-
1 βίλλος
Meaning: τὸ ἀνδρεῖον μόριον τὸ κοινῶς βιλλίν (Hdn. I, 158).Other forms: Also βιλλᾶς ib.Etymology: Fur. 325 compares ἀβίλλιον ἀνδρεῖον H. The proth. vowel may point to Pre-Gr. origin, which is a priori to be expected. βιλλίν is Ephesian; if the form is a nom., cf. the Pre-Gr. words in -ν (Beekes, Pre-Greek).Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βίλλος
-
2 βιλλᾶς
βιλλᾶς, dub. sens. in Hdn.Gr.1.55. [full] βιλλίν· τὸ αἰδοῖον, ib. 158. [full] βίλλος, = foreg., ibid. [full] βιμβικίζεται· περικρούεται, Hsch. [full] βίμβλινος,A = βίβλινος, Id.
См. также в других словарях:
βιλλί — το και βίλλος, ο (Μ βιλλίν, το και βίλλος, ο) το πέος. [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ.] … Dictionary of Greek
