-
1 undeviginti
undeviginti undeviginti девятнадцать -
2 undeviginti
undēvīginti, num. adj. [unus-de-viginti], nineteen: undeviginti annos natus. Cic. Brut. 64, 229:signa militaria,
Liv. 23, 46, 4. -
3 undeviginti
ūndēvīgintī adj. num. card. [ unus + + de + viginti ]девятнадцать C, L -
4 undeviginti
ūndēvīgintī (unus, de u. viginti), neunzehn, anni, Cic.: homines, Liv.: qui unum de viginti annos rerum potitus fuerat, Sulp. Sev. chron. 2, 10, 3. – Dafür decem novem, Corp. inscr. Lat. 5, 4370. Caes. b.G. 1, 8, 1. Tac. hist. 2, 58: decem et novem, Caes. b.G. 2, 4, 9. Liv. 40, 40, 13 u. 45, 43, 5: decem ac novem, Plin. 3, 100.
-
5 undeviginti
ūndēvīgintī (unus, de u. viginti), neunzehn, anni, Cic.: homines, Liv.: qui unum de viginti annos rerum potitus fuerat, Sulp. Sev. chron. 2, 10, 3. – Dafür decem novem, Corp. inscr. Lat. 5, 4370. Caes. b.G. 1, 8, 1. Tac. hist. 2, 58: decem et novem, Caes. b.G. 2, 4, 9. Liv. 40, 40, 13 u. 45, 43, 5: decem ac novem, Plin. 3, 100.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > undeviginti
-
6 ūndēvīgintī
ūndēvīgintī num. [unus+de+viginti], nineteen: anni: signa militaria, L.* * *undevicesimus -a -um, undeviceni -ae -a, undevicie(n)s NUM -
7 undeviginti
num indecldix-neuf -
8 undeviginti
(num.card.)девятнадцать -
9 Девятнадцать
- undeviginti; девятнадцатый - undevicesimus; -
10 undevicesimus
ūndēvīcēsimus (ūndēvīgēsimus) a, um adj. num. ord. [ undeviginti ]девятнадцатый C, Q -
11 novemdecim
novemdecim, Numer. (novem u. decem), neunzehn, Liv. epit. 119 H. zw. (Madvig XIX, Weißenb. undeviginti).
-
12 undeviceni
ūndēvīcēnī, ae, a (undeviginti), (je) neunzehn, Quint. 1, 10, 44.
-
13 undevicesimus
ūndēvīcēsimus ( ūndēvīgēsimus), a, um (undeviginti), der neunzehnte, annus, Cic. u.a.: aetatis annus, Plin. ep.: pa s, Censor. – Nbf. ūnadēvīcēnsimus, Serv. de cent. metr. 472, 7 K. – / Die 2. u. 3. Silbe kurz gemessen, Anthol. Lat. 1572, 2 M.
-
14 neunzehn
neunzehn, undeviginti. – je n., jeder n., undeviceni: n. hundert, mille et nongenti.
-
15 novemdecim
novemdecim, Numer. (novem u. decem), neunzehn, Liv. epit. 119 H. zw. (Madvig XIX, Weißenb. undeviginti).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > novemdecim
-
16 undeviceni
ūndēvīcēnī, ae, a (undeviginti), (je) neunzehn, Quint. 1, 10, 44.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > undeviceni
-
17 undevicesimus
ūndēvīcēsimus ( ūndēvīgēsimus), a, um (undeviginti), der neunzehnte, annus, Cic. u.a.: aetatis annus, Plin. ep.: pa s, Censor. – Nbf. ūnadēvīcēnsimus, Serv. de cent. metr. 472, 7 K. – ⇒ Die 2. u. 3. Silbe kurz gemessen, Anthol. Lat. 1572, 2 M.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > undevicesimus
-
18 novem or VIIII or IX
novem or VIIII or IX num, nine: novem orbibus: milia passuum decem novem (i. e. undeviginti), Cs.: ix solis diebus: viiii tribūs. -
19 ūndēvīcēsimus (-cēnsimus)
ūndēvīcēsimus (-cēnsimus) adj. [undeviginti], the nineteenth: anno undevicesimo. -
20 armo
armo, āvi, ātum, 1, v. a. [arma].I.A.. Lit., to furnish with weapons, to arm, equip, aliquem or aliquem aliquā re:B.cum in pace multitudinem hominum coëgerit, armārit, instruxerit,
Cic. Caecin. 12:milites armari jubet,
Caes. B. C. 1, 28:ut quemque casus armaverat, sparos aut lanceas portabant,
Sall. C. 56, 3:copias,
id. J. 13, 2:agrestīsque manus armat sparus,
Verg. A. 11, 682:quos e gente suorum armet,
