-
1 urna
ūrna, ae, f. ( aus *urc-na zu urceus), I) das Wassergeschirr, der Wasserkrug, Plaut., Hor. u.a.: urna aquae, Porphyr. Hor.: urnae cum aqua positae, Varro LL. – Attribut des Gestirnes Wassermann, Ov. fast. 2, 457. Sen. Thyest. 865 (868): u. der personifizierten Flüsse oder Flußgottheiten, Verg. Aen. 7, 792. Sil. 1, 407. – II) übtr.: A) übh., der Topf, Krug, das Geschirr, für Geld, argenti, Geldtopf, Hor.: die Asche od. Gebeine der Toten aufzubewahren, die Urne, der Aschenkrug, Ov.: der Lostopf (vollst. urna sortium, Amm. 14, 11, 26), nomina in urnam conicere, Liv. 23, 3, 7. Plin. ep. 10, 3 (20), 2: urnam movere (schütteln), Verg. Aen. 6, 432: educere ex urna tres (iudices), Cic. Verr. 2, 42: coniectum in urnam nomen eius non exiit, sed eiecta est, Sen. contr. 1, 2. § 7: primum nomen urnā extractum citari iussit, Val. Max. 6, 3, 4: sed ita, ut eum senatorum urna damnaret, equitum et tribunorum absolveret, Ascon. ad Cic. or. de tog. cand. p. 90, 8 B. (p. 80, 10 K.): urnam postulabat, die Wahl durchs Los, Tac. hist. 4, 6 extr.: dah. von der Schicksalsurne, bei den Alten dem Jupiter u. den Parzen zugeteilt, omnium versatur urnā sors exitura, jeden erwartet zu seiner Zeit das letzte Los, Hor.: omne nomen movet urna, Hor. – B) als Maß flüssiger Dinge = eine halbe amphora od. vier congii od. 24 sextarii, der Krug, Topf, Cato u. Plin.: dah. üfh. Maß, Cato r.r. 10, 2 u. 13, 3. Iuven. 15, 25.
-
2 urna
ūrna, ae, f. ( aus *urc-na zu urceus), I) das Wassergeschirr, der Wasserkrug, Plaut., Hor. u.a.: urna aquae, Porphyr. Hor.: urnae cum aqua positae, Varro LL. – Attribut des Gestirnes Wassermann, Ov. fast. 2, 457. Sen. Thyest. 865 (868): u. der personifizierten Flüsse oder Flußgottheiten, Verg. Aen. 7, 792. Sil. 1, 407. – II) übtr.: A) übh., der Topf, Krug, das Geschirr, für Geld, argenti, Geldtopf, Hor.: die Asche od. Gebeine der Toten aufzubewahren, die Urne, der Aschenkrug, Ov.: der Lostopf (vollst. urna sortium, Amm. 14, 11, 26), nomina in urnam conicere, Liv. 23, 3, 7. Plin. ep. 10, 3 (20), 2: urnam movere (schütteln), Verg. Aen. 6, 432: educere ex urna tres (iudices), Cic. Verr. 2, 42: coniectum in urnam nomen eius non exiit, sed eiecta est, Sen. contr. 1, 2. § 7: primum nomen urnā extractum citari iussit, Val. Max. 6, 3, 4: sed ita, ut eum senatorum urna damnaret, equitum et tribunorum absolveret, Ascon. ad Cic. or. de tog. cand. p. 90, 8 B. (p. 80, 10 K.): urnam postulabat, die Wahl durchs Los, Tac. hist. 4, 6 extr.: dah. von der Schicksalsurne, bei den Alten dem Jupiter u. den Parzen zugeteilt, omnium versatur urnā sors exitura, jeden erwartet zu seiner Zeit das letzte Los, Hor.: omne nomen movet urna, Hor. – B) als Maß flüssiger Dinge = eine halbe amphora od. vier congii od. 24 sextarii, der Krug, Topf, Cato————u. Plin.: dah. übh. Maß, Cato r.r. 10, 2 u. 13, 3. Iuven. 15, 25. -
3 urna
urnaurna ['urna]sostantivo FemininUrne Feminin; urna cineraria (Aschen)urne Feminin; urna elettorale Wahlurne Feminin; responso delle urna-e Wahlergebnis neutro; andare alle urna-e wählen (gehen)Dizionario italiano-tedesco > urna
4 urna
'urnafUrne f, Glaskasten murna electoral — POL Wahlurne f
sustantivo femenino2. [caja de cristal] Glaskasten derurnaurna ['urna]5 urna
6 urna
7 urna
urna, ´-k Urne f8 urna
9 urna
urna wyborcza POL Wahlurne f10 urna
11 urna
urna [˅ʉːɳa] (-n; -or) Urne f12 urna
(DE) Urne {e}; (EN) urine; urn; vasa; vase13 urna
f žara Urne f, Aschenurne f14 urna cineraria
urna cineraria(Aschen)urneDizionario italiano-tedesco > urna cineraria
15 urna elettorale
urna elettoraleWahlurneDizionario italiano-tedesco > urna elettorale
16 urnalis
17 urnalis
18 adaequo
