-
1 ἀλαλά
ἀλαλά, ἡ (s. ἀλάλη), onomatopoetisches Wort, das Kriegsgeschrei, Eur. Hel. 1344; Ar. Av. 953; im plur. ἀλαλαὶ, ἰή παιήων, Ar. Lys. 1291; vgl. Av. 1759. – Dah. der Kampf selbst, Pind. N. 3, 57 δορίκτυπος; vgl. I. 6, 10; personificirt frg. 225 κλῦϑ' Ἀλαλὰ, πολέμου ϑύγατερ. Uebh. Jauchzen, Soph. Tr. 205; Eur. Phoen. 337.
-
2 ἀλαλά
ἀλαλά, onomatopoetisches Wort, das Kriegsgeschrei. Dah. der Kampf selbst. Übh. Jauchzen -
3 καρτερός
καρτερός, = κρατερός, was zu vgl., stark, gewaltig, muthig, tapfer; Beiwort der Helden, καὶ εἰ μάλα καρτερός ἐστιν, von Hektor, Il. 13, 316, vgl. 1, 178; c. inf., ὃς μάλα καρτερός ἐστι μάχῃ ἔνι φῶτας ἐναίρειν 13, 483; ἐν πολέμῳ 9, 53; φάλαγγες Il. 5, 592; von Sachen, καρτερὰ ἔργα, Gewaltthaten, 5, 872; ὅρκος, gewaltiger, festbindender Schwur, 19, 108 Od. 4, 253; ἕλκος, starke, schwere Wunde, Il. 16, 517. – Von Helden auch Pind. Ol. 13, 81 N. 7, 26; ἀλαλά I. 6, 10; ὅρκος P. 4, 166; λίϑος, der gewaltige Stein, Ol. 1, 57; μέριμνα I. 7, 13; εἰ Ζεύς γε Τυφῶ καρτερώτερος μάχῃ Aesch. Spt. 500; καρτερὰ φρονήματα, der gewaltige, trotzige Muth, Prom. 207; καὶ γὰρ τὰ δεινὰ καὶ τὰ καρτερώτατα τιμαῖς ὑπείκει, selbst das Gewaltige, Mächtige weicht den höheren Ehren, Soph. Ai. 635. – In Prosa oft mit πρός, z. B. καρτερὸς πρὸς τὸ λέγειν Plat. Theaet. 169 b; καρτερώτατος ἀνϑρώπων ἐστὶ πρὸς τὸ ἀπιστεῖν τοῖς λόγοις, er ist der hartnäckigste, Phaed. 77 a; καρτερὸς πρὸς πάντα Xen. Cyr. 1, 6, 25; ἐν πολέμοις Luc. D. Mort. 24, 1; καὶ ἐῤῥωμένος Tox. 10. – Bes. auch τινός, einer Sache mächtig, Herr u. Meister davon, herrschend, vgl. Od. 15, 553 ὑμετέρου δ' οὐκ ἔστι γένος βασιλεύτερον ἄλλο ἐν δήμῳ Ἰϑάκης, ἀλλ' ὑμεῖς καρτεροὶ αἰεί; Theocr. 15, 94, u. bes. in sp. Prosa, wie Arr. An. 7, 11, 5 D. Hal. 5, 8. – Uebh. stark, fest, dauerhaft, haltbar; τεῖχος Her. 9, 9; Xen. Hell. 7, 4, 22; χωρίον Thuc. 5, 65; Sp.; μάχη, heftige, gewaltige Schlacht, Her. 1, 76. 8, 12, wie Sp., z. B. Plut. Alc. 31. – Τὸ καρτερόν, substantivisch, σϑένει κατὰ τὸ καρτερὸν ἀνασώσασϑαι τὴν ἀρχήν, durch Muth u. Gewalt, Her. 3, 65, vgl. 1, 212; οὐ κατ' ἰσχύν, οὐδὲ πρὸς τὸ καρτερόν, δόλῳ δέ Aesch. Prom. 212; καὶ ναυσὶ καὶ πεζοῖσι κατὰ τὸ κ. Ar. Ach. 597, wie Plut. Conv. 217 c; Sp.; τόλμης εἶμι πρὸς τὸ καρτερόν, zum gewalt tigen Wagestück, Eur. Med. 394. – Adv. καρτερῶς, bes. Sp., καὶ βιαίως Luc. somn. 6.
-
4 δορί-κτυπος
δορί-κτυπος, speerklingend; ἀλαλά Pind. N. 3, 57; Αἰακίδαι 7, 9.
