-
1 βαυσδω
-
2 βαΰζω
βαΰζω, fut. βαΰξω (onomatopoetisch, bau bau rufen), 1) bellen, βαύξας (nicht βαΰξας) Sophron bei Tzetz. zu Lycophr. 77; βαΰσδω Theocr. 6, 10; Sp. Vgl. Schol. Il. 22, 69; τινά, anbellen, Plut. an seni. 12. – 2) schreien, schmähen, Ar. Th. 173, was 895 durch den Zusatz ψόγῳ βάλλειν erklärt wird; laut fordern, ἄνδρα βαΰζει Aesch. Pers. 13; beklagen, τάδε Ag. 437; Cratin. Ath. IV, 164 e.
-
3 βαυζω
дор. βαΰσδω1) лаять, тявкать(κύων βαΰσδει Theocr.; β. τινά Heracl. ap. Plut.)
2) ворчать, браниться Arph. -
4 βαΰζω
A f.l. for βάζω), [dialect] Dor. [full] βαΰσδω, onomatop. word, cry βαύ βαύ, bark, Theoc.6.10; of angry persons, snarl, yelp,παῦσαι βαΰζων Ar.Th. 173
, cf. 805; τάδε σῖγά τις βαΰζει thus they snarl in secret, A.Ag. 449 (lyr.);οἷ' ἄττα β. Cratin.6
. -
5 βαΰζω
Grammatical information: v.Meaning: `bark', of dogs; of persons `revile, cry etc.' (A.).Dialectal forms: Dor. βαΰσδωDerivatives: Also βαυβύζω (pap.).Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]Etymology: Onomatop. from βαύ βαύ (Com. adespota 1304). Cf Lat. baubor `bark', Lith. baũbti `cry', of cows etc. Schwyzer 716, W.-Hofmann s. baubor, Pok. 95.Page in Frisk: 1,228Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βαΰζω
См. также в других словарях:
βαΰζω — και βαγύζω (AM βαΰζω, Μ και βαγύζω, Α και βαΰσδω) 1. (για σκύλο) γαυγίζω 2. (για άνθρωπο) βρίζω, ουρλιάζω νεοελλ. κλαίω σαν μικρό παιδί αρχ. 1. θρηνώ με κραυγές κάποιον, σκούζω 2. απειλώ κεκαλυμμένα. [ΕΤΥΜΟΛ. Εκφραστικός ρηματικός σχηματισμός που … Dictionary of Greek
