-
1 αὔχημα
αὔχημα, τό, Prahlerei, Stolz, Thuc. 2, 62 u. A.; plur. Plat. Ax. 365 a; ὀπισϑόμβροτον αὔχημα δόξας Pind. P. 1, 92, Nachruhm. Uebertr., χϑονὸς αὐχ., des Landes Stolz, Soph. O. C. 714, worauf das Land stolz sein kann.
-
2 αύχημα
-
3 αὔχημα
-
4 αὔχημα
-
5 αυχημα
-
6 αὔχημα
αὔχημα, Prahlerei, Stolz; Nachruhm; χϑονὸς αὐχ., des Landes Stolz, worauf das Land stolz sein kann -
7 αὔχημα
-
8 κενε-αύχημα
κενε-αύχημα, τό, leere Prahlerei, Eust.
-
9 μεγαλ-αύχημα
μεγαλ-αύχημα, τό, der Gegenstand des Prahlens, Philo.
-
10 αύχημ'
αὔχημα, αὔχημαthing boasted of: neut nom /voc /acc sgαὔχημαι, αὐχέωboast: perf ind mp 1st sg -
11 αὔχημ'
αὔχημα, αὔχημαthing boasted of: neut nom /voc /acc sgαὔχημαι, αὐχέωboast: perf ind mp 1st sg -
12 ταπεινότηε
ταπεινότηε, ητος, ἡ, Niedrigkeit, Kleinheit, Her. 4, 22; bes. übertr., Niedergeschlagenheit, Kleinmuth, auch Demuth, Bescheidenheit, Ggstz λαμπρότης καὶ αῦχημα, Thuc. 7, 75; εἰς τοσαύτην ταπεινότητα καϑιστάναι, Isocr. 4, 118; ἐν ἀμαϑίᾳ καὶ ταπεινότητι πολλῇ κυλινδούμενος, Plat. Polit. 309 a; Xen. Hell. 3, 5, 21.
-
13 λαμπρότης
λαμπρότης, ητος, ἡ, Glanz, καὶ τάξις τοῦ στρατεύματος Xen. An. 1, 2, 18; καὶ κόσμοι Plut. Them. 8; τῶν ὅπλων Pol. 11, 9, 1; – Ruhm, Ansehen, Her. 2, 101; καὶ τιμαί Thuc. 4, 62; καὶ αὔχημα 7, 75; Folgde; τῶν πράξεων D. gie. 16, 66; – Glanz u. Pracht im Aufwande, Dem. 21, 158; auch Glanz der Rede, Rhett.; von der Stimme, Plut. Philop. 11; – ψυχῆς, Seelengröße, Pol. 32, 23, 1; D. Sic. 4, 40.
-
14 ὀπιθό-μβροτος
ὀπιθό-μβροτος, poet. für ὀπισϑόμβροτος, dem Sterblichen hinterher folgend, αὔχημα, der Nachruhm, Pind. P. 1, 92.
-
15 ἜΔΩ
ἜΔΩ, sedere, vgl. ἕδος, ἕδρα; dav. act. aor. εἷσα, imper. εἷσον Od. 7, 163, partic. ἕσας 10, 361. 14, 280, vgl. ἀνέσαιμι, ἀνέσαντες, sp. D. auch εἵσας, inf. auch ἐφέσσαι, wie ἐπὶ χώρας ἕσσαι Pind. P. 4, 273; ich setzte, hieß sitzen; τινὰ ἐν κλισμοῖσι, κατὰ κλισμούς, ἐς ϑρόνον, ἐπὶ ϑρόνου; Hom. εἷσέ μ' ἐπὶ βουσί, er setzte mich über die Rinder, Od. 20, 210; σκοπὸν εἷσε, er stellte einen Späher an, Il. 23, 359; λόχον εἷσαν, sie legten einen Hinterhalt, 4, 392; δῆμον εἷσεν ἐν Σχερίῃ, er ließ das Volk sich ansiedeln, Od. 6, 8; κὰδ δ' ἐν Ἀϑήνῃς εἷσεν Il. 2, 549. So Her. εἷσε ἄγων εἰς ϑρόνον, 3, 61. Seltener bei Att.; σὺ γάρ νιν εἰς τόδ' εἷσας αὔχημα Soph. O. C. 717, ch., du hast die Stadt zu diesem Glanz erhoben. – Med. ἕζομαι, sich setzen, sitzen, praes. u. imperf. Hom. oft, gew. ἐν λέκτρῳ, κλισμῷ u. ä.; ἑξείης ἕζοντο κατὰ κλισμούς τε ϑρόνους τε Od. 3, 389; ἕζεο τῷδ' ἐπὶ δίφρῳ Il. 6, 354; ἐπὶ χϑονὶ ἑζέσϑην, sie senkten sich dem Boden zu, von der schweren Wagschaale, 8, 74; εἴς τινα τόπον, Mimn. fr. 12; ἀμφὶ κλάδους ἑζομένα Eur. Phoen. 1516; ἐπὶ σεμνὸν βάϑρον Soph. O. C. 100; ἐπὶ βάρβαρον ἑζομένη πέταλον Ar. Ran. 682; c. accus., ἡ δὴ τὸ μητρὸς δευτέρα τόδ' ἕζετο μαντεῖον Aesch. Eum. 3; ϑοὸν εἰρεσίας ζυγὸν ἑζόμενος Soph. Al. 244; vgl. Eur. Hel. 1573; δελφἶνι, auf dem Delphin, Nonn. D. 1, 73. Vgl. das in Prosa allein übliche καϑέζομαι. – Aor. εἱσάμην, fut. εἵσομαι, Hom. nur ἐφέσσομαι, wohin man auch ἐπὶ νηὸς ἐέσσατο Od. 14, 295 rechnet; ich gründete, bau'te (für mich); ἱρόν Her. 1, 66, wie Plut. Them. 22; τῶν ἑσσαμένων (v. l. εἱσαμένων u. ἑσαμένων, sc. ἱερα) καὶ κτισάντων Thuc. δ, 58, wo der Schol. ἷδρυσαμένων erkl.; ἕσσαντο τέμενος Pind. P. 4, 204; Ἄρτεμι, ἣν Ἀγαμέμνων εἵσατο Theogn. 12; εἵσομαι ἱερόν Ap. Rh. 2, 807; βωμὸν εἵσατο 4, 119; λαόν, wie das act., 3, 1186. 4, 550; εἵσεται, er wird sich setzen, καὶ κατακλιϑήσεται vrbdt Phylarch. Ath. IV, 142 c. – Perf. ἧμαι, s. unten bes.
-
16 οπιθομβροτος
-
17 αυχημάτων
-
18 αὐχημάτων
-
19 αυχήμασι
-
20 αὐχήμασι
См. также в других словарях:
αύχημα — αὔχημα, το (Α) [αυχώ] 1. πράγμα για το οποίο καυχιέται και υπερηφανεύεται κανείς, το καύχημα 2. αιτία για καύχημα, δόξα 3. καύχηση, παίνεμα, επίδειξη δύναμης 4. έπαρση, αλαζονεία … Dictionary of Greek
αὔχημα — thing boasted of neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὔχημ' — αὔχημα , αὔχημα thing boasted of neut nom/voc/acc sg αὔχημαι , αὐχέω boast perf ind mp 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὐχημάτων — αὔχημα thing boasted of neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὐχήμασι — αὔχημα thing boasted of neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὐχήμασιν — αὔχημα thing boasted of neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὐχήματα — αὔχημα thing boasted of neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὐχήματι — αὔχημα thing boasted of neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὐχήματος — αὔχημα thing boasted of neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αυχηματίας — αὐχηματίας, ο (Μ) [αύχημα] καυχησιάρης, αλαζόνας … Dictionary of Greek
αυχηματικός — αὐχηματικός, ή, όν (Μ) [αύχημα] αλαζονικός, υπεροπτικός … Dictionary of Greek
