-
1 abax
-
2 anthrax
anthrax, ăcis, m. [st2]1 [-] minium brut. [st2]2 [-] anthrax, charbon (maladie infectieuse). - [gr]gr. ἄνθραξ, ακος.* * *anthrax, ăcis, m. [st2]1 [-] minium brut. [st2]2 [-] anthrax, charbon (maladie infectieuse). - [gr]gr. ἄνθραξ, ακος.* * *Anthrax, anthracis, et Graece anthracos, penul. prod. m. g. Un antrac, ou Un charbon. -
3 characatus
characātus, a, um échalassé, soutenu par des échalas. - cf. gr. χάραξ, ακος: pieu, échalas; palissade.* * *characātus, a, um échalassé, soutenu par des échalas. - cf. gr. χάραξ, ακος: pieu, échalas; palissade.* * *Characatus, pen prod. Adiectiuum, deriuatum seu formatum a kharax, kharakos: vt Characatae vineae. Columel. Vigne garnie d'eschalas, Enchalassee, Encharnelee. -
4 plaga
[st1]1 [-] plāga, ae, f.: - [abcl][b]a - coup, percussion, secousse. - [abcl]b - coup (qui meurtrit), contusion, blessure, plaie, lésion. - [abcl]c - coup, atteinte, dommage, tort, préjudice, échec, malheur, calamité.[/b] - [gr]gr. πληγή, ῆς. - plaga atomorum, Cic.: choc des atomes. - callere plagis, Plaut.: avoir la peau durcie par les coups. - plaga ex vulnere, Cels.: plaie qui résulte d'une blessure. - plagae scorpionum, Plin.: piqûres de scorpions. - plagam ferre (inferre, infligere, facere): porter un coup, faire une blessure. - aperitur picea plagâ, Plin.: on fait une incision au faux sapin. - levior est plaga ab amico, Cic.: le coup est moins dur, venant d'un ami. - plagam gravem facit oratio, Cic.: l'éloquence porte un coup terrible. [st1]2 [-] plăga, ae, f.: - [abcl][b]a - étendue de terre, région, zone, contrée. - [abcl]b - canton, district.[/b] - [gr]gr. πλάξ, ακός. - plaga aetheria, Virg.: les espaces célestes, le ciel. - quatuor plagae, Virg.: les quatre zones. - plaga olearum, Lucr.: rangée d'oliviers. - plaga marmorata, Stat.: chemin pavé de marbre. - plagae maris, Gell.: la mer. [st1]3 [-] plăga, ae, f.: - [abcl][b]a - filet de chasse, rets, piège. - [abcl]b - rideau (de lit, de litière), tenture.[/b] - tendere plagas, Cic.: tendre des filets. - extrema plaga, Plin.: l'extrémité de la toile (d'araignée). - in plagas incidere, Petr.: tomber dans un piège.* * *[st1]1 [-] plāga, ae, f.: - [abcl][b]a - coup, percussion, secousse. - [abcl]b - coup (qui meurtrit), contusion, blessure, plaie, lésion. - [abcl]c - coup, atteinte, dommage, tort, préjudice, échec, malheur, calamité.[/b] - [gr]gr. πληγή, ῆς. - plaga atomorum, Cic.: choc des atomes. - callere plagis, Plaut.: avoir la peau durcie par les coups. - plaga ex vulnere, Cels.: plaie qui résulte d'une blessure. - plagae scorpionum, Plin.: piqûres de scorpions. - plagam ferre (inferre, infligere, facere): porter un coup, faire une blessure. - aperitur picea plagâ, Plin.: on fait une incision au faux sapin. - levior est plaga ab amico, Cic.: le coup est moins dur, venant d'un ami. - plagam gravem facit oratio, Cic.: l'éloquence porte un coup terrible. [st1]2 [-] plăga, ae, f.: - [abcl][b]a - étendue de terre, région, zone, contrée. - [abcl]b - canton, district.