-
81 κρατέω
κρατέω, Macht, Kraft haben, stark, gewaltig sein; bes. (1) die Obergewalt haben, herrschen; ὁ κρατῶν, der Herrscher; τί. ϑεται τοὺς νόμους ἐν τῇ πόλει ἑκάστοτε τὸ κρατοῦν, die souveräne Gewalt. Auch c. gen., πάντων μὲν κρατέειν ἐϑέλει, πάντεσσι δ' ἀνάσσειν, er will mächtiger als alle u. König sein. Und c. dat., μέγα κρατέεις νεκύεσσι, du bist der Erste, herrschest unter den Toten. (2) in seiner Gewalt haben, in seine Gewalt bekommen, sich bemächtigen; τοῦδε γὰρ κἀγὼ κρατῶ, denn das habe auch ich in meiner Gewalt; auch von Menschen: fangen. Auch c. accus., behaupten, verteidigen. Auch = befehlen; αἰσχρὰ τῷ νόμῳ κρατούμενα, was das Gesetz verbietet od. bestraft. (3) die Obergewalt haben, übertreffen, besiegen; in den Kampfspielen den Sieg davontragen; τὸ κρατοῦν, die siegende Partei; οἱ κρατοῠντες, die Sieger; τὴν μάχην, im Kampfe siegen. Bei den Medic. = die Speisen überwältigen, verdauen. (4) ohne Casus, Rechtbehalten, haben; ὁ μὴ πειϑόμενος κρατεῖ, wer es nicht glaubt, hat Recht. Dah. durchdringen, sich geltend machen; λόγος κρατεῖ σαφηνής, das Wort geht in Erfüllung; νόμιμα δὲ τὰ Χαλκηδονικὰ ἐκράτησεν, die gesetzlichen Einrichtungen blieben in Kraft. Auch vom Pfropfreis, Senkling, verpflanzten Baum, fortgehen. Bei den K. S. sind οἱ κρατοῦντες die Christen -
82 σχηματίζω
σχηματίζω, Gestalt, Form geben, gestalten, bilden, Haltung geben, stattlich erscheinen lassen, schmücken; von Tanzbewegungen; τὰ αἰσχρὰ καὶ πονηρὰ σχήματα σχηματίζειν, Gebärden machen; sich eine gewisse Haltung geben, bes. sich ein Ansehen geben, sich in die Brust werfen, prunken, auch sich stellen, sich den Schein geben; σχηματίζονται ἀμαϑεῖς εἶναι, sie stellen sich, als ob sie unwissend wären; λόγος ἐσχηματισμένος, eine uneigentliche, figürliche Rede -
83 βρυαλίζων
Grammatical information: v.Meaning: διαρρήσσων H.Derivatives: βρυαλιγμόν ψόφον, ἦχον and βρυαλίκται πολεμικοὶ ὀρχησταί `μενέδουποι' Ἴβυκος καὶ Στησίχορος H. Further Λακωνικὰ ὀρχήματα διὰ Μαλέας... καὶ βρυάλιχα..., προσωρχοῦντο δε γυναῖκες καὶ Α᾽πὸλλωνι (Poll. 4,104); βρυλλιχισται [read βρυαλ-] οἱ αἰσχρὰ προσωπεῖα περιτιθέμενοι γυναικεῖα καὶ ὕμνους ᾄδοντες H.; βρυδάλιχα (read βρυάλιχα?; ms. - ίχα) πρόσωπον γυναικεῖον H. (further corrupt).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: From *βρύαλος (-η, - ον), itself from βρύω (s. v.), but its meaning does not fit well. On the meaning one compares βρυάσομαι ἀναβακχεύσομαι μετά τινος κινήσεως H. Probably a Pre-Gr. word. - Fur 174 also cites βρυανιῶν μετεωριζόμενος καὶ κορωνιὼν H.Page in Frisk: 1,272Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βρυαλίζων
-
84 αἰσχρός
