βᾰρῠ-αλγής

См. также в других словарях:

• άλγος — ( ους), το (Α ἄλγος) 1. σωματικός πόνος, οδύνη 2. ψυχικός πόνος, λύπη, θλίψη αρχ. (συνήθως στον πληθυντικό) τά ἄλγεα ταλαιπωρίες, παθήματα, συμφορές. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λέξη είναι αβέβαιης ετυμολογίας. Συνήθως συνδέεται ετυμολογικά με το ρ. ἀλέγω*… …   Dictionary of Greek

• θυμαλγής — θυμαλγής, ές (Α) 1. (κυρίως για λόγια) αυτός που θλίβει την ψυχή, που επιφέρει ψυχικό πόνο («λέγων θυμαργέα ἔπεια», Ηρόδ.) 2. αυτός που θλίβεται εσωτερικά («θυμαλγὴς καρδία», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θυμός + αλγής (< άλγος), πρβλ. βαρυ αλγής,… …   Dictionary of Greek

• πολυαλγής — ές, Α αυτός που προξενεί πολύ πόνο. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + αλγής (< ἄλγος «πόνος»), πρβλ. βαρυ αλγής] …   Dictionary of Greek

• βαρυαλγής — ( οῡς), ές (AM) 1. αυτός που νιώθει βαρύ ψυχικό ή σωματικό πόνο 2. εκείνος που προξενεί βαρύ πόνο. [ΕΤΥΜΟΛ. < βαρύς + αλγής < άλγος] …   Dictionary of Greek