary of Greek
γηθύοις — γήθυον neut dat pl γήτειον horn onion neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γηθύου — γήθυον neut gen sg γήτειον horn onion neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)