Ov. M. 14, 464; 12, 614: milites iis armis armare, Pomp. ap. Cic. Att. 8, 12:nunc tela, nunc saxa, quibus eos adfatim locus ipse armabat, etc.,
Liv. 9, 35:se spoliis,
Verg. A. 2, 395:manus ense,
Val. Fl. 2, 182:aliquem facibus,
Flor. 3, 12, 13:apes aculeis,
Plin. 11, 28, 33, § 46; so,aliquid aliquā re: ferrum armare veneno,
Verg. A. 9, 773:calamos veneno,
id. ib. 10, 140:pontum vinclis,
Manil. 5, 657 al. —Followed by in, contra, adversus:egentes in locupletes, perditi in bonos, servi in dominos armabantur,
Cic. Planc. 35; id. Mil. 25; id. Att. 8, 3, 3:delecta juventus contra Milonis impetum armata est,
id. Mil. 25; for adversus, v. infra. —That for which one is armed, with in or ad:unanimos armare in proelia fratres,
Verg. A. 7, 335:armate viros ad pugnam,
Vulg. Num. 31, 3.—Trop.1.To arm, equip, furnish:2.temeritatem concitatae multitudinis auctoritate publicā armare,
Cic. Mil. 1:cogitavit, quibus accusatorem rebus armaret,
id. Clu. 67: te ad omnia summum ingenium armavit, Caecil. ap. Cic. Fam. 6, 7:Pompeium senatūs auctoritas, Caesarem militum armavit fiducia,
Vell. 2, 49:ferae gentes non telis magis quam suo caelo, suo sidere armantur,
Plin. Pan. 12, 3:sese eloquentiā,
Cic. Inv. 1, 1:se imprudentiā alicujus,
Nep. Dion, 8, 3:irā,
Ov. M. 13, 544:eā cogitatione armamini,
Vulg. 1 Pet. 4, 1:Archilochum proprio rabies armavit iambo,
Hor. A. P. 79:nugis armatus,
armed with nonsense, id. Ep. 1, 18, 16:armata dolis mens,
Sil. 1, 183; cf. id. 11, 6; 15, 682.—To excite, stir up, rouse, provoke; constr. with adversus, ad or in:II.(Hannibal) regem armavit et exercuit adversus Romanos,
Nep. Hann. 10, 1:aliquem ad omnia armare,
Cic. Fam. 6, 7:Claudii sententia consules armabat in tribunos,
Liv. 4, 6; so id. 3, 57:Quid vos in fata parentis Armat?
Ov. M. 7, 347:mixtus dolor et pudor armat in hostes,
Verg. A. 10, 398:in exitium rei publicae,
Flor. 3, 12, 13; 4, 2, 1.—To furnish with something needful, esp. with the munitions of war, to fit out, equip:A.ea, quae sunt usui ad armandas naves, ex Hispaniā adportari jubet,
Caes. B. G. 5, 1:muri propugnaculis armabantur,
Liv. 30, 9: Claudius triremes quadriremesque [p. 164] et undeviginti hominum milia armavit, Tac. A. 12, 56.—Hence, armātus, a, um, P. a., armed, equipped, fitted with armor (opp. inermis, togatus, q. v.); also subst.: armātus, i, m., an armed man, a solier, = miles.Adj.1.Lit.:2.armatos, si Latine loqui volumus, quos appellare vere possumus? opinor eos, qui scutis telisque parati ornatique sunt,
Cic. Caecin. 21, 60: cum animatus iero satis armatus sum, Att. ap. Non. p. 233, 18;p. 495, 23: armati pergemus,
Vulg. Num. 32, 32; ib. Judith, 9, 6: ab dracontis stirpe armatā exortus, Att. ap. Non. p. 426, 2:armata manus,
Lucr. 2, 629; so id. 2, 636; 2, 640; 5, 1297; cf. id. 5, 1292:saepe ipsa plebes armata a patribus secessit,
Sall. C. 33, 4:contra injurias armatus ire,
id. J. 31, 6:facibus armatus,
Liv. 5, 7:armatus falce,
Tib. 1, 4, 8:classes armatae,
Verg. G. 1, 255:armatus cornu,
Plin. 11, 37, 45, § 128.—Meton.:B.armati anni,
i. e. years spent in war, Sil. 11, 591.— Trop.: excitati, erecti, armati animis, armed, furnished, etc., Cic. Phil. 7, 9, 26.—In the sup. only twice, and referring to the pos. armatus in connection with it ( comp. and adv. never used), Cic. Caecin. 21, 61 (v. the passage in its connection):tam tibi par sum quam multis armatissimis nudi aut leviter armati,