-
5 ἀν-αλαλάζω
ἀν-αλαλάζω, Kriegsgeschrei ( αλαλά) erheben, Xen. An. 4, 3, 19; übh. aufschreien, Eur. Suppl. 741.
-
6 ἀλαλάζω
ἀλαλάζω ( aor. ἀλαλάξαι), das Kriegsgeschrei, ἀλαλά, beim Beginne der Schlachten zu Ehren des Kriegsgottes erheben; Pind. Ol. 7, 37; oft Xen., z. B. Hell. 4, 3, 17 An. 5, 2, 11; Plut., z. B. Flam. 4 Lucull. 28. – Soph. verb. es mit acc., νίκην ἀλαλάξαι, den Sieg jubelnd verkünden, Ant. 133. Auch vom Klagegeschrei, Eur. El. 483; vom Angstgeschrei, Plut. Luc. 28. Uebh. laut ertönen, ψαλμὸς ἀλαλάζει Aesch. frg. 54. – Das Med. in derselben Bdtg, ἀλαλάξομαι Eur. Bacch. 585; ἀλαλάζοντο Arr. 10, 5, 3.
-
7 ἀλάλη
-
8 ἐλελεῦ
ἐλελεῦ, auch ἐλελελελεῠ, ein Kriegsgeschrei, wie ἀλαλά, hurrah! Ar. Av. 364; ein Wehruf, Aesch. Prom. 879; auch bei Festaufzügen als Jubelruf, Plut. Thes. 22.
-
9 ἐλελεῦ
См. также в других словарях:
ἀλαλά — ἀλαλά̱ , ἀλαλή loud cry fem nom/voc/acc dual ἀλαλά̱ , ἀλαλή loud cry fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αλαλά — Μυθολογικό πρόσωπο, κόρη του Πολέμου. Συμβόλιζε την πολεμική κραυγή αλαλά που φώναζαν οι αρχαίοι πολεμιστές όταν έκαναν επίθεση ή για να εμψυχώνονται στη μάχη. Από την κραυγή αυτή προέρχονται και οι λέξεις αλαλαγή ή αλαλαγμός. * * * ἀλαλὰ (Α) 1.… … Dictionary of Greek
ἄλαλα — ἄλαλος speechless neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀλαλᾶι — ἀλαλᾷ , ἀλαλάω make dumb pres subj mp 2nd sg ἀλαλᾷ , ἀλαλάω make dumb pres ind mp 2nd sg (epic doric aeolic) ἀλαλᾷ , ἀλαλάω make dumb pres subj act 3rd sg ἀλαλᾷ , ἀλαλάω make dumb pres ind act 3rd sg (epic doric aeolic) ἀλαλᾷ , ἀλαλάζω raise the… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀλαλᾶς — ἀλαλᾶ̱ς , ἀλαλάω make dumb pres ind act 2nd sg (doric aeolic) ἀλαλᾶ̱ς , ἀλαλάζω raise the war cry fut ind act 2nd sg (doric aeolic) ἀλαλή loud cry fem gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀλαλατός — ἀλαλᾱτός , ἀλαλητός shout of victory masc nom sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀλαλάν — ἀλαλά̱ν , ἀλαλή loud cry fem acc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αλαλή — ἀλαλὴ και ἀλαλά, η (Α) 1. δυνατή κραυγή 2. πολεμική κραυγή 3. ιαχή τής μάχης και η ίδια η μάχη. [ΕΤΥΜΟΛ. Το ουσιαστικό ἀλαλή, που είναι αττ. τ. τού αντίστοιχου δωρ. ἀλαλά, προήλθε από χρήση του επιφωνήματος ἀλαλὰ* ως ουσιαστικού] … Dictionary of Greek
αλαλαί — ἀλαλαὶ και ἀλαλαλαὶ (Α) 1. επιφώνημα χαράς. 2. ως ουσ. βλ. ἀλαλά. [ΕΤΥΜΟΛ. Παράλληλος τ. τού επιφωνήματος ἀλαλά*] … Dictionary of Greek
оле — межд. удивления, укр. оле!, ст. слав. оле (Супр.), болг. оле, олеле ой!; ура! (Младенов 379), сербохорв. ле̏ле увы!, горе! . Вероятно, из *о ле или *е ле, с частицей lе (подобно еле), словен. lè только, лишь, однако (же) , польск. lе, наряду с… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Alala — Alala, ( el. Ἀλαλά), was the female personification of the war cry in Greek mythology. She was the daughter of Polemos. [ [http://www.theoi.com/Daimon/Alala.html Theoi Project: Alala] ALALA was the spirit (daimona) of the war cry. She was a… … Wikipedia