-
1 γήμασθαι
γαμέωD Deor.aor inf mid -
2 γαμέω
γαμέω impf. ἐγάμουν Lk 17:27; 1 aor. ἔγημα Lk 14:20, inf. γῆμαι 2 Macc 14:25, subj. γήμω 1 Cor 7:28, ptc. γήμας Mt 22:25; the form ἐγάμησα also occurs Mt 5:32; Mk 6:17; 10:11 (subj.); perf. act. γεγάμηκα 1 Cor 7:10; plpf. ἐγεγαμήκει Just., D. 140, 1; aor. mid. inf. γήμασθαι Just., A I, 29, 1; 1 aor. pass. ἐγαμήθην 1 Cor 7:39. See W-S. §15; B-D-F §101; Rob. 1213; Mlt-H. 231 (Hom.+; ins, pap; Phryn. 742 Lob.; LXX; En 106:14; TestJud 12:2; JosAs 4:15; ParJer 8:4; Just.; Tat. 8:1). In our lit., to take another person as spouse, marry.ⓐ said of a man (Hom.+ gener.)α. w. acc. marry, take someone as wife (Hom. et al.; OGI 391, 8; 392, 11; IDefixAudollent 78; Demetr.: 722 Fgm. 1, 3 Jac.; Esth 10:3c; Jos., Ant. 6, 309; 7, 70; Just., D. 134, 3; Orig., C. Cels. 5, 27, 13) Lk 14:20 (the aor. form ἔγημα is exceptional in the NT, and the more usual expr. is λαβεῖν [γυναῖκα] as in ms. D of 14:20; cp. 20:28, 29, 31; 1 Cor 7:28 v.l.; GKilpatrick, JTS 18, ’67, 139f); a divorced woman Mt 5:32; Mk 6:17; Lk 16:18b; another woman Mt 19:9; Mk 10:11; Lk 16:18a; Hm 4, 1, 6.β. abs. marry, enter matrimony (POxy 1213, 4; PFlor 332, 24; 2 Macc 14:25; 4 Macc 16:9; Jos., C. Ap. 2, 201; Just., A I, 29, 1; Tat. 8, 1) Mt 19:10; 22:25, 30; 24:38; Mk 12:25; Lk 17:27; 20:34f; 1 Cor 7:28, 33; Hm 4, 1, 8; IPol 5:2; Agr 18.ⓑ of a womanα. act.א. w. acc. (Eur., Med. 606 ironically; Menander, Hero 3 S.; s. also Nauck, TGF, Adespota 194 and note on the disputed pass.) Mk 10:12 (v.l. γαμηθῇ ἄλλῳ is adapted to more common usage; s. bγ).ב. abs. (Chariton 3, 2, 17 Ἀφροδίτη γαμεῖ) 1 Cor 7:28b, 34; 1 Ti 5:11, 14.β. mid. (Hom. et al.), esp. ptc. ἡ γαμουμένη (as POxy 496, 5; 905, 10; Just., A I, 29, 1 τὸ γήμασθαι) IPol 5:2.γ. pass. get married, be married (X., An. 4, 5, 24; Plut., Romul. 18 [2, 1]; Anton. Lib. 16, 2; 20, 7; Ps.-Apollod. 1, 147 Μήδεια γαμηθεῖσα, Αἰγεῖ παῖδα γεννᾷ; POxy 361, 1 [I A.D.]; 257, 25; 30; PGrenf II, 76, 10f ἀλλʼ ἐξεῖναι αὐτῇ γαμηθῆναι ὡς ἄν βουληθῇ; JosAs 4:15 ABH γαμηθήσομαι [γαμήσομαι DEF] τῷ υἱῷ τοῦ βασιλέως; Philo, Spec. Leg. 1, 110; Jos., Ant. 6, 308) Mk 10:12 v.l. (s. bαא); 1 Cor 7:39.—For lit. s. γαμίζω 2 and s. also HPreisker, Christent. u. Ehe in d. ersten drei Jahrh. 1927, Ehe u. Charisma b. Pls: ZST 6, 1929, 91–95; WMichaelis, Ehe u. Charisma b. Pls: ibid. 5, 1928, 426–52; HSchumacher, D. Eheideal d. Ap. Pls ’32; FBüchsel, D. Ehe im Urchristent.: ThBl 21, ’42, 113–28; AOepke, RAC IV, ’59, 650–731; AIsaksson, Marriage and Ministry in the New Temple, ’65; RSchnackenburg, Schriften zum NT, ’71, 414–34; KNiederwimmer, Askese u. Mysterium ’75; STreggiari, Roman Marriage ’91. S. also γυνή 1.ⓒ of both sexes marry (M. Ant. 4, 32; PEleph 2, 8 [285/284 B.C.]; BGU 717, 16 οἱ γαμοῦντες) 1 Cor 7:9f, 36; 1 Ti 4:3; Hm 4, 4, 1f; Dg 5:6.—EDNT I 235–38. B. 98. DELG. M-M. TW -
3 γήμασθ'
γήμασθε, γαμέωD Deor.aor imperat mid 2nd plγήμασθαι, γαμέωD Deor.aor inf midγήμασθε, γαμέωD Deor.aor ind mid 2nd pl (homeric ionic) -
4 ὀτρύνω
Aὀτρυνέμεν Il.4.286
: [tense] impf.ὤτρυνον Hom.
