-
1 πόλος
πόλος, ὁ (πέλομαι), 1) der Punkt, die Achse, um die sich Etwas dreht, bes. die Erd- und Himmelsachse, auch ihre Endpunkte, Nord- u. Südpol; οὐράνιόν τε πόλον νώτοις ὑποστενάζει, Aesch. Prom. 427; λαμπρῶν ἄστρων πόλον ἐξανύσας, Eur. Or. 1685; Ar. Av. 179 ὀρνίϑων πόλος, komisch erklärt ὥςπερ εἴποι τις τόπος· ὅτι δὲ πολεῖται τοῦτο καὶ διέρχεται ἅπαντα, διὰ τοῦτό γε καλεῖται νῦν πόλος. Vgl. Plat. Tim. 40 b Crat. 405 c. Auch die Erdkugel und der Himmel selbst. – Bei Eratosth. Catast. 2 der Polarstern. – 2) umgewendetes, umgepflügtes Land, Xen. oec. 18, 8. – 3) bei D. Sic. 18, 27 eine Art von Schwungfeder auf der Wagenachse, auf welcher der Wagenkasten ruht. – 4) ein astronomisches Instrument, das die Wechsel der Jahreszeiten anzeigt, καὶ γνώμων, Her. 2, 109; Poll. 9, 46; vgl. Ath. V, 208. Nach Luc. Lexiph. 4 scheint es in dieser Bdtg fem. gewesen zu sein; vgl. Ideler Chronol. 1 p. 233.
-
2 πόλος
πόλος, ὁ, (1) der Punkt, die Achse, um die sich etwas dreht, bes. die Erd- und Himmelsachse, auch ihre Endpunkte, Nord- u. Südpol; auch die Erdkugel und der Himmel selbst; der Polarstern; (2) umgewendetes, umgepflügtes Land; (3) eine Art von Schwungfeder auf der Wagenachse, auf welcher der Wagenkasten ruht; (4) ein astronomisches Instrument, das die Wechsel der Jahreszeiten anzeigt -
3 αἰ-πόλος
αἰ-πόλος (für αἰγο-πόλος, anders Plat. Cratyl. 408 c), ὁ, Ziegenhirt, Hom. nur αἰπόλοι ἄνδρες Il. 2, 474, αἰπόλος ἀνήρ 4, 275, Μελάνϑιος (-ον) αἰπόλος (-ον) αἰγῶν Od. 17, 247. 369. 20, 173. 21, 175. 265. 22, 135. 142. 161. 182; ποιμὴν αἰπ. Cratin. (11, 182); sp. D., wie Theocr. 1, 1.
-
4 πρό-πολος
πρό-πολος, vorn befindlich, vorangehend; bes. – a) vorangehender Diener, Dienerinn, τινί, H. h. Cer. 440; Eur. Hipp. 200 Hel. 576; Ruderknecht, Pind. Ol. 13, 54; bes. vom heiligen Dienste, ϑεοῦ, Priester, Priesterinn, übh. Tempeldiener, Her. 2, 64. – Auch b) der Vorsteher, der Erste, Vorzüglichste, ἀοιδαῖς πρόπολον ἔμμεν, Pind. N. 4, 79; πρόπολος τῶν μεγίστων χϑονίων ἐκεῖ τυράννων, Aesch. Ch. 353.
-
5 πρός-πολος
πρός-πολος, = πρόπολος, bedienend, der Diener, Aesch. Spt. 556; die Magd, Eum. 978, wie Soph. O. R. 945 El. 78; ἄνδρες, 23, u. öfter; bes. Priester, Diener der Gottheit, Εὐμολπίδαι O. C. 1056, ϑεᾶς Eur. Suppl. 2, u. öfter; bei Her. 2, 64 v. l. für πρόπολος.
-
6 πυρ-πόλος
πυρ-πόλος, sich im Feuer aufhaltend, mit Feuer verkehrend, mit Feuer verwüstend, κεραυνός, Eur. Suppl. 640; auch Beiwort des Bacchus, entweder weil er im Feuer unter Zeus' Blitzen und Donnern erzeugt ward, oder weil man bei seiner nächtlichen Feier Feuer und Fackeln anzündete. – Auch = durch Feuer verwüstet, ἄστη δὲ πυρπόλα ϑήσει Phlegon Mrab. 3.
-
7 πυρι-πόλος
πυρι-πόλος, = πυρπόλος, Orph. H. 51, 3.
-
8 περί-πολος
περί-πολος, herumgehend, subst. der Gefährte, Soph. Ant. 1136; bes. um Runde zu machen, zu recognosciren, Wache zu halten; daher hießen in Athen περίπολοι die jungen Bürger von 18-20 Jahren, welche die Landesgränzen zu Pferde bewachen mußten, Gränzbereiter, vgl. Ar. Av. 1177 u. Scholl. Thuc. 4, 67; ἡ περίπολος, sc. ναῦς, Wachtschiff, Sp.
-
9 τρί-πολος
τρί-πολος, dreimal gewendet, gepflügt, dreimal zu pflügen, von sehr fruchtdarem Saatlande, das dreimal im Jahre trägt oder tragen kann; Il. 18, 542 Od. 5, 127; Hes. Th. 971.