αἰσχρός, ά, όν (in var. senses from ‘ugly’ in an external sense to ‘base’ as in moral deformity Hom.+; also αἰσχρότερα Ar. 11, 7; αἴσχιστον Just., A II, 7, 3; αἰσχρῶς Just., A I, 27, 1; D. 90, 1. A term esp. significant in honor-shame oriented society; gener. in ref. to that which fails to meet expected moral and cultural standards [opp. καλός]) pert. to being socially or morally unacceptable, shameful, base αἰσχρόν κέρδος dishonest gain Tit 1:11 (Theognis 466; Polyb. 6, 46, 3; s. αἰσχροκερδής,-ῶς). ῥῆμα (PFlor 309, 4) Hv 1, 1, 7. Neut. in the expr. αἰσχρόν ἐστί τινι w. inf. foll. it is disgraceful for someone (cp. 4 Macc 16:17; Jdth 12:12): for a woman to cut her hair 1 Cor 11:6; to speak in a meeting 14:35. Without the person Eph 5:12. Also the pl. αἰσχρά (sc. ἐστιν) 1 Cl 47:6 (for the doubling cp. Demosth. 25, 28 μιαρόν, μιαρὸν τὸ θηρίον; Caecil. Calact., Fgm. 61 p. 42f; Maximus Tyr. 41, 3a; B-D-F §493, 1; Rob. 1200).—B. 1195. DELG s.v. αἶσχος. M-M. TW. Sv. -
85 ταπεινός
ταπεινός, ή, όν (Pind., Aeschyl., Hdt.+; pap, LXX; En 26, 4 and Did., Gen. 220, 7 [ὄρος]; PsSol 5:12; Test12Patr; JosAs 28:3 cod. A al.; ApcSed, EpArist, Philo, Joseph.; Theoph. Ant. 2, 13 [p. 132, 3]) gener. ‘low’, in our lit. only in a fig. sense.① pert. to being of low social status or to relative inability to cope, lowly, undistinguished, of no account (Hdt. 7, 14; Pla., Phd. 257c; Isocr. 3, 42 al.; 1 Km 18:23; Jos., Bell. 4, 365, Ant. 7, 95; 13, 415; Did., Gen. 244, 14.—Orig., C. Cels. I, 56, 4) ὁ ἀδελφὸς ὁ ταπ. (opp. πλούσιος, one who has more control of life than the τ.) Js 1:9.—Subst. (Philo, Poster. Cai. 109; Jos., Bell. 4, 319) B 3:3. Pl. (Heraclides Pont., Fgm. 55 W. ταπεινοί beside δοῦλοι; Diod S 14, 5, 4; Menand., Monost. 412 Mei. [608 Jaekel]; Ps.-Callisth. 2, 16, 10 of Fortune: ἢ τοὺς ταπεινοὺς ὑπεράνω νεφῶν τιθεῖ ἢ τοὺς ἀφʼ ὕψους εἰς ζόφον κατήγαγεν; Zeph 2:3; Is 11:4; 14:32) Lk 1:52 (opp. δυνάσται, who have the resources to cope). ὁ παρακαλῶν τοὺς ταπεινούς who encourages the downcast 2 Cor 7:6 (Is 49:13). On τοῖς ταπεινοῖς συναπαγόμενοι Ro 12:16 s. συναπάγω. 1 Cl 59:3f prob. belongs here (but s. 3 below); also B 14:9 (Is 61:1 v.l.).② pert. to being servile in manner, pliant, subservient, abject a neg. quality that would make one lose face in the Gr-Rom. world, opp. of a free person’s demeanor (X., Mem. 3, 10, 5; Pla., Leg. 6, 774c; Demochares [III B.C.]: 75 Fgm. 1 Jac. αἰσχρὰ κ. ταπεινά; Cass. Dio 74, 5; POxy 79 II, 2 [II A.D.]) in a judgment pronounced by Paul’s opponents upon him κατὰ πρόσωπον ταπεινός 2 Cor 10:1.③ pert. to being unpretentious, humble (Aeschyl. et al.; Pla., Leg. 4, 716a; X., Ag. 11, 11 in a description of Agesilaus, who does not let success or station go to his head; PGen 14, 6; LXX; EpArist 263; TestGad 5:3; Orig., C. Cels. 3, 64, 6) ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ (w. πραΰς, q.v.) Mt 11:29. Subst. pl., opp. (οἱ) ὑψηλοί 1 Cl 59:3 (but s. 1 above); B 19:6; D 3:9. Opp. ὑπερήφανοι (after Pr 3:34) Js 4:6; 1 Pt 5:5; 1 Cl 30:2. τὸ ταπεινὸν τῆς ψυχῆς humility of the soul 55:6. RLeivestad, ΤΑΠΕΙΝΟΣ-ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΩΝ, NovT 8, ’66, 36–47. S. πραΰτης.—DELG. M-M. TW. Spicq. Sv. -
86 φιλία