ad-aequo, āvī, ātum, āre, gleichmachen, I) eig.: moles moenibus, Caes. – verwüstend, tecta solo, Liv.: Alesiam (verst. solo) flammis, einäschern, Flor. – II) übtr.: 1) gleichmachen, gleichstellen, a) m. cum u. Abl.: cum virtute fortunam, Cic.: adaequatus cum alqo, ihm gleichgeachtet, Cic. – b) m. Dat.: colonias iure ac dignitate urbi, Suet.: alqm sibi, Tac.: se virtute nostris, Caes.: se opibus et dignatione fratri, Suet.: quibus (senibus) nunc honore adaequatus est, Plin ep. – Insbes.: α) vergleichend gleichstellen, formam, aetatem, genus mortis magni Alexandri fatis, Tac. ann. 2, 73 in. – β) hervorbringend gleichmachen, quibus duobus operibus vix nova haec magnificentia quicquam adaequare potuit, konnte irgend etwas gleich Großes hervorbringen, Liv. 1, 56, 2. – 2) gleichkommen, gleichkommend erreichen, a) m. Acc. (s. Kraner Caes. b.c. 2, 16, 3): altitudinem muri, Caes.: navium cursum, Caes.: deorum vitam, Cic.: alqm gratiā apud Caesarem, Caes.: precationes alcis laudibus, jmds. Gebet mit entsprechendem Lobe preisen, Plin. pan. – b) absol.: senatorum urna copiose absolvit, equitum adaequavit, ergab Stimmengleichheit, Cic. ad Q. fr. 2, 6, 6.
19 advento
advento, āvī, āre (Intens. v. advenio), nahe herzu-, herbeikommen, im Anzuge sein, bes. mit dem Nbbegr. der Eile = mit starken Schritten-, mit Macht-, rasch heranrücken,-herannahen, heranziehen, herbeieilen, a) von Pers., absol., Enn. tr., Varr. LL., Cic. u.a. – m. Ang. woher? od. wohin? quo (wohin) cum adventaret, Hirt. b.G.: ex Macedonia, Curt.: ab urna, Stat.: ad Italiam, Cic.: ad Nicopolim, Auct. b. Alex.: sub ipsum finem, Verg.: Romam, Sall.: propinqua Seleuciae, Tac.: barbaricos pagos, Amm. – m. Dat. loci, portis, Stat. Theb. 11, 202. – m. Dat. pers., Parthis, Tac. ann. 6, 33. – m. Ang. des Zweckes wozu? in subsidium, Tac. ann. 14, 32: accipiendo Armeniae regno, Tac. ann. 16, 23: te id monitum, Plaut. aul. 145: eo (dahin) quaesitum servom, Plaut. Poen. 561 (Götz u. Löwe lesen advenies) – b) v. Lebl.: classia regia adventat, Nep.: adventantes euri, Verg.: übtr., v. Abstr., iam decimus mensis adventat prope, Plaut.: postquam comitiorum dies adventabat, Sall.: quod fere iam tempus adventat, Cic.: cum ultimi discriminis tempus adventat, Curt.: mors (alci) adventat, Cic.: aut iam urgens aut certe adventans senectus, Cic.: adventante urbi clade, Liv.
20 assigno
as-sīgno (ad-sīgno), āvī, ātum, āre, I) zuweisen, A) = anweisen, durch Anweisung übergeben, zuteilen, a) eig.: inferiorem aedium partem alci, Cic.: equitibus Romanis in theatro XIIII gradus proximos, Liv. epit.: equiti certum numerum aeris, Liv.: iumenta, Curt.: alci equum publicum, Liv.: alci ordinem, eine Zenturionenstelle, Liv. (u. so per tuum servulum ordines assignatos, Cic.): libertos liberis, als wessen Kindes Freigelassener einer erscheinen soll, ICt.: iuvenibus deportandam Romam reginam Iunonem, Liv. – bes. Länderei usw. an Kolonisten, loca, Cic.: agrum, Liv.: agros (= die Menschen an Ackerbau gewöhnen), Hor.: locum, in quo novum oppidum aedificetur, Liv.: m. Dat., agros colonis od. legionibus, Cic.: urbem agrumque colonis, Liv.: agrum militibus, Cic.: duo milia iugerum agri Leontini rhetori, Cic.: Latinis victis montem Aventinum, Liv. epit. – b) übtr.: α) bestimmt zuweisen, zuteilen, bestimmen, munus humanum a deo assignatum, Cic.: quibus (animalibus) rerum natura caelum assignaverat, Plin.: id quemque habiturum, quod proximae lucis assignatura fortuna est, Curt.: minus triginta transfugae et desertores imperium assignabunt? sollen auf den Thron Anwartschaft geben? Tac.: assignatae (zugeschworene) etiam domibus inimicitiae, Tac. – u. eine Pers. einem Amte usw. zuweisen, bestimmen, sors et urna fisco iudicem assignat, Plin. pan.: natura hunc sexum (sc. muliebrem) custodiae et diligentiae assignaverat, Cic. fr.: ei sententiae personam Crassi, Quint. – β) beimessen, zuschreiben, hoc praeceptum deo, Cic.: alci Cypri devictae gloriam, Vell.: alqd homini, non tempori, Cic.: fortia facta gloriae principis, Tac.: culpae fortunam, zur persönl. Schuld anrechnen, was Schuld des Geschickes ist, Cic.: alci patrem adulterum, ICt. – B) zur Bewachung, Bewahrung förmlich überweisen, überantworten, ausliefern, a) eig.: alqm custodibus, Iustin. 14, 4, 21. – b) übtr.: alqm famae, Plin. ep.: (verbum) in clausula positum assignatur auditori et infigitur, Quint. – II) an etw. ein Siegel machen, etw. besiegeln, m. Acc., tabellas, Pers.: m. Dat., instrumento divisionis, ICt.: absol., scripsi coram subscribente et assignante domino, ICt.
