-
1 βου-κράνιον
βου-κράνιον, τό, 1) der Ochsenkopf, E. M. – 2) eine Pflanze, Diosc. – 3) ein chirurgisches Instrument, Oribas.
-
2 βουκράνιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βουκράνιον
-
3 κρᾱνίον
κρᾱνίονGrammatical information: n.Meaning: `skull, brain-pan', also of the head in gen. (Θ 84 [Atticism?, Wackernagel Unt. 225, Chantraine Gramm. hom. 1, 18, Shipp Studies 21], Pi. I. 4, 54, Att.).Compounds: As 1. member in κρανιό-λειος `bald-headed' ( Com. Adesp. 1050); not seldom as 2. member, esp. in medic. expressions, e.g. ὀπισθο-κράνιον `occiput', ἐγ-κράνιον `cerebellum' (after ἐγ-κέφαλος), but also otherwise, e.g. βου-κράνιον `oxhead' (EM), also as plant-name (Ps.-Dsc., Gal., Strömberg Pflanzennamen 47). Adjectival hypostasis περι-κράνιος `running around the skull' (Plu., medic.).Derivatives: Beside it, older and more usual, -κρᾱνον, e.g ἐπί-κρανον `capital, head-band' (Pi., E., inscr.), ποτί-κρανον `cushion' (Sophr., Theoc.), ὀλέ-κρανον `head of the elbow' (Hp., Ar., Arist.), κιο(νό)-κρανον (s. κίων). Adj., e. g. βού-, ἐλαφό-, δί-, τρί-, χαλκεό-, ὀρθό-κρανος. Rarely as 1. member: κρανο-κοπέω `cut off the head' (pap.); on κρανο-κολάπτης s. κράνον. -- Denomin. verbs: κρανίξαι ἐπὶ κεφαλην ἀπορρῖψαι, κρηνιῶν καρηβαρῶν H.; hypostasis ἀποκρανίξαι `tear from the head' (AP), `cut off the head' (Eust.). The secondary formation κρᾱνίον goes back on a nominal basis. We can better start directly from the oblique stem κρᾱν-.Origin: IE [Indo-European] [574] *ḱerh₂- `head, horn'Page in Frisk: 2,6-7Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κρᾱνίον
См. также в других словарях:
κιονόκρανο — Τμήμα του κίονα (κολόνας) το οποίο παρεμβάλλεται ανάμεσα στον κορμό και στο επιστήλιο. Βλ. λ. κίονας. Δείγμα ρομανικού κιονόκρανου (Αίθριο του αβαείου του Μουασάκ, Γαλλία). Κιονόκρανο της υστεροβυζαντινής περιόδου (Κρύπτη του Αγίου Ιωάννη,… … Dictionary of Greek
λέκρανα — λέκρανα, τὰ (Α) (κατά τον Ησύχ. και τον Φώτ.) αγκώνες. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὠλέκρανα (με σίγηση τού αρκτικού φωνήεντος) < * ὠλενό κρανα, με συλλαβική ανομοίωση < ὠλένη + κρανον (< * κρανον, πρβλ. κρανίον), πρβλ. βού κρανον] … Dictionary of Greek
λεοντόκρανον — λεοντόκρανον, τὸ (Α) (κατά τον Ησύχ.) «Ἀμαζονικὸν ὅπλον». [ΕΤΥΜΟΛ. < λεοντ(ο) * + κρανον (< *κρανον, βλ. κρανίον), πρβλ. βού κρανον, κιονό κρανον] … Dictionary of Greek
