-
1 живая изгородь
-
2 green fence
żywopłot -
3 live fence
żywopłot -
4 bouchure
żywopłot -
5 hedge
[hɛdʒ] 1. nżywopłot m2. vito hedge one's bets ( fig) — zabezpieczać się (zabezpieczyć się perf) na dwie strony
Phrasal Verbs:- hedge in* * *[he‹] 1. noun(a line of bushes etc planted so closely together that their branches form a solid mass, grown round the edges of gardens, fields etc.) żywopłot2. verb1) (to avoid giving a clear answer to a question.) odpowiadać wymijająco2) ((with in or off) to enclose (an area of land) with a hedge.) otoczyć żywopłotem•- hedgehog- hedgerow -
6 изгородь
сущ.• częstokół• fechtunek• ogrodzenie• opłotek• parkan• płot• szpaler• żywopłot* * *ogrodzenie, opłotki, płot -
7 ограда
сущ.• częstokół• fechtunek• klauzura• ogrodzenie• parkan• płot• szpaler• żywopłot* * *ogrodzenie, parkan, zagroda -
8 преграда
сущ.• bariera• obstrukcja• ogrodzenie• przegroda• przegródka• przeszkoda• płot• płotek• rogatka• skrępowanie• szlaban• szpaler• tama• trudność• utrudnianie• zapora• zatkanie• zawada• żywopłot* * *bariera, przedział, przegroda, zapora -
9 препятствие
сущ.• ambaras• bariera• kłopot• obstrukcja• ogrodzenie• przeciwność• przegroda• przegródka• przeszkoda• płot• płotek• rogatka• skrępowanie• sprzeczność• szkopuł• szlaban• szpaler• tama• trudność• utrudnianie• utrudnienie• wada• zaaferowanie• zakłopotanie• zapora• zatkanie• zawada• zawalidroga• żywopłot* * *przeciwieństwo, przeciwność, przeszkoda, szkopuł, zapora, zawada -
10 живопліт
żywoplitч. -
11 Hecke
f -, -nżywopłot m -
12 hedgerow
-
13 haie
1. ogrodzenie2. przeszkoda3. płot4. płotek5. szpaler6. żywopłot -
14 palissade
1. ogrodzenie2. ostrokół3. palisada4. parkan5. płot6. żywopłot -
15 fál
1 fechtować 2 grodzić 3 ogradzać 4 ogrodzenie 5 ogrodzić 6 parkan 7 paser 8 płot 9 siatka 10 szermierka 11 unik 12 zabezpieczenie 13 zabezpieczyć 14 zagrodzić 15 żywopłot -
16 gardh
ogrodzeniepłotżywopłot -
17 агарода
ogrodzeniepłotpłotekżywopłot -
18 bakod
1 blady2 granica3 ogradzać4 ogrodzenie5 ogrodzić6 palisada7 parkan8 płot9 żywopłot -
19 bakuran
1 blady2 dołączać3 granica4 ogradzać5 ogrodzenie6 ogrodzić7 otaczać8 parkan9 płot10 załączać11 żywopłot -
20 ôgbà
1) ogród2) ogródek3) ogrodzenie4) żywopłot
- 1
- 2
См. также в других словарях:
żywopłot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. żywopłotocie {{/stl 8}}{{stl 7}} ogrodzenie z odpowiednio dobranych krzewów lub drzew, tworzących zwarty szereg, często strzyżonych; naturalny płot roślinny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żywopłot okalający ogródek … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żywopłot — m IV, D. u, Ms. żywopłotocie; lm M. y «ogrodzenie, płot utworzone z gęsto posadzonych i często przycinanych drzew lub krzewów» Ogród obwiedziony żywopłotem akacjowym … Słownik języka polskiego
ałyczowy — przym. od ałycza Ałyczowy żywopłot. Konfitury ałyczowe … Słownik języka polskiego
berberysowy — przym. od berberys Berberysowy żywopłot … Słownik języka polskiego
cyprysowy — przym. od cyprys Drzewo cyprysowe. Cyprysowy żywopłot … Słownik języka polskiego
dorosnąć — + rzad. doróść dk Vc, dorosnąćrosnę, dorosnąćrośniesz, dorosnąćrośnij, dorosnąćrósł, dorosnąćrosła, dorosnąćrośli, dorosnąćrósłszy dorastać ndk I, dorosnąćam, dorosnąćasz, dorosnąćają, dorosnąćaj, dorosnąćał 1. «dorównać komuś albo czemuś… … Słownik języka polskiego
głóg — m III, D. głogu, N. głogiem 1. lm M. głogi «Crataegus, krzew lub niskie drzewo z rodziny różowatych, o kwiatach białych lub czerwonych, kulistych owocach i ciernistych pędach; rośnie dziko lub uprawiany jako roślina ozdobna; gałązka z rozkwitłymi … Słownik języka polskiego
ligustr — m IV, D. u, Ms. ligustrtrze; lm M. y bot. «Ligustrum, krzew z rodziny oliwkowatych, o długich, wąskich liściach, osadzonych parami i białych lub kremowych, wonnych kwiatach; występuje w wielu gatunkach w Europie, Azji i północnej Afryce; sadzony… … Słownik języka polskiego
lubaszka — ż III, CMs. lubaszkaszce; lm D. lubaszkaszek bot. «Prunus insititia, gatunek śliwy, drzewo cierniste lub krzew pochodzące z Azji, uprawiane ze względu na owoce (drobne, fioletowe lub żółte) lub jako żywopłot» … Słownik języka polskiego
nożyce — blp, D. nożyceyc 1. «ręczne narzędzie do cięcia różnych materiałów (np. papieru, blachy, skóry, tkanin) oraz do strzyżenia, krajania itp., składające się z dwóch połączonych przegubowo ostrzy, zwieranych podczas cięcia» Ostre, tępe, ciężkie,… … Słownik języka polskiego
ostrzyc — dk XI, ostrzygę, ostrzyżesz, ostrzygł, ostrzyż, ostrzyżony, ostrzygłszy «strzygąc nożyczkami, nożycami lub maszynką obciąć, skrócić, przyciąć coś, np. włosy, sierść, gałęzie drzew, krzewów» Ostrzyc żywopłot. Ostrzyc kogoś do samej skóry. Ostrzyc… … Słownik języka polskiego