-
1 skromnie
2) (opp: zarozumiale) dziękować bescheiden4) (opp: sowicie) wynagrodzić bescheiden, kümmerlich -
2 beschränkt
-
3 ubogo
( książk)
См. также в других словарях:
żyć — ndk Xa, żyję, żyjesz, żyj, żył 1. «istnieć w sposób właściwy organizmom żywym, być żywym, egzystować» Żyć długo, krótko. Żyć wiele lat. Żyć w jakiejś epoce. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz. (Mickiewicz) ∆ Niech żyje (żyją) «okrzyk… … Słownik języka polskiego
wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat … Słownik języka polskiego
mały — mali, mniejszy 1. «mający niewielkie rozmiary; nieduży, niski; występujący w niewielkiej ilości, liczbie» Mały domek, las, ogród. Mały kawałek, kęs, łyk. Mała część czegoś. Człowiek małego wzrostu. Mała kwota, suma. Mały nakład, procent, wybór. ∆ … Słownik języka polskiego
po żołniersku — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób charakterystyczny dla żołnierza : {{/stl 7}}{{stl 10}}żyć skromnie, po żołniersku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubogo — ubożej 1. «w sposób świadczący o ubóstwie; skromnie, nędznie, biednie» Ubogo ubrany. Człowiek wyglądający ubogo. Mieszkać, żyć ubogo. □ Choć ubogo, ale chędogo. 2. «skromnie, nieefektownie, nikle; bez polotu, bez fantazji» Książka ubogo… … Słownik języka polskiego
koniec — 1. Bez końca «bardzo długo, wciąż, bezustannie»: (...) nie potrafią niczego zrobić szybko, będą się bez końca naradzać. GW 06/04/2000. 2. Czeka, spotka kogoś marny koniec «czeka, spotka kogoś zła, żałosna, smutna przyszłość, nędza, opuszczenie w… … Słownik frazeologiczny
biednie — biednieej «w sposób świadczący o biedzie; skromnie, nędznie, ubogo» Człowiek biednie ubrany. Biednie umeblowane mieszkanie. Żyć biednie … Słownik języka polskiego
chudo — chudziej 1. «szczupło, mizernie» Wyglądać chudo. przen. «skąpo, mało; biednie, skromnie» Żyć chudo. U kogoś chudo w domu, w kasie, w kieszeni. 2. «bez tłuszczu; nietłusto» Gotować chudo … Słownik języka polskiego
koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… … Słownik języka polskiego
mieszkać — ndk I, mieszkaćam, mieszkaćasz, mieszkaćają, mieszkaćaj «zajmować jakiś lokal, jakieś pomieszczenie jako główne miejsce przebywania, pobytu; mieć mieszkanie, zamieszkiwać; przebywać gdzieś stale albo czasowo» Mieszkać we własnym domu, w hotelu, w … Słownik języka polskiego
oszczędnie — oszczędnieej «w sposób oszczędny, nie wydając wiele; nierozrzutnie, skromnie» Żyć oszczędnie. Oszczędnie czegoś używać … Słownik języka polskiego