φιλία, ας, ἡ (Theognis, Hdt.+; ins, pap, LXX; TestSol 20:9; EpArist, Philo; Jos., Ant. 12, 414, C. Ap. 1, 109; 2, 207 al.; Just., D. 93, 4 φιλίαν ἢ ἀγάπην; 139, 4; Ath. 22, 1f) friendship, love foll. by the objective gen. (Thu. 1, 91, 1; Sir 27:18; Philo, Fuga 58 φ. θεοῦ) ἡ φιλία τοῦ κόσμου Js 4:4 (there is also an αἰσχρὰ φ.: Biogr. p. 112), Pl. φιλίαι ἐθνικαί friendships with polytheists Hm 10, 1, 4 (φιλία can also = bond of friendship: Diod S 10, 4, 6 εἰς τὴν φιλίαν προσλαβέσθαι; 19, 73, 2). J-CFraisse, Philia, La notion d’amitiê dans la philosophie antique ’74; LPizzolato, L’ idea di amicizia nel mondo antico classico e cristiano ’93; DKonstan, Friendship and the State, The Context of Cicero’s ‘De Amicitia’: Hyperboreus 1, ’94/95, 1–16, Greek Friendship: AJP 117, ’96, 71–94, Friendship in the Classical World ’97; JFitzgerald, Greco-Roman Perspectives on Friendship ’96.—DNP IV 669–74. DELG s.v. φίλος. M-M. TW. Sv.
См. также в других словарях:
αἰσχρά — αἰσχρός causing shame neut nom/voc/acc pl αἰσχρά̱ , αἰσχρός causing shame fem nom/voc/acc dual αἰσχρά̱ , αἰσχρός causing shame fem nom/voc sg (attic doric aeolic) αἰσχρός causing shame neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰσχρᾷ — αἰσχρός causing shame fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αισχρά πρόσωπα — (λατ. personae turpes).Έτσι ονομάζονταν στο βυζαντινό ρωμαϊκό δίκαιο τα πρόσωπα με μειωμένη κοινωνική υπόληψη. Για να χαρακτηριστεί κάποιος α.π. (έννοια ελαφρύτερη της ατιμίας) θα έπρεπε να είχε καταδικαστεί για κάποια αξιόποινη πράξη (κλοπή… … Dictionary of Greek
αἴσχρ' — αἰσχρά , αἰσχρός causing shame neut nom/voc/acc pl αἰσχρά̱ , αἰσχρός causing shame fem nom/voc/acc dual αἰσχρά̱ , αἰσχρός causing shame fem nom/voc sg (attic doric aeolic) αἰσχρά , αἰσχρός causing shame neut nom/voc/acc pl αἰσχρέ , αἰσχρός… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τᾀσχρά — αἰσχρά , αἰσχρός causing shame neut nom/voc/acc pl αἰσχρά̱ , αἰσχρός causing shame fem nom/voc/acc dual αἰσχρά̱ , αἰσχρός causing shame fem nom/voc sg (attic doric aeolic) αἰσχρά , αἰσχρός causing shame neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰσχρᾶι — αἰσχρᾷ , αἰσχρός causing shame fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰσχράν — αἰσχρά̱ν , αἰσχρός causing shame fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰσχράς — αἰσχρά̱ς , αἰσχρός causing shame fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-λόγος — (AM λόγος) β συνθετικό πολλών παροξύτονων ονομάτων και επιθέτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που δηλώνουν αυτόν που λέει ό,τι δηλώνει το α συνθετικό (αισχρολόγος «αυτός που μιλάει αισχρά», ευφυολόγος «αυτός που λέει έξυπνα αστεία») ή αυτόν που … Dictionary of Greek
έχω — (I) (ΑΜ ἔχω) 1. κρατώ κάτι στα χέρια μου, είμαι ο κάτοχος (κύριος, ιδιοκτήτης) ενός πράγματος («έχει σπίτια και κτήματα») 2. (για προσωπική κράτηση) κρατώ, φυλάω («τόν έχουν μέσα» ή «τόν έχουν στη φυλακή») 3. (για δήλωση συγγενικού δεσμού ή άλλης … Dictionary of Greek
αισχροεπώ — αἰσχροεπῶ ( έω) (Α) [αἰσχροεπής] μεταχειρίζομαι αισχρή γλώσσα, λέω αισχρά λόγια … Dictionary of Greek