-
10 ταυρο-πόλος
ταυρο-πόλος, ὴ, auch ταυροπόλη, Beiw. der Artemis, entweder die mit Stieropfern verehrte oder die bei den Tauriern verehrte und jene Gegend schützend umwandelnde, oder auch die mit Stieren fahrende od. Stiere erlegende; Soph. Ai. 172, wo ταυροπόλα steht, wie Hesych. u. Suid.; ταυροπόλος, Phot., wie Eur. I. T. 1457; Ar. Lys. 447; D. Per. 610; D. Sic. 2, 46; Liv. 44, 44 sagt Diana, quam Tauropolon nominant. Vgl. noch Ath. VI, 256 e. – Ein Tempel derselben, ταυροπόλιον, wird Strab. XIV, 639 auf der Insel Δολίχη erwähnt.
-
11 τετρά-πολος
τετρά-πολος, viermal gewendet oder gepflügt, Theocr. 25, 26.
-
12 μυστι-πόλος
μυστι-πόλος, Mvsterien feiernd, eine geheime Weihe begehend; Ep. ad. 190 ( App. 239); μυστιπόλοις ἤμασι, Ep. ad. 191 ( App. 164); a. sp. D., wie Man. 4, 229 u. Nonn.
-
13 μυστο-πόλος
μυστο-πόλος, = μυστιπόλος, Apollo, Hymn. in Apoll. (IX, 525, 13), u. sonst in der Anth., φόρμιγξ.
-
14 νυκτι-πόλος
νυκτι-πόλος, bei Nacht umherwandelnd; Βάκχαι, Eur. Ion 718, öfter; Μήνη, Man. 3, 273; so auch im Räthsel, νυκτ. Φαέϑων, Aenigm. 6 (XIV, 53); Luc. de Mort. Peregr. 29.
-
15 μετεωρο-πόλος
μετεωρο-πόλος, sich mit Untersuchung der überirdischen Dinge beschäftigend, Sp.
-
16 νεκυη-πόλος
νεκυη-πόλος, mit Todten umgehend, αἶσα, Maneth. 1, 330; vgl. Lob. Phryn. 681.
-
17 μελιττο-πόλος
μελιττο-πόλος, mit Bienen umgehend, sich mit Bienen beschäftigend, ὁ μελ., der Bienenzüchter, Arist. mirab. 65.
-
18 μαντι-πόλος
μαντι-πόλος, sich mit dem Wahrsagen beschäftigend, weissagend; βάκχη, Eur. Hec. 120; sp. D., χείρ, Nonn. D. 12, 34.
-
19 δικασ-πόλος
δικασ-πόλος, wer sich mit dem Recht u. den Processen beschäftigt, Rechtspfleger, Richter; Homer zweimal, von Königen: Iliad. 1, 238 νῠν αὖτέ μιν (σκῆπτρον) υἷες Ἁχαιῶν ἐν παλάμῃς φορέουσι δικασπόλοι, οἵ τε ϑέμιστας πρὸς Διὸς εἰρύαται; Odyss. 11, 186 δαῖτας ἐίσας δαίνυται, ἃς ἐπέοικε δικασπόλον ἄνδρ' ἀλεγύνειν. – Sp. D. Callim. Iov. 3; σκῆπτρον δ. Ap. Rh. 4, 1178; Phoenix Coloph. Ath. XII, 530 e.
-
20 δί-πολος
См. также в других словарях:
Πόλος — piuot masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πόλος — piuot masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πόλος — ο, ΝΜΑ 1. καθένα από τα δύο άκρα τού νοητού άξονα γύρω από τον οποίο φαίνεται να στρέφεται η ουράνια σφαίρα ή τού άξονα περιστροφής τής Γης ή άλλων ουράνιων σωμάτων (α. «γεωγραφικοί πόλοι τής Γης» καθένα από τα δύο σημεία στα οποία ο στιγμιαίος… … Dictionary of Greek
πόλος — ο 1. το κάθε άκρο άξονα γύρω από τον οποίο γυρνά πραγματική ή φανταστική σφαίρα: Πόλοι της Γης. 2. το καθένα από τα άκρα μαγνήτη ή αγωγού: Μαγνητικοί πόλοι. 3. καθετί που είναι σε θέση αντίθετη από κάποιο άλλο … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ζωικός πόλος — Ζ.π. χαρακτηρίζεται η περιοχή του ωαρίου στην οποία βρίσκεται ο θηλυκός πυρήνας, σε αντιδιαστολή προς τον φυτικό πόλο στον οποίο συγκεντρώνονται τα τροφικά συστατικά του ωαρίου, από τα οποία το σημαντικότερο είναι η λέκιθος. Είναι προφανές ότι ο… … Dictionary of Greek
Πόλοι — Πόλος piuot masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πόλοι — πόλος piuot masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πόλοιο — Πόλος piuot masc gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πόλοιο — πόλος piuot masc gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πόλοις — Πόλος piuot masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πόλοις — πόλος piuot masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)