żądza

См. также в других словарях:

• żądza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silne, niepohamowane pragnienie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żądza bogacenia się, posiadania, użycia, sławy, wiedzy, władzy, poznania, przygód. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• żądza — ż II, DCMs. żądzadzy; lm D. żądz 1. «gwałtowne, niepohamowane pragnienie czegoś» Nienasycona, niepohamowana żądza sławy, władzy, posiadania, zemsty. Żądza czynu, walki. Pałać nieodpartą żądzą wiedzy. Opanowany żądzą przygód. 2. «silny pociąg… …   Słownik języka polskiego

• zapałać — dk I, zapałaćam, zapałaćasz, zapałaćają, zapałaćaj, zapałaćał daw. «zapalić się, zapłonąć» dziś tylko we fraz. książk. Zapałać miłością, uczuciem, gniewem, zemstą, żądzą czegoś «zostać ogarniętym uczuciem (miłości, gniewu), chęcią zemsty, żądzą» …   Słownik języka polskiego

• жажда — Старославянское – жажда. Слово известно с XIII в. Заимствовано из старославянского, в который, в свою очередь, попало из общеславянского (образовано от той же основы, что и прилагательное «жадный»). В древнерусском языке произносилось как «жажа» …   Этимологический словарь русского языка Семенова

• przebrać — Nie przebierać w środkach, w argumentach «nie cofać się przed użyciem żadnego sposobu, argumentu, uważać każdy środek (nawet drastyczny) prowadzący do celu za właściwy»: Bohaterka przychodzi w końcu do przekonania, że była zawsze egoistką, że… …   Słownik frazeologiczny

• przebierać — Nie przebierać w środkach, w argumentach «nie cofać się przed użyciem żadnego sposobu, argumentu, uważać każdy środek (nawet drastyczny) prowadzący do celu za właściwy»: Bohaterka przychodzi w końcu do przekonania, że była zawsze egoistką, że… …   Słownik frazeologiczny

• ambicja — ż I, DCMs. ambicjacji; lm D. ambicjacji (ambicjacyj) 1. «poczucie godności osobistej; honor, duma» Mieć, stracić ambicję. Nie mieć odrobiny ambicji. Być bez ambicji. Pochlebiać czyjejś ambicji. Unieść się ambicją. Zranić, urazić czyjąś ambicję …   Słownik języka polskiego

• chuć — ż V, DCMs. chuci; lm M. chuci (chucie), D. chuci przestarz. «zmysłowe pożądanie, namiętność, żądza» …   Słownik języka polskiego

• cielesny — 1. «dotyczący ciała; fizyczny» Kara cielesna. Cierpienie cielesne. Nietykalność cielesna. Piękność cielesna. 2. «związany z pociągiem płciowym; zmysłowy» Żądza, pożądliwość, miłość cielesna. ∆ Stosunek cielesny «stosunek płciowy» …   Słownik języka polskiego

• głód — m IV, D. głodu, Ms. głodzie, blm 1. «stan organizmu związany z niedoborem lub brakiem pożywienia; uczucie czczości spowodowane brakiem pożywienia» Dojmujący, straszny głód. Pracować o głodzie. Zaspokoić pierwszy głód. Cierpieć, znosić głód.… …   Słownik języka polskiego

• gorączka — ż III, CMs. gorączkaczce; zwykle blm 1. «temperatura ciała podwyższona ponad stan normalny, występująca w wielu chorobach» Wysoka, silna gorączka. Mieć, mierzyć gorączkę. Dostać gorączki. Bredzić, majaczyć w gorączce. Gorączka spada, rośnie. ∆… …   Słownik języka polskiego