Sen. Ben. 5, 4.—Subst.: gravidus armatis equus (sc. Trojanus), Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 97 Müll.): armatos educere, id. ap. Non. p. 355, 16:navem triremem armatis ornat,
Nep. Dion, 9, 2:decem milia armatorum,
id. Milt. 5, 1; so Vulg. Exod. 38, 25:armatis in litora expositis,
Liv. 37, 28; 42, 51; 9, 24; Suet. Caes. 30.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Latin declension — Latin grammar Verb Conjugation Subjunctive by attraction Indirect Statement Declension Ablative Usages Dative Usages Latin is an inflected language, and as such has nouns, pronouns, and adjectives that must be declined in order to serve a… … Wikipedia
Roman numerals — are a numeral system originating in ancient Rome, adapted from Etruscan numerals. The system used in classical antiquity was slightly modified in the Middle Ages to produce a system used today. It is based on certain letters which are given… … Wikipedia
Subtractive notation — is an early form of positional notation used with Roman numerals as a shorthand to replace four or five characters in a numeral representing a number with usually just two characters. Using subtractive notation the numeral VIIII becomes simply IX … Wikipedia
Classification of Romance languages — The internal classification of the Romance languages is a complex and sometimes controversial topic which may not have a unique answer. Several classifications have been proposed, based on different criteria. Romance Geographic distribution … Wikipedia
Boethius von Dacien — Boetius von Dacien († vermutlich um 1284), auch Boethius von Schweden war ein schwedischer beziehungsweise dänischer Philosoph. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Denken 3 Werke 4 Literatur 5 Einzelnachweise … Deutsch Wikipedia
Boetius von Dacien — (auch Boethius von Schweden; † vermutlich um 1284) war ein schwedischer beziehungsweise dänischer Philosoph. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Denken 3 Werke 4 Literatur … Deutsch Wikipedia
Dezilliarde — In diesem Artikel geht es um den Aufbau von Zahlennamen und die Benennung von Zahlen im Dezimalsystem. Inhaltsverzeichnis 1 Der Aufbau von Zahlennamen 1.1 Null bis Neun 1.2 Zehn 1.3 Elf und Zwölf als Ausnahmen … Deutsch Wikipedia
Dezillion — In diesem Artikel geht es um den Aufbau von Zahlennamen und die Benennung von Zahlen im Dezimalsystem. Inhaltsverzeichnis 1 Der Aufbau von Zahlennamen 1.1 Null bis Neun 1.2 Zehn 1.3 Elf und Zwölf als Ausnahmen … Deutsch Wikipedia
Duodezilliarde — In diesem Artikel geht es um den Aufbau von Zahlennamen und die Benennung von Zahlen im Dezimalsystem. Inhaltsverzeichnis 1 Der Aufbau von Zahlennamen 1.1 Null bis Neun 1.2 Zehn 1.3 Elf und Zwölf als Ausnahmen … Deutsch Wikipedia
Duodezillion — In diesem Artikel geht es um den Aufbau von Zahlennamen und die Benennung von Zahlen im Dezimalsystem. Inhaltsverzeichnis 1 Der Aufbau von Zahlennamen 1.1 Null bis Neun 1.2 Zehn 1.3 Elf und Zwölf als Ausnahmen … Deutsch Wikipedia
Grammatik des Lateinischen — Die lateinische Sprache lässt sich dem italischen Zweig des Indogermanischen zuordnen und ihre Grammatik zeigt viele Ähnlichkeiten mit modernen und historischen Sprachen dieser Familie. Sie ist darüber hinaus die Grundlage der romanischen… … Deutsch Wikipedia