[/b] - [gr]gr. πλάξ, ακός. - plaga aetheria, Virg.: les espaces célestes, le ciel. - quatuor plagae, Virg.: les quatre zones. - plaga olearum, Lucr.: rangée d'oliviers. - plaga marmorata, Stat.: chemin pavé de marbre. - plagae maris, Gell.: la mer. [st1]3 [-] plăga, ae, f.: - [abcl][b]a - filet de chasse, rets, piège. - [abcl]b - rideau (de lit, de litière), tenture.[/b] - tendere plagas, Cic.: tendre des filets. - extrema plaga, Plin.: l'extrémité de la toile (d'araignée). - in plagas incidere, Petr.: tomber dans un piège.* * *Plaga, plagae, priore prod. Virg. Playe, Navreure, Bature.\Nodi plagarum. Stat. Tumeurs et enflures des playes.\Altae plagae. Seneca. Profondes.\Accipere plagam. Cic. Recevoir une playe, Estre navré, Estre deplayé.\Facere grauem plagam. Cic. Donner un mauvais coup, Navrer, Blesser.\Facta plaga. Cels. Incision faicte, ou Entaillure.\Fieri meliorem plagis. Cic. Devenir meilleur par estre bien batu.\Infligere plagam mortiferam alicui. Cicero. Donner un coup mortel.\Iniicere plagam. Cic. Donner un coup.\Pati plagas non possum. Terent. Je ne puis endurer d'estre batu.\Plaga. Plin. Incision faicte en l'escorce d'un arbre.\Plagae, priore correpta. Cic. Rets à prendre bestes sauvages. Proprement ce sont les cordes dessus et dessoubs dequoy on tend les rets.\Incidere in plagas, per translationem. Cicero. Tomber en quelque inconvenient et danger.\Plaga, priore similiter correpta. Virgil. Une grande estendue ou espace du ciel ou de la terre, Quelque partie du monde.\AEtheria plaga. Virgil. La region de l'air.\Ardens plaga. Claud. Une contree ou pays fort chauld.\Marmorata plaga ingenti dorso. Stat. Chemin pavé de marbre.\Solifera plaga. Seneca. Orient.\Plagae. Varro. Tapis, ou Tapisserie. -
5 styrax
styrax, ăcis, m. et f. [st2]1 [-] styrax, storax, alibousier (arbre qui fournit des baumes, en particulier, le benjoin). [st2]2 [-] baume du styrax. - [gr]gr. στύραξ, ακος.* * *styrax, ăcis, m. et f. [st2]1 [-] styrax, storax, alibousier (arbre qui fournit des baumes, en particulier, le benjoin). [st2]2 [-] baume du styrax. - [gr]gr. στύραξ, ακος.* * *Styrax, styracis, pen. corr. m. g. Plin. Un arbre et sa gomme, que les apoticaires appellent mauvaisement Storax. -
6 thorax
thorax, ācis, m. [st2]1 [-] Cels. thorax, poitrine. [st2]2 [-] pourpoint. [st2]3 [-] cuirasse. [st2]4 [-] Vitr. buste. - [gr]gr. θώραξ, ακος.* * *thorax, ācis, m. [st2]1 [-] Cels. thorax, poitrine. [st2]2 [-] pourpoint. [st2]3 [-] cuirasse. [st2]4 [-] Vitr. buste. - [gr]gr. θώραξ, ακος.* * *Thorax, thoracis, penul. prod. masc. gen. Plin. La poictrine, l'estomach.\Thorax. Iuuenal. Pourpoinct, ou autre habillement qui couvre la poictrine.\Subuculae thorax laneus. Sueton. La piece qu'on met devant l'estomach, Le devant du hault de la chemise.\Thorax. Plin. Halecret, Corselet, et toute armure du corps. -
7 Arctŏphylax
Arctŏphylax, ăcis, m. le Bouvier (constellation). - [gr]gr. ἀρκτοϕύλαξ, ακος. - Cic. Nat. 2, 96. -
8 Atrax
- [gr]gr. Ἄτραξ, ακος. [st1]1 [-] Atrax, ăcis, m.: l'Atrax (fleuve d'Etolie). - Plin. 4, 6. [st1]2 [-] Atrax, ăcis, m.: fils de Pénée. - Schol. Stat. Th. 1, 106. [st1]3 [-] Atrax, ăcis, f.: Atrax (ville de Thessalie). - Plin. 4, 8, 15, 29; Liv. 32, 15; 36, 10.
См. также в других словарях:
άκος — ἄκος ( ως), το (Α) 1. θεραπευτικό μέσον, γιατρικό 2. μέσο ψυχικής ανακούφισης και παρηγοριάς, καταφυγή 3. μέσο για τήν επίτευξη κάποιου σκοπού 4. απρόσ. «ἄκος ἐστὶ μοι», μέ ωφελεί. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολογίας. Η λ. συνδέεται πιθ. με τύπους,… … Dictionary of Greek
ἄκος — cure neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-άκος — Γλωσσ. υποκοριστική κατάληξη αρσενικών ουσιαστικών τής Ν. Ελληνικής, που συνδέεται ετυμολογικά, σύμφωνα με την επικρατέστερη σήμερα άποψη, με την υποκορ. κατάλ. άκι* … Dictionary of Greek
Φαίαξ — ακος, ο, ΝΜΑ, και ιων. τ. Φαίηξ, ηκος, Α συν. στον πληθ. οι Φαίακες μυθ. μυθικός λαός που πήρε την ονομασία του από τον γενάρχη του Φαίακα, γιο τού Ποσειδώνος και τής Κερκύρας, και κατοικούσε στη νήσο Σχερία, δηλαδή τη σημερινή Κέρκυρα, και ο… … Dictionary of Greek
Ψίλαξ — ακος, ὁ, Α προσωνυμία τού Διονύσου στις Αμύκλες. [ΕΤΥΜΟΛ. < ψίλον, δωρ. τ. τού πτίλον + επίθημα αξ, ακος (πρβλ. κόλ αξ)] … Dictionary of Greek
πλούταξ — ακος, ὁ, Α ο αγροίκος πλούσιος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πλοῦτος + επίθημα αξ, ακος, το οποίο έχει συχνά μειωτική σημ. (πρβλ. θαλάμ αξ, στό αξ)] … Dictionary of Greek
πολυβώλαξ — ακος, ὁ, ἡ, Α πολύβωλος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + βῶλαξ, ακος «όγκος χώματος» (πρβλ. ερι βώλαξ)] … Dictionary of Greek
πολυδόναξ — ακος, ὁ, Α (για μουσικό όργανο) αυτός που έχει πολλούς αυλούς από καλάμι. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + δόναξ, ακος «καλάμι»] … Dictionary of Greek
πολυθρίδαξ — ακος, ὁ, Μ αυτός που έχει πολλά μαρούλια. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + θρίδαξ, ακος, ἡ «μαρούλι»] … Dictionary of Greek
πολυπίδαξ — ακος, ὁ, ἡ, Α αυτός που έχει πολλούς πίδακες, πολλές πηγές («Ἴδην πολυπίδακα», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + πῖδαξ, ακος (πρβλ. μεθυ πῖδαξ)] … Dictionary of Greek
προφύλαξ — ακος, ὁ, ἡ, ΝΑ [φύλαξ, ακος] 1. στρατιώτης μονάδας προφυλακής (α. «θανατώνουν... τρεις προφύλακας», Ζαλοκ. β. «ἠρώτησε τοὺς προφύλακας», Ξεν.) αρχ. 1. αξιωματικός φρουράς 2. προσωνυμία τού Απόλλωνος («προφύλαξ Ἀπόλλων», επιγρ.) 3. στον πληθ. οἱ… … Dictionary of Greek