СтраницыСм. также в других словарях:
urnă — ÚRNĂ, urne, s.f. 1. Vas de pământ sau de bronz, de capacităţi şi de forme diferite, în care se păstrau în antichitate unele lichide. 2. Vas în care se păstrează cenuşa morţilor incineraţi; cenuşar (I 3). 3. Cutie prevăzută cu o deschizătură… … Dicționar Român
Urna — francesa en plastic transparente Para otros usos de este término, véase Urna funeraria. Una urna es un recipiente temporalmente sellado, generalmente en forma de paralelepípedo, aunque a veces es tan sólo una bolsa resistente. Tiene una ranura… … Wikipedia Español
URNA — proprie vas vinarium, cadus Africano in Cesis, 4. congios continens Kircherio, vie Descr. Musaei eius, p. 22. Ad quam formam fictiles urnae aeneaeque factae postea, condendis defunctorum cinetibus. Homeri Interpres, Il. δ Οἱ Α᾿ρχαῖοι τὰ σώματα… … Hofmann J. Lexicon universale
Urna — ist: die Bezeichnung eines Gefäßes im antiken Griechenland, siehe Hydria ein antikes römisches Volumenmaß, siehe Urna (Volumenmaß) der Name eines Flusses in Russland, siehe Urna (Fluss) URNA steht für: Útvar rychlého nasazení,… … Deutsch Wikipedia
urna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. urnanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} naczynie, pojemnik, zwykle metalowy lub ceramiczny, w którym przechowuje się prochy zmarłego po spaleniu zwłok; popielnica; ozdobne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urna — s.f. [dal lat. urna, affine a urceus orcio ]. 1. (archeol.) [contenitore di forma per lo più ovoidale e ristretto alla base e alla bocca, di grandezza e materiali vari: u. da vino ] ▶◀ coppo, doglio, giara, orcio. 2. a. [recipiente di grandezza,… … Enciclopedia Italiana
urna — s. f. 1. Vaso, de forma variável, que servia aos Antigos para guardar as cinzas dos mortos, recolher água das fontes, etc. 2. Vaso que tem a forma de uma urna antiga. 3. Vaso ou objeto análogo em que se recolhem as listas do voto, num ato… … Dicionário da Língua Portuguesa
urna — (Del lat. urna). 1. f. Arca que sirve para depositar las cédulas, números o papeletas en los sorteos y en las votaciones secretas. 2. Caja de cristales planos a propósito para tener dentro visibles y resguardados del polvo efigies u otros objetos … Diccionario de la lengua española
Urna — (lat.), 1) Geschirr zum Wasserschöpfen, Wassertrug; 2) (U. sepulcralis), zur Aufbewahrung der Asche u. Gebeine der Todten, s. Urnen 3); 3) die Gefäße, worein beim Votiren od. Wählen in der Volksversammlung die Stimmtafeln gelegt wurden; 4) Maß… … Pierer's Universal-Lexikon
urna — ● urna nom masculin invariable (mot sanskrit signifiant touffe de poils entre les sourcils) Dans le bouddhisme, l une des 32 marques des prédestinés, caractéristiques des bouddhas … Encyclopédie Universelle
ȗrna — ž 〈G mn ā/ ī〉 1. {{001f}}posuda u obliku vaze, ob. od mramora ili metala, u kojoj se prvenstveno drži pepeo pokojnika; žara 2. {{001f}}takva posuda drukčije namjene (za glasačke listiće itd.) ✧ {{001f}}lat … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Азербайджанский
- Албанский
- Английский
- Болгарский
- Венгерский
- Галисийский
- Датский
- Ирландский
- Испанский
- Итальянский
- Каталанский
- Квенья
- Кечуа
- Крымскотатарский
- Латинский
- Латышский
- Литовский
- Мальтийский
- Марийский
- Мокшанский
- Немецкий
- Польский
- Португальский
- Русский
- Сербский
- Словацкий
- Словенский
- Суахили
- Тагальский
- Турецкий
- Узбекский
- Украинский
- Урду
- Финский
- Французский
- Хорватский
- Чешский
- Шведский
- Эльзасский