-
1 δια-περαίνω
δια-περαίνω, vollenden, endigen; λόγους Eur. Andr. 333; Plat. Gorg. 510 a u. öfter; ἀπόκρισιν ibd. 451 a; ὁδόν Legg. I, 625 b; bes. = vollständig erzählen, Eur. Andr. 1057; παϑήματα Plat. Phil. 52 b, u. öfter. Auch med., eben so, λόγον Plat. Phaedr. 263 e, u. öfter; σελήνη ἐν μηνὶ τὸν ἑαυτῆς διαπεραίνεται κύκλον Arist. mund. 6. – Διαπεραντέον, man muß vollenden, Plat. Legg. IV, 715 e.
-
2 διαπεραίνω
δια-περαίνω, vollenden, endigen; bes. = vollständig erzählen. Διαπεραντέον, man muß vollenden
См. также в других словарях:
διαπεραντέον — one must carry to its conclusion masc acc sg διαπεραντέον one must carry to its conclusion neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
