-
1 βρυχητήρ
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βρυχητήρ
-
2 βρυχητήρος
-
3 βρυχητῆρος
-
4 βρῡχάομαι
βρῡχάομαιGrammatical information: v.Meaning: `roar, bellow' (Il.).Other forms: Perf. βέβρῡχα (w. pres. meaning), Aor. βρυχήσασθαιDerivatives: βρυχηθμός `roar(ing)' (Arist.), βρύχημα `id.' (A.); retrograde βρυχή (Opp., cf. βρύχω); - βρυχητής, βρυχητήρ. - βρυχηδόν (A. R.). - Perhaps here also βρούχετος.. βάτραχον δε Κύπριοι, βρυχός κήρυξ H. (also βρυκός). - For the forms s. Fraenkel Nom. ag. 2, 95 n. 3 (S. 96).Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]Etymology: The intensive perfect βέβρυχα (cf. μέμυκα etc.) was the basis of βρυχάομαι. Prob. onomatopoetic like βρῡ́κω, βρῡ́χω.Page in Frisk: 1,273Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βρῡχάομαι
См. также в других словарях:
βρυχητῆρος — βρυχητήρ roarer masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