(v. infr.), etc.; Iterat.ὀτρύνεσκον Il.24.24
: [tense] fut.ὀτρῠνέω Hom.
(v. infr.): [dialect] Ep. [tense] aor.ὄτρῡνα Od.17.430
:—[voice] Med. or [voice] Pass., only in [tense] pres. and [tense] impf. (v. infr.): poet. Verb, the compd. ἐπ-οτρύνω being used in Prose: (v. sub fin.):—stir up, egg on, encourage, esp. to battle, to any sudden or violent exertion, τινα Il.5.482, 10.158, etc.; ;8.294
; : freq. c. inf.,ὀπτῆρας.. ὄτρυνα νέεσθαι Od.17.430
;ὀ. τινὰ μάχεσθαι Il.4.294
, 414, etc.;γήμασθαι Od. 19.158
, etc.; : without inf., ἦ τιν' ἑταίρων ὀτρυνέεις Τρώεσσιν ἐπίσκοπον (sc. ἰέναι) ; Il.10.38; (lyr.): with Preps., Ἑρμείαν.. νῆσον ἐς Ὠγυγίην ὀτρύνομεν (sc. ἰέναι) Od.1.85, cf. Il.15.59;σέ γε θυμὸς ὀ. ἐπὶ νῆας 24.289
;τὸν δ' ὀ. πόλιν εἴσω Od. 15.40
;ποτὶ δῶμα 17.75
;προτὶ Ἴλιον Il.19.156
;πόλινδε Od.15.306
;πόλεμόνδε Il.2.589
;ποτὶ βουθυσίαν Ἥρας Pi.N.10.23
: rarely folld. byὡς, Ὀδυσῆα ὄτρυν', ὡς ἂν πύρνα.. ἀγείροι Od. 17.362
: rarely also c. dat. pers. et inf.,ὤτρυνον.. θεραπόντεσσιν φυλάξαι Pi.P.4.41
:—[voice] Med. or [voice] Pass., rouse oneself, bestir oneself, hasten, c. inf.,ἕπεσθαι Od.10.425
;ὀτρυνώμεθ' ἀμυνέμεν ἀλλήλοισιν Il.14.369
, cf. Od.17.183;ὑμεῖς δ' ὀτρύνεσθαι.., ὥς κ' ἐμὲ.. ἐπιβήσετε πάτρης 7.222
:—the [voice] Act. in this intr. sense is only f.l. in Il. 7.420.2 less freq. of animals, urge on, cheer on,οὐρῆας 23.111
;ἵππους τε καὶ ἀνέρας 16.167
, etc.;κύνας 18.584
.3 of things, urge forward, quicken, speed,πομπὴν ὀτρύνετε Od.7.151
, cf. 8.30; ;ἀγγελίην ὀτρύνομεν 16.355
;μάχην ὤτρυνον Ἀχαιῶν Il.12.277
; βοὰν ὤτρυνε λαῶν roused the shouts of the people, B.8.35 (s. v.l.).—[dialect] Ep. Verb, used now and then by Trag., in lyr., A. Th. 726, E.Rh.25, 558: in trim., S.Aj.60, 771, El.28, E.Alc. 755: rare even in later Prose, Arist.Mu. 399b11. (Prob. ὀ-τρῠ-ν-yω, with ὀ- prefix (as in ὀ-κέλλω) ; -τρῠ- perh. cogn. with Skt. tvárate 'hasten'.)
См. также в других словарях:
γήμασθαι — γαμέω D Deor. aor inf mid … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γήμασθ' — γήμασθε , γαμέω D Deor. aor imperat mid 2nd pl γήμασθαι , γαμέω D Deor. aor inf mid γήμασθε , γαμέω D Deor. aor ind mid 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)