-
1 żołnierka
żołnier|ka♀, мн. Р. \żołnierkaek разг. 1. солдатская служба, солдатчина posp.;2. женщина-солдат; 3. уст. (żona) солдатка* * *ж, мн Р żołnierek разг.1) солда́тская слу́жба, солда́тчина posp.2) же́нщина-солда́т3) уст. ( żona) солда́тка -
2 żołnierka
[жолнєрка]f -
3 żołnierka
ж1. солдат (жінка);2. солдатчина, вояччина;3. солдатка (заст.) -
4 wojaczka
wojacz|ka♀, мн. Р. \wojaczkaek книжн. ирон. солдатчина, военная служба;iść na \wojaczkakę идти воевать
+ wojowanie, żołnierka* * *ж, мн P wojaczek книжн. ирон.солда́тчина, вое́нная слу́жбаiść na wojaczkę — идти́ воева́ть
Syn:wojowanie, żołnierka -
5 weteran|ka
f 1. (doświadczona żołnierka) veteran; (była żołnierka) ex-servicewoman 2. przen. (doświadczona osoba) old hand, veteran; old-timer pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > weteran|ka
-
6 солдатка
( żona) żołnierka разг. уст. -
7 солдатка
sołdatkaж.
См. также в других словарях:
żołnierka — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. żołnierkarce; lm D. żołnierkarek, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta służąca w wojsku {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}żołnierka II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. żołnierkarce, blm, pot … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żołnierka — ż III, CMs. żołnierkarce 1. blm pot. «służba wojskowa, zawód żołnierza; wojaczka, wojowanie» Wyruszyć na żołnierkę. 2. lm D. żołnierkarek pot. «kobieta żołnierz» … Słownik języka polskiego