-
1 Πάν
Πάν, -νόςж, -νί (h. Hom., Pi., Hdt. usw.; Πάονι ark. VIa)Grammatical information: m.Meaning: herder god of Arcadia (h. Hom., Pi., Hdt.).Derivatives: 1. Demin. Πανίσκος (Cic.); 2. Πάνιος `belonging to P., Panish' (A.Fr. 98 = 143 M.), - ιον n. `sanctuary of P.' (Epid.IIIa), - ειον n. `id.' (Str.), τὰ Π. `festival of P.' (Delos IIIa), f. Πανιάς (Nonn.); 3. Πανικός `id.' (hell.); 4. Πανιασταί m. pl. `worshipper of P.' (Rhod., Perg.; as Άπολλωνιασταί a.o.; Πανισταί conj. Men. Dysk. 230); 5. πανεύω `to treat after the manner of P.' (Heracl. Paradox.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Uncertain. Since Schulze KZ 42, 81 a. 374 (Kl. Schr. 217 f.) usu. as PGr. *Πᾱύσων identified with Skt. Pūṣán- m. `god who protects and augments the herds'; IE * pāus-: * pūs- (to púṣyati `thrive'?). Doubts by Mayrhofer s. v. Rejecting also v. Wilamowitz Glaube 1, 247 n. 1. Untenable on Πάνειον, Πανικόν (to πανός `fire-signal') Harrison ClassRev. 40, 6 ff. (cf. Wahrmann Glotta 17, 261 f.); not better Kerényi Glotta 22, 37f. (to supposed. Illyr. pā-ne-u- `swell').Page in Frisk: 2,470-471Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Πάν
-
2 Πάν
AΠάονι IG5(2).556
(Melpea, vi B. C.)), ὁ, Pan,Πᾶνα δέ μιν καλέεσκον, ὅτι φρένα πᾶσιν ἔτερψεν h.Hom. 19.47
, cf. 5, Hdt.2.145, 6.105, etc.;ὦ Πὰν Ἀρκαδίας μεδέων Pi.Fr.95
, cf. Theoc.1.123, etc.;Π. κεροβάτας Ar.Ra. 230
(lyr.): pl. , Theoc.4.63, D.S. 1.88; dat. pl.Πᾶσιν Id.5.28
; Πανὸς γόνος, σπέρμα, in magic, PMag.Par.1.2306, 2996; Πανὸς κέρατα, = γλυκυσίδη, Ps.-Dsc.3.140.
См. также в других словарях:
Παν — I Ελληνική θεότητα, το πεδίο δράσης, της οποίας –ο άγριος κόσμος των ποιμένων– ήταν παρόμοιο με εκείνο του Ερμή, τον οποίου θεωρούνταν γιος. Περισσότερο δαίμων παρά θεός, είχε ζωώδη χαρακτηριστικά (παριστανόταν με κέρατα και κατσικίσια πόδια:… … Dictionary of Greek
