Αἴγυπτ'

См. также в других словарях:

• Αἴγυπτ' — Αἴγυπτε , Αἴγυπτος the river Nile fem voc sg Αἴγυπτε , Αἴγυπτος the river Nile masc voc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• Λούξορ — (αιγυπτ. El Uqsor, διεθν. Luxor). Πόλη (360.503 κάτ. το 1996) της Αιγύπτου και κυβερνείο (επαρχία) της χώρας στην Άνω Αίγυπτο. Η πόλη βρίσκεται στην ανατολική όχθη του Νείλου και είναι χτισμένη, μαζί με τη γειτονική Ελ Καρνάκ, στην τοποθεσία των… …   Dictionary of Greek

• Μαρεώτις — (αιγυπτ. Maruyt). Αβαθής αλμυρή λίμνη (250 τ. χλμ.) της Αιγύπτου. Βρίσκεται στα ΝΔ της Αλεξάνδρειας και η ονομασία της προήλθε από τους Έλληνες της αρχαιότητας. Στις όχθες της βρισκόταν κατά την αρχαιότητα η πόλη Μαρέα, πρωτεύουσα του Ινάρω,… …   Dictionary of Greek

• χάμψαι — οἱ, Α (στην αρχ. Αίγυπτο) οι κροκόδειλοι. [ΕΤΥΜΟΛ. Δάνεια λ. αιγυπτ. προέλευσης. Ωστόσο, η σύνδεση τού τ. με το αιγυπτ. msh «κροκόδειλος» γεννά δυσχέρειες, ενώ και η άποψη εκείνων που προτείνουν έναν διαφορετικό, υποθετικό, αιγυπτ. τ. hms για την …   Dictionary of Greek

• κώνωψ — ο (AM κώνωψ, ωπος) 1. κουνούπι («ὑπαὶ κώνωπος ἐξηγειρόμην», Αισχύλ.) 2. ως κύριο όν. Κώνωψ μικρό λατινικό ποίημα που αποδίδεται στον Βεργίλιο 3. παροιμ. φρ. α) «oἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες» λέγεται γι αυτούς που… …   Dictionary of Greek

• χάννη — και δωρ. τ. χάννα, ἡ, Α είδος θαλάσσιου σαρκοφάγου ψαριού, που ονομάστηκε έτσι λόγω τού μεγάλου και συνήθως ανοιχτού στόματός του. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Κατά την επικρατέστερη άποψη, η λ. έχει σχηματιστεί από το θ. χᾰν τού ρ. χαίνω (βλ. λ.… …   Dictionary of Greek

• ψάγδαν — ανος, και ψάγδας και σάγδας και σαγδᾱς και τ. άτονης ονομ. ψάγδης και στον Ησύχ. ψαγδῆς, ὁ Α (στην Αίγυπτο) είδος μύρου. [ΕΤΥΜΟΛ. Δάνειο από την Αιγυπτιακή, πρβλ. αιγυπτ. sgnn «λίπος, αλοιφή». Η Ελληνική δανείστηκε τον τ. με το άρθρο του, p’… …   Dictionary of Greek

• -ιακός — κατάλ. που εμφανίζεται ήδη από τον 5ο π.Χ. αιώνα σε πλήθος επιθ. παραγομένων από λ. σε ιος και που σχηματίστηκε αντί για * ιικός αναλογικά προς τις καταλ. ιά, ιάς, ιάδης, ιάζειν και προς αποφυγή τής κακοφωνίας τών δύο συνεχόμενων ι. Οι λ. με… …   Dictionary of Greek

• Ίωνες — Ένα από τα τέσσερα ελληνικά φύλα, το οποίο περιλάμβανε είτε τους Έλληνες της Αττικής και της Εύβοιας είτε τους αποίκους εκείνους οι οποίοι περίπου στα τέλη της 2ης χιλιετίας π.Χ. εγκαταστάθηκαν στις ακτές της Μικράς Ασίας μεταξύ των κοιλάδων του… …   Dictionary of Greek

• Θωθ — Αιγυπτιακός θεός της σοφίας, κύριος των νόμων και των ιερών κειμένων. Η λατρεία του, που προέρχεται πιθανότατα από την περιοχή του Δέλτα του Νείλου, είχε το κέντρο της στην Ερμούπολη. Παριστανόταν με τη μορφή ίβιδας (το ιερό πουλί ίβις ήταν… …   Dictionary of Greek

• Ιταλιώτης — Ἰταλιώτης, ὁ (Α) Έλληνας κάτοικος τής Ιταλίας. [ΕΤΥΜΟΛ. < Ἰταλία + κατάλ. ιώτης (πρβλ. Αιγυπτ ιώτης, Σιχελ ιώτης)] …   Dictionary of Greek