-
1 Deianira
Dēianīra, ae, f. (Δηϊάνειρα), Tochter des Öneus, Schwester des Meleager, Gemahlin des Herkules, und von diesem Mutter des Hyllus. Sie führte gegen ihren Willen den Tod des Herkules herbei, als sie ihm ein mit dem giftigen Blute des Nessus bestrichenes Gewand übersandte, Ov. met. 9, 9 sqq. Hyg. fab. 34 sqq. Cic. Tusc. 2, 20.
-
2 ἁβρός
ἁβρός (ἅπτω, ἁπαλός, andere von ἥβη, doch ist α kurz nach Draco u. Eur. Med. 1164 Troad. 821; falsch im E. M. von ἄ-βαρος), sein, zart; 1) im guten Sinne: schön, edel, Pind. σῶμα Ol. 6, 55; Κρηϑεΐς N. 5, 26; κῦδος, seiner, herrlicher Ruhm, C. 5, 7 I. 1, 56; ähnl. λόγος, ehrenvoll, N. 7, 32; στέφανος I. 7, 65; πλοῦτος P. 3, 110. Plato verbindet τὸ καλὸν καὶ ἁβρόν Conv. 264 c. Dann besonders von weiblicher Shönheil und Zartheit: παρϑένοι ἁβραί Aesch. frg. 433; Δηιάνειρα Hoph. Tr. 526, ch.; βόστρυχοι Eur. Bacch. 493 (wie ἴουλος Orph. Ara. 229); πούς Hel. 1528; κῶλον Iph. A. 614; oft in den erotischen Gedichten. Allgemeiner: angenehm, σχολὴ ἁβρότατον κτῆμα Xen. Conv. 4, 43; ἁβρὰ παϑεῖν Theoan. 474. 722 (bei Plut. Hol. 2 dem Hol. zugeschrieben). Bei Luc. sein, witzig, mit ἀστικός verbunden, Iud. Deor. 7; vgl. D. meretr. 14; von zierlicher Rede, Hermoacnes. – Bei Männern erschien solche zarte Schönheit als Weichlichkeit; dah. tadelnd: üppig, weichlich, bes. von der asiatischen Pracht und weibischen Lebensweise (VLL. τρυφερός, μαλακός). So Her., Πέρσῃσι πρὶν Λυδοὺς καταστρέψασϑαι ἦν οὔτε ἁβρὸν οὔτε ἀγαϑὸν οὐδέν 1, 71; Ἀγάϑυρσοι ἁβρό-τατοι ἄνδρες καὶ χρυσοφόροι μάλιστα 4, 104 (beides verbindet auch Luc. Dial. Mort. 14, 2); Ἰώνων τρυ-φεραμπεχόνων ἁβρὸς ἡδυπαϑὴς ὄχλος Antiphan. Ath. XII, 526 d; Ἀλκιβιάδης com. Ath. XIII, 570 d; ἁβρότερος γυναικῶν Luc. Dial. D. 18; δίαιτα ἁβρο-τέρα Ael. V. H. 4, 22; ἁβρὸν βαίνειν ( Schol. ϑρυπτόμενος, βλακευόμενος), zierlich, üppig einhergehen, Eur. Med. 1164; Tro. 821 (vom Ganymed; vgl. Arist. Vesp. 1163 πλουσίως προβὰς τρυφερόν τι διασα-λακώνισον); ἁβρὰ γελᾶν, behaglich lachen, Anacr. 41, 3. 42, 5; sanft lächeln, Ep. ad. 31 (XII, 156). – Adv., ἁβρῶς βαίνειν Eur. Med. 823 u. a.
-
3 Deianira
Dēianīra, ae, f. (Δηϊάνειρα), Tochter des Öneus, Schwester des Meleager, Gemahlin des Herkules, und von diesem Mutter des Hyllus. Sie führte gegen ihren Willen den Tod des Herkules herbei, als sie ihm ein mit dem giftigen Blute des Nessus bestrichenes Gewand übersandte, Ov. met. 9, 9 sqq. Hyg. fab. 34 sqq. Cic. Tusc. 2, 20.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Deianira
См. также в других словарях:
Δηιανείρᾳ — Δηϊανείρᾱͅ , Δηιάνειρα destroying her spouse fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Δηιάνειρα — Δηϊάνειρα , Δηιάνειρα destroying her spouse fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Δηιάνειρα — Μυθολογικό πρόσωπο. Ήταν σύζυγος του Ηρακλή. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Δ. παραπλανήθηκε από τον κένταυρο Νέσσο· όταν ο τελευταίος πέθαινε, χτυπημένος στην καρδιά από βέλος του Ηρακλή επειδή είχε επιτεθεί στη Δ., της αποκάλυψε πως το αίμα του… … Dictionary of Greek
Δηιανείρας — Δηϊανείρᾱς , Δηιάνειρα destroying her spouse fem acc pl Δηϊανείρᾱς , Δηιάνειρα destroying her spouse fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Δῃάνειρα — Δηϊάνειρα , Δηιάνειρα destroying her spouse fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ιόλη — Μυθολογικό πρόσωπο. Κόρη του τοξότη Ευρύτη, βασιλιά της Οιχαλίας, χώρας που οι μυθογράφοι τοποθετούν στη Μεσσηνία, στη Θεσσαλία ή στην Εύβοια. Την ερωτεύτηκε παράφορα o Ηρακλής, ο οποίος, όταν o Εύρυτος οργάνωσε αγώνες τόξου με βραβείο την κόρη… … Dictionary of Greek
Σοφοκλής — I Αρχαίος Έλληνας τραγικός (Αθήνα 496 406 π.Χ.). Γιος ενός οπλοποιού, το 480 ήταν επικεφαλής του νικητήριου χορού των εφήβων κατά τον εορτασμό της νίκης της Σαλαμίνας. Το 468 σημείωσε την πρώτη νίκη στους δραματικούς αγώνες νικώντας τον Αισχύλο… … Dictionary of Greek
Μελεαγρίδες — Μυθολογικά πρόσωπα. Σύμφωνα με την παράδοση, επρόκειτο για γυναίκες που θρηνούσαν αδιάκοπα τον θάνατο του ήρωα Μελέαγρου. Ο θρήνος τους ήταν τόσο έντονος, ώστε οι θεοί τις λυπήθηκαν και τις μεταμόρφωσαν στα ομώνυμα πουλιά με τη θρηνητική φωνή.… … Dictionary of Greek
Deianira — Heracles, Deianira and Nessus, black figure hydria, 575 550 BC, Louvre (E 803) Deïanira or Dejanira (pronounced / … Wikipedia
Deianeira — Herakles, Deianeira und Nessos, schwarzfigurige Hydria, 575 550 v. Chr. Louvre (E 803) Deianeira (griechisch Δηιάνειρα) ist in der griechischen Mythologie eines der sieben Kinder des kalydonische … Deutsch Wikipedia
Dejanire — Déjanire Pour les articles homonymes, voir Déjanire (homonymie). Héraclès, Déjanire et Nessos, hydrie à fig … Wikipédia en Français