-
1 Ερετμεύς
-
2 Ἐρετμεύς
-
3 Ἐρετμεύς
Ἐρετμεύς (‘Oarman’): a Phaeacian, Od. 8.112.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Ἐρετμεύς
-
4 ἐρέτης
Grammatical information: m.Meaning: `rower' (Il.),Compounds: As 2. member in ὑπ-ηρέτης, s. v.Derivatives: ἐρετικός `concerning the rowers' (Att.); collective abstrakt εἰρεσίη, - ία ( εἰ- metr. lengthening, maintained in prose) `the rowers' (Od.); denomin. verb ἐρέσσω, rare Att. ἐρέττω, aor. ἐρέσ(σ)αι `row' (Il.; on the formation Schwyzer 725). - Beside these the noun instr. ἐρετμόν n. `oar' (Il.) with ἐρετμόω `complete with oars' (E.), PN Έρετμεύς (θ 111; Boßhardt Die Nomina auf - ευς 121). - Here also the PN Έρέτρια as "the rowing (town)". - On themselves the nouns in - ηρης and - ερος, - ορος like τρι-ήρης `three-rower' (Ion.-Att.), ἁλι-ήρης `rowing the sea' ( κώπη E. Hek. 455 [lyr.]), πεντηκόντερος, πεντηκόντ-ορος `fifty-rower' (Ion.-Att.), s. below.Etymology: The agent noun ἐρέ-της points like the synonymous Skt. ari-tár- (= Gr. *ἐρε-τήρ (* h₁erh₁-) in Έρέτρ-ιᾱ) to a disyllabic primary verb `row', which in Greek was replaced by the denominative ἐρέσσω (uncertain Myc. e-re-e), but is present in other languages: Lith. iriù, ìrti (with acute, agreeing with disyllabic ἐρε-, \< *h₁r̥h₁-), Germ., e. g. ONo. rōa, Celt., e. g. OIr. imb-rā `row, sail' (IE rō- against rē- (i. e. * h₁reh₁- * h₁roh₁-) in Lat. rēmus, cf. below). Traces of this verb in Greek in τρι-ήρης `three-rower' etc. (with compositional lengthening and ending after the σ-stems), πεντηκόντ-ερος, - ορος `fifty-rower' etc. (after the ο-stems, also with - ο- after - γονος, - φορος a. o.; not with J. Schmidt KZ 32, 327 vowel-harmony). Perhaps with το-suffix (Lesb.) τέρρητον τριήρης H., if with Brugmann IF 13, 152f. haplological for *τερρ-έρητον \< *τρι-έρητον, cf. Schwyzer 274. - On influence of ἐρέτης rests prob. the form ἐρετμόν against Skt. arí-tr-a- `oar' (from ari-tár-), Lat. rēmus (formation unclear). - Details in Schwyzer KZ 63, 52ff., Hermann Gött. Nachr. 1943, 3f.; further Pok. 338, W.-Hofmann s. rēmus.Page in Frisk: 1,553-554Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐρέτης
См. также в других словарях:
Ἐρετμεύς — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Eretmêvs — ERETMÊVS, i, Gr. Ἐρετμεὺς, έως, einer der Phäacier, die sich, bey Abwesenheit des Ulysses, mit allerhand Ritterspielen sehen ließen. Hom. Od. Θ. v. 111 … Gründliches mythologisches Lexikon
ερετμόν — ἐρετμόν, τὸ (AM) 1. το κουπί («πῆξαι τ’ ἐπὶ τύμβῳ ἐρετμόν» και να ορθώσεις πάνω στο μνήμα κουπί, Ομ. Οδ.) 2. μτφ. το αντρικό μόριο 3. μτφ. το φτερό πτηνού («πτερύγων ἐρετμοῑσιν», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ερε τού τ. ερέτης, με διαφορετικό… … Dictionary